อ่านละคร รักเกิดในตลาดสด ตอนที่ 2 วันที่ 30 ก.ค. 55
“อะไรนะม้า?” กิมลั้งรับไม่ได้ ไม่อยากฟังอีก ลุกไปล้างมือที่ข้างตลาด ล้างมือไปบ่นไปอย่างสะอิดสะเอียนว่า “ยี้...อาจาตุรงค์เนี่ยนะ ขี้หลี...ขี้ประจบ...ท่าทางจะขี้เกียจด้วย”ระหว่างนั้น ณดานุ่งกางเกงขาบานเดินมาอย่างรีบร้อนกวาดตามองหาต๋อง ปีกกางเกงขาบานปาดหัวกิมลั้งที่นั่งล้างมืออยู่ กิมลั้งไม่พอใจแต่ไม่พูดอะไร ล้างมือเสร็จก็สาดน้ำที่พื้นเพื่อราดเศษปลาไหลลงท่อทำให้ขากางเกงณดาเปียก
ณดาโวยวาย กิมลั้งขอโทษ แต่ยังถูกด่าว่าทำอะไรไม่รู้จักระวังทุเรศจริงๆ กิมลั้งเลยลุกขึ้นถามว่าแล้วจะเอายังไง ทีตัวเองเดินขากางเกงปาดหัวตนยังไม่ว่าสักคำ ด่าคืนว่า นิสัยแย่
ต่อปากต่อคำ กลายเป็นด่าทอทะเลาะ กระทั่งณดาจะตบ เลยถูกกิมลั้งผลักล้มลงไปนั่งกองกับพื้น เป็นจังหวะที่ต๋องเดินมาเห็นพอดี เขารีบเข้าประคองณดาขึ้นถามกิมลั้งเหมือนตำหนิว่า “ทำอะไรน่ะกิมลั้ง”
กิมลั้งโมโหตวาดว่าไม่รู้เรื่องก็อย่ามายุ่ง ส่วนณดาพอเจอต๋องก็อ้อนให้ช่วย ต๋องจึงประคองเธอออกไปข้างนอกท่ามกลางเสียงซุบซิบของแม่ค้าว่า งานนี้ต๋องอาจจะเป็นหนูตกถังข้าวสารเสียแล้วก็ไม่รู้ แล้วพากันหัวเราะคิกคัก ในขณะที่กิมลั้งเห็นแล้วเจ็บแปล๊บๆที่ใจยังไงบอกไม่ถูก
ต๋องถามณดาว่าเกิดอะไรขึ้น ณดาบอกว่ากิมลั้งร้ายน่าดู ต๋องติงว่าปกติเธอไม่ใช่คนแบบนั้น ณดาเลยบอกว่าอย่าไปพูดถึงมันเลย แล้วถามเรื่องไฟฟ้าในตลาด ต๋องบอกว่าเรียบร้อยแล้วขอบคุณที่ช่วยเป็นธุระให้ ณดาส่งสายตาให้พูดเสียงหวานพอกับสายตาว่า “ถ้าคุณพอใจ ฉันก็ยินดีค่ะ”
ooooooo
วันนี้รัศมีกำลังดูเครื่องเพชรอยู่ที่ร้าน สดศรีเข้าร้านเดียวกัน เจ้าของร้านต้อนรับอย่างเร่าร้อน ทำให้รัศมีหมั่นไส้เลยแกล้งพูดโทรศัพท์เสียงดัง ทำทีคุยกับชายศักดิ์ว่าอยู่ร้านเพชร แต่ละชุดสวยๆทั้งนั้น แล้วทำเสียงตื่นเต้นถามปลายสายว่า
“อะไรนะคะ...จะให้รัศมีเหมาหมด... แหม เหลือให้คนแถวนี้ซื้อไปใส่หลอกตาคนอื่นว่ายังมีฐานะดีอยู่บ้างดีกว่ามังคะ”
สดศรีรู้ว่าถูกกวนประสาท เลยบอกเจ้าของร้านดังๆว่าตนเอาทั้งเซ็ต แล้วให้รูดบัตรเครดิตทันที
