อ่านละคร รักเกิดในตลาดสด ตอนที่ 1 วันที่ 27 ก.ค. 55
“ฉันบอกว่าจะเรียกกลับบ้านก็บอกกันดีๆ ไม่เห็นต้องส่งไอ้แกละไปทำร้ายฉันเลย”ติ่งด่าต๋องว่าวันๆไม่ทำอะไร หายหัวไปแต่เช้าจนค่ำ แอบไปมีเมียไว้ที่ไหนหรือเปล่า ก็ถูกลูกชายตัวดีย้อนเอาว่า
“อย่าเอาฉันไปเทียบกับตัวเองนะพ่อ ถ้าฉันจะมีเมียสักคน ไม่เที่ยวแอบไปซุกไปซ่อนไว้ตามเถียงนาเหมือนพ่อหรอก” พอเห็นติ่งคว้าขันจะฟาดหัว ต๋องหลบแว้บไปอยู่หลังแม่ อ้อน “แม่...แม่จ๋า...แม่ดูสิ พ่อลงไม้ลงมือกับต๋อง”
“โถ...ๆๆ ขวัญเอ๊ยขวัญมา เต๋าลูกแม่” ต้อยหันไปกอดต๋องไว้ลูบหัวลูบหลัง
“ต๋องแม่...ไม่ใช่เต๋า” ต๋องผละจากกอดแม่บ่นอุบ “โอ๊ย...มีพ่อก็หูตึง มีแม่ก็อัลไซเมอร์”
“ชิชะไอ้ต๋อง แต่ถ้าไม่มีข้ากับแม่เอ็ง เอ็งก็ไม่มีวันได้ชิงหมาเกิดแบบนี้หรอกโว้ย”
“ทีอย่างนี้ละหูดีเชียวนะ แล้วตกลงเรียกฉันมาทำไมเนี่ย” ต๋องถามเซ็งๆ
ooooooo
ที่แท้ติ่งเรียกต๋องมาเพื่อบอกให้ไปขายผักแทนติ๋มตามแผนของเต๋า ต๋องโวยอีกตามเคยว่าตนปิดเทอมแค่ไม่กี่วันและมีธุระต้องทำอีกเยอะแยะ ถูกติ่ง ด่าว่าธุระบ้าบออะไร วันๆเอาแต่ขี่อยู่บนหลังนังสีดาอยู่กลางทุ่ง คิดแต่เรื่องแผลงๆ ทำอะไรแต่ละอย่างมีแต่ผ่าเหล่าผ่ากอ พาลคิดเลยเถิดบ่นว่า หน้าตาก็ไม่เหมือนตนเท่าไหร่ หันถามต้อยว่า
“ตกลงไอ้ต๋องนี่แกท้องกับฉันรึเปล่าหา แม่ต้อย”
“เออ...ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกันน่ะพ่