รัศมียังหาเรื่องต่อ เยาะเย้ยว่าไม่รู้เกิดอะไรขึ้นกับสดศรี มีตลาดสด คนก็พากันหนีเข้าห้างข้างๆหมด มีสามี สามีก็ทิ้งมาอยู่กับตน ซ้ำยังหลงหัวปักหัวปําอีกด้วย
“รู้ไหม ฉันไม่เคยเสียดายเลยที่ชายศักดิ์เลือกไปอยู่กับผู้หญิงอย่างเธอ มันเป็นเรื่องธรรมดาน่ะ ขยะก็ต้องเลือกอยู่กับขยะ” พูดแล้วสดศรีสั่งเด็กให้เอาเครื่องเพชรไปส่งให้ที่บ้านด้วย ไม่อยากอยู่ตรงนี้นานเดี๋ยวตัวจะสกปรก
“แกรู้จักฉันน้อยไปเสียแล้ว” รัศมีคำรามอย่างเจ็บใจ
สดศรีกลับถึงบ้านไม่นาน ชายศักดิ์ก็ตามมา ทวีไม่ยอมให้เข้าบ้าน ยืนโต้เถียงกันอยู่ครู่หนึ่ง สดศรีให้ทวีปล่อยเข้ามา ชายศักดิ์มาเสนอให้ราคาที่ดินที่ตลาดเพิ่มอีกเป็นสองเท่าตัว หมายจะเอาเงินฟาดหัวซื้อให้ได้
เมื่อสดศรีไม่ยอมขายก็หว่านล้อมว่าน่าจะเอาเงินก้อนนี้ไว้ให้ลูกดีกว่า เพราะชาตินี้เธอจะไม่มีโอกาสหาเงินได้ก้อนโตอย่างนี้แน่
สดศรีไล่ให้กลับไปเสีย ถามว่าจะไปเองหรือจะให้ตำรวจมาลากไป ชายศักดิ์โมโหเดินฮึดฮัดไป พอชายศักดิ์ไปแล้วสดศรีเดินกลับมาดูรูปณดาในวัยต่างๆที่ใส่กรอบวางอยู่ พึมพำอย่างเจ็บปวด
“ชายศักดิ์ เธอไม่มีทางรู้หรอกว่า เด็กผู้หญิงคนนึงเป็นยังไงเวลาที่ไม่มีพ่อ...”
ooooooo
ที่ร้านเสริมสวยของน้อยหน่า ชมพู่นั่งทำเล็บให้ลูกค้าคนหนึ่งที่ใส่แว่นดำเข้ามาและไม่ยอมถอด น้อยหน่า ชมพู่ และเครือฟ้า มือทำงานไปปากก็นินทากันไป
น้อยหน่าพูดอย่างเห็นใจสดศรีว่า ผัวเก่าทิ้งไปไม่ทันไรผัวใหม่ก็มาตายตามไปอีก เครือฟ้าบอกว่าสงสารสดศรีที่ต้องแบกภาระหนี้และเลี้ยงลูกคนเดียว ชมพู่เสนอว่าให้หาผัวคนที่สามให้ดีไหมเผื่อคุณนายจะมีความสุขขึ้นมาบ้าง
ทวีที่เป็นขาเม้าท์ประจำของร้านขัดขึ้นว่า “บ้าเหรอ มันอาจจะทำให้คุณนายโมโหจนต้องเพิ่มค่าเช่าพวกแกก็ได้ เพราะถ้าเกิดคุณนายไปได้ผัวเหมือนเสี่ยชายศักดิ์เข้าอีกคน แล้วไปคว้าเมียน้อยหยำฉ่าแบบนังรัศมีอะไรนั่นมาให้ช้ำใจอีกล่ะ”
พอเอ่ยถึงรัศมีเมียใหม่ของชายศักดิ์ ทุกคนก็หันมานินทาว่า นังนี่น่ะแสบตัวแม่เลยล่ะ ผู้หญิงที่ไปหิ้วมาแบบนี้กินเท่าไหร่ก็ไม่อิ่ม ไม่งั้นจะให้เสี่ยสร้างห้างหยามหัวใจคุณนายถึงหน้าตลาดหรือ เครือฟ้าบอกว่ามีคนเห็นรัศมีมาด้อมๆมองๆแถวตลาด สงสัยจะมาดูว่าตลาดเราจะเจ๊งเมื่อไหร่ ชมพู่หมั่นไส้บอกว่าอย่าให้เจอก็แล้วกัน เจอเมื่อไหร่จะตบให้รัศมีดับเลย
จู่ๆลูกค้าใส่แว่นดำก็กำมือแน่น ชมพู่บอกว่ากำแบบนี้ทำเล็บไม่ได้ เธอก็ลุกพรวดบอกว่าไม่ทำมันแล้ว พลางควักเงินวางไว้ 500 บาท แล้วกระแทกเท้าออกไป ทุกคนพากันงง
รัศมีถอดแว่นดำไปยืนโทรศัพท์ที่มุมตลาด ครู่เดียว ชาวตลาดก็พากันวิ่งกรูมา รัศมีเห็นท่าไม่ดี วิ่งหนีแทบไม่ทัน
ooooooo
เมื่อชายศักดิ์ซื้อตลาดไม่ได้ ศักดิ์ชายจึงอาสาช่วย โดยจะเข้าทางณดา บอกว่าถ้าตนจีบณดาติด ทุกอย่างก็จะง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปาก ว่าแล้วก็ไปที่ตลาดสด
กิมลั้งหมั่นไส้ณดาที่ทำกรีดกรายเลยล้อเลียนให้พวกแม่ค้าในตลาดดูเป็นที่ตลกขบขัน ขณะนั้นเอง ศักดิ์ชายเดินมาได้ยินกิมลั้งกำลังล้อเลียนและเรียกตัวเองว่า ณดา ก็กระหยิ่มว่าเจอตัวแล้ว รีบเข้าไปทำทีว่าติดต่อลุงอ่ำเช่าแผงผลไม้ไว้ อยากรู้ว่าแผงของตนอยู่ตรงไหน กิมลั้งเลยรับสมอ้างเป็นณดา พาไปชี้มั่วๆ
ความมาแตกเมื่อจตุรงค์มาเจอเลยจับได้ว่าที่แท้เธอคือกิมลั้ง ศักดิ์ชายเสียหน้าแต่ไม่ยอมแพ้ยังจะเดินหน้าต่อไป เรียกจาตุรงค์ไปเล่าแผนการว่าจะปลอมตัวเป็นพ่อค้าขายผลไม้เพื่อตีสนิทณดาแล้วหลอกซื้อตลาดให้แม่กับพ่อขยายห้าง
ทั้งสองตกลงกันว่าจะปิดเรื่องนี้เป็นความลับโดยมีผลประโยชน์แลกเปลี่ยน ถ้าจาตุรงค์ช่วยทำให้สำเร็จ ศักดิ์ชายก็จะให้เต็กไฮ้กับลักษณ์ไปขายของในห้าง
ไม่นานนัก ณดาตัวจริงก็มาที่ตลาด จาตุรงค์รีบเข้าไปแนะนำตัวและแนะนำให้รู้จักกับศักดิ์ชายบอกว่าเป็นเพื่อนจะมาขายผลไม้ที่ตลาด ณดามองศักดิ์ชายอย่างไม่สนใจ ศักดิ์ชายพยายามขอเบอร์โทร. เธอบอกว่าเรื่องเช่าแผงให้ติดต่อลุงอ่ำเอง ศักดิ์ชายอ้างว่ามีกระเช้าผลไม้จะฝากไปให้คุณนาย ณดาบอกว่าให้ไปฝากลุงอ่ำ ไว้เพราะตนไม่ใช่เมสเซนเจอร์แล้วเดินไปเลย
“เล่นของสูงเสียแล้วเว้ยไอ้ชาย” จาตุรงค์หนักใจแทน ศักดิ์ชายพูดอย่างมุ่งมั่นว่าคอยดูก็แล้วกันว่าใครจะสูงกว่าใคร
ooooooo
ศักดิ์ชายต้องการสร้างภาพตัวเองให้เด่น เมื่อเกิดไฟไหม้ที่หลังตลาด เห็นต๋องวิ่งฝ่าไฟเข้าไปช่วยไอ้บอยลูกแม่ค้าคนหนึ่ง ศักดิ์ชายเห็นณดามายืนดูเหตุการณ์อยู่ เลยวิ่งฝ่าไฟเข้าไปให้เธอเห็นบ้าง
แต่พอเข้าไปเจอต๋องกำลังอุ้มบอยที่หมดสติจะออกมา ศักดิ์ชายจะเข้าไปรับบอย ต๋องบอกว่าไม่เป็นไรให้รีบออกไปก่อน ศักดิ์ชายร้องบอกต๋องว่าคานจะล้ม แล้วแย่งบอยไปอุ้มพร้อมกับผลักต๋องไปทางคานที่จะล้ม เขาอุ้มบอยฝ่าไฟออกไปเยี่ยงวีรบุรุษ ได้รับคำชมเชยอย่างมาก แต่ไม่ได้รับความสนใจจากณดา เพราะเธอมัวแต่ชะเง้อมองหาต๋องด้วยความเป็นห่วง
ครู่หนึ่งต๋องเดินโผเผออกมาทำท่าจะล้ม กิมลั้งอยู่ใกล้กว่าเพื่อนพุ่งเข้าไปรับร่างต๋องไว้ทัน
เมื่อดับไฟจนเหตุการณ์สงบแล้ว ณดาขอบคุณชาวตลาดทุกคนที่ช่วยกันดับไฟ เต็กไฮ้พูดอย่างโล่งใจว่า
“เฮ้อ...โชคดีไปนะที่วันนี้ไม่เกิดเรื่องเลวร้าย คงเป็นเพราะเราทำพิธีแก้เคล็ดล้างซวยตลาดไว้แท้ๆเรื่องหนักถึงกลายเป็นเบาแบบนี้”
“มันไม่ใช่เพราะพิธีหรอกเต็กไฮ้ เป็นเพราะฮีโร่อย่างพี่ต๋องต่างหากที่รีบมาป่าวประกาศให้พวกเรารู้ตั้งแต่เนิ่นๆถึงได้ดับไฟกันทัน” ชมพู่ขัดคอ กิมฮวยถามต๋องว่าจำหน้าพวกนั้นได้ไหมว่าเป็นใคร ต๋องบอกว่าจำไม่ได้เพราะทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก กิมฮวยถามอีกว่าไม่เห็นหรือว่าไม่มีใคร พูดเป็นนัยว่าต๋องเป็นคนวางเพลิงเอง ด่าต๋องว่าเป็นตัวซวย มาอยู่ไม่ทันไรก็มีแต่เรื่องร้ายๆเกิดขึ้น พอต๋องโต้ก็ถูกกิมฮวยและจะเด็ดรุมกันว่าจนไม่มีโอกาสเถียง
ณดาหย่าศึกบอกว่าเรื่องสำคัญแบบนี้จะมากล่าวหากันลอยๆไม่ได้ ทุกอย่างต้องมีหลักฐาน ตอนนี้ไปขายของกันก่อนดีไหม กิมฮวยพูดอย่างไม่ยอมจบง่ายๆว่า
“งั้นทุกคนดูต่อไปแล้วกัน ตัวซวยอย่างไอ้ต๋องน่ะมันไม่หยุดสร้างปัญหาให้เราแค่นี้หรอก”
“ไปเถอะม้า” กิมลั้งรีบลากแม่ออกไป ต๋องมองตามกิมฮวยไปเซ็งๆ ส่วนศักดิ์ชายมองต๋องอย่างใช้ความคิด
แต่พอกลับมาที่แผง ปรากฏว่าปลากะพงของกิมฮวยหายไปหลายตัว หมูที่แผงของเต็กไฮ้ก็หายไปเยอะ พวกแม่ค้ารีบพากันไปดูของที่แผงของตัวเอง กิมฮวยได้ทีโยนความผิดให้ต๋องอีกตามเคยว่าเป็นตัวซวย ไปอยู่ที่ไหนก็มีเรื่องที่นั่น หันไปถามจะเด็ดว่าจริงไหม จะเด็ดพึมพำว่า “หรือว่าไอ้ต๋องมันจะเป็นกาลกิณี”
“ถ้ามันเป็นอย่างที่ลื้อว่าจริง เราจะทำยังไงกันต่อดีล่ะ” กิมฮวยหาทางเล่นงานต๋องอีก
คืนนี้ ขณะกิมลั้งเป็นห่วงต๋องที่หายเงียบไป จู่ๆก็มีเสียงเตือนข้อความดังขึ้น กิมลั้งดีใจรีบกดดู แล้วก็เซ็งกับข้อความที่ว่า “ดูดวง ถ่วงกรรม ขย้ำทุกข์ กด 1901*”
ส่วนต๋องก็กลุ้มใจเดินไปแถวหน้าบ้าน ตรงห้องกิมลั้ง แหงนมองขึ้นไปพึมพำ
“กิมลั้ง...เธอจะเหมาว่าฉันเป็นอย่างแม่เธอคิดไหมนะ”
ศักดิ์ชายกลับบ้าน เห็นรัศมีกำลังจ่ายเงินให้ชายสามคนที่จ้างไปวางเพลิงโรงเก็บของที่ตลาด แต่จ่ายไม่ครบอ้างว่าทำงานไม่สำเร็จ ศักดิ์ชายหงุดหงิดบ่นแม่ว่า
ทำแผนของตนเสียหมด บอกว่าถ้าตนจัดการกับลูกสาวสดศรีสำเร็จตลาดก็ไม่พ้นมือเราแน่ รัศมีตาเป็นประกายกับแผนลึกซึ้งของลูกชาย
ooooooo
แม้ว่าต๋องจะถูกกิมฮวยเล่นงานทุกแง่มุม แต่ต๋องก็ยังมีเลื่อนกับรักเร่และบรรดาสาวร้านเสริมสวย ร้านขายดอกไม้เป็นแฟนคลับแน่นเหนียว ดังนั้น เมื่อจะเด็ดขึ้นไปเหยียบย่ำผักบนแผงของต๋องเพื่อทำพิธีปัดรังควาน จึงมีบรรดาแฟนคลับเหล่านั้นยืนเคียงข้างเขา
ระหว่างต๋องปะทะกับพวกกิมฮวยที่มาย่ำผักบนแผงจนเละนั้น บังเอิญต๋องผลักเต็กไฮ้เซไปชนมุมแผงหัวแตกเลือดออก จาตุรงค์หาว่าต๋องทำร้ายป๊าตน ลุยเข้าไปต่อย ถูกต๋องต่อยคืนจนปากแตกลงไปน็อกกับพื้น
“อาต๋อง อั๊วไม่ปล่อยลื้อไว้แน่ๆ พวกเรา...จับมันส่งตำรวจ” กิมฮวยอาศัยพวกมาก ช่วยกันจับต๋องส่งตำรวจ บรรดาแฟนคลับที่มีจำนวนน้อยกว่าก็ช่วยต๋องไม่ได้ กิมลั้งเองได้แต่มองอยู่อย่างเป็นห่วงแต่ก็ไม่กล้าแสดงออก
ระหว่างต๋องถูกขังอยู่ที่โรงพัก กิมลั้งแอบเอาข้าวกล่องและน้ำไปให้ ต๋องดีใจมากบอกว่า นึกว่าเธอจะเกลียดตนเหมือนคนอื่นเสียอีก กิมลั้งบอกว่า “แต่ฉันไม่ได้ปลื้มกับสิ่งที่เธอทำหรอกนะ”
กิมลั้งบอกต๋องว่า เขาหลีกเลี่ยงที่จะมีเรื่องกับพวกนั้นได้แต่เขาไม่ทำ ที่ตนพูดก็แค่อยากให้เขาใช้ความถูกต้องต่อสู้กับความไม่ถูกต้อง ต๋องถามว่าแล้วแม่เธอกับพรรคพวกรู้บ้างไหมว่า ความถูกต้องคืออะไร
“ถ้าอยากให้เขารู้ว่ามันคืออะไร เธอต้องเป็นคนทำต๋อง ใครจะมองว่าเราเป็นยังไงไม่สำคัญเท่ากับตัวเราเป็นคนยังไงหรอก เชื่อฉันนะ...เธอต้องอดทน รอเวลา แล้ววันนึง ทุกคนจะต้องเห็นเธอเหมือนที่ฉันเห็น”
กิมลั้งเห็นต๋องเครียด เธอบอกเขาว่าพาเพื่อนมาเยี่ยมด้วย แล้วชูนิ้วที่เขียนหน้าคนขึ้นมาทักทาย ให้ต๋องช่วยถ่ายรูปให้ด้วย กิมลั้งแหย่จนต๋องหัวเราะออกมา เธอก็พลอยหัวเราะไปกับเขาด้วย
เมื่อณดารู้ว่าต๋องถูกตำรวจจับขังอยู่ที่โรงพัก ก็ติดต่อนายตำรวจชั้นผู้ใหญ่ให้ปล่อยตัว อ้างว่าเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิดกัน
กิมลั้งส่งข้าวส่งน้ำให้ต๋องแล้วกลับไป เดินผ่านร้านขายยาจึงแวะซื้อยาเอามาให้ต๋องทาแผลที่หน้า พอมาถึงเห็นณดารอต๋องอยู่หน้าห้องขัง พอต๋องออกมาก็ขอบใจที่เธอช่วย
“ไม่เป็นไร ณดาทำเพื่อความถูกต้องต่างหาก แปลกจัง...ทำไมคนในตลาดถึงจ้องจะมีเรื่องกับคุณนักนะ” ณดาสงสัย
ต๋องบอกว่าตนมีส่วนทำให้เกิดเรื่องเหมือนกันเพราะชอบคิดและทำอะไรไม่เหมือนคนอื่นเขา ระหว่างนั้น ณดาเห็นแผลที่หน้าเขาเธอจึงพาไปโรงพยาบาล ต๋องไม่อยากไป ณดาจึงจับมือเขาพาไปขึ้นรถขับออกไป
เป็นจังหวะที่กิมลั้งถือถุงยามาเห็นพอดี เธอชะงักกึก มองถุงยาในมือแล้วหันหลังกลับ หงอยไปถนัดใจ
ooooooo
เกิดเรื่องครั้งนี้ ต๋องมีคู่ปรับเพิ่มขึ้นอีกสองคน คือจาตุรงค์ที่ถูกต๋องชกจนปากเจ่อ และศักดิ์ชายที่เห็นต๋องสนิทสนมจากณดาตัดหน้าตน นอกจากนั้นก็มีเต็กไฮ้และจะเด็ดที่เพิ่มดีกรีความไม่พอใจต๋องมากขึ้น
เมื่อต๋องไปที่ตลาดก็ถูกกิมฮวยนำพรรคพวกขับไล่ แต่แฟนคลับของต๋องก็พากันมาตะโกนตอบโต้ กิมฮวยด่าแฟนคลับของต๋องว่า “เข้าข้างกันเข้าไปเถอะ อีกหน่อยพวกลื้อจะทำมาหากินไม่ได้เพราะกาลกิณีอย่างมัน”
“พอได้แล้ว ฉันจะไม่ยอมไปไหนทั้งนั้น ได้ยินชัดไหม” ต๋องตะโกนขึ้น จะเด็ดถามว่าแล้วจะหน้าด้านอยู่ต่อไปทำไม “เพราะฉันจะพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นไงว่าไอ้ตัวซวยจริงๆที่ทำให้ตลาดแย่ลงอย่างทุกวันนี้น่ะมันเป็นใคร”
“ได้...งั้นอั๊วจะให้เวลาลื้อไม่เกินสามวัน ถ้าพิสูจน์ไม่ได้ คราวนี้ลื้อก็ต้องลากกระเป๋าออกไปจากบ้านเอเอฟทันทีตกลงไหม”
“ได้” ต๋องตอบ จ้องหน้ากับกิมฮวยแบบไม่มีใครยอมใคร
หลังจากนั้น ต๋องก็ให้เลื่อนและรักเร่ซึ่งมีพวกแก๊งใต้สะพานเป็นเพื่อนร่วมรุ่น นอกจากเพื่อนแล้วยังมีเมียเพื่อนอีก ให้พวกนี้ช่วยกันออกไปทำงาน โดยทำที ไปซื้อของตามแผงในตลาดโดยเฉพาะพวกแกนๆที่เป็นพรรคพวกของกิมฮวย ซื้อของแล้วถ่ายรูปจับผิดไว้เป็นหลักฐาน
เมื่องานขั้นแรกเสร็จเรียบร้อย ต๋องก็ให้เลื่อนป่าวประกาศว่า วันนี้ลุงชวนชมใจดีฉายหนังฟรีให้ดู ใครอยากดูหนังฟรีให้ไปตอนนี้ เดี๋ยวนี้เลย ชาวตลาดพากันตื่นเต้นกับของฟรีพากันหยุดขายของไปเข้าโรงหนังกันจนตลาดแทบร้าง
ปรากฏว่าฉายหนังได้ไม่กี่อึดใจก็หยุดอ้างว่าเครื่องขัดข้อง ระหว่างรอแก้ไขต๋องก็ประกาศให้ทุกคนดูอะไรเพลินๆกันไปก่อน
อะไรเพลินๆของต๋อง คือฉายภาพที่ก๊วนของเลื่อนกับรักเร่ไปซื้อของตามร้านที่เป็นแกนๆของกลุ่มกิมฮวย แล้วถ่ายภาพจับผิด ทั้งเรื่องเอาของหมดอายุ
มาขาย เอาของเสียสอดไส้ ขายปลาก็ตักน้ำแข็งติดไปด้วย เอาหมูสกปรกที่ถูกหนูแทะมาขาย กระทั่งขายมะพร้าวขูดก็แอบเติมน้ำเข้าไปให้หนักตาชั่ง
บรรดาพวกที่ถูกเปิดโปงต่างอายหน้าม้านไปตามกัน เมื่อฉายคลิปแฉจนหมดแล้ว มีเสียงบ่นว่าแบบนี้เองคนถึงไม่เข้าตลาดกัน ต๋องได้ที ประกาศกลางโรงหนังว่า
“ทีนี้ทุกคนก็คงรู้กันแล้วนะว่า ตัวซวยของตลาดน่ะเป็นใคร”
ooooooo
อ่านละคร รักเกิดในตลาดสด ตอนที่ 2 วันที่ 30 ก.ค. 55
ละคร รักเกิดในตลาดสด บทประพันธ์โดย : นราวดีละคร รักเกิดในตลาดสด บทโทรทัศน์โดย : สนุกคิด-สนิทเขียน
ละคร รักเกิดในตลาดสด กำกับการแสดงโดย : พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง
ละคร รักเกิดในตลาดสด แนวละคร : โรแมนติก คอมเมดี้ เบาสมองตลกสนุกสนาน
ละคร รักเกิดในตลาดสด ผลิต : บริษัท แอ็คอาร์ต เจเนอเรชั่น จำกัด โดยผู้จัด ธัญญา วชิรบรรจง
ละคร รักเกิดในตลาดสด ออกอากาศ : ทุกวันศุกร์-เสาร์ และวันอาทิตย์
หลังข่าวภาคค่ำ 20.30 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3 ออกอากาศต่อจากละครเรื่องธรณีนี่นี้ใครครอง
ละคร รักเกิดในตลาดสด เริ่มออกอากาศ ตอนแรกวันเสาร์ที่ 4 สิงหาคม 2555
ที่มา ไทยรัฐ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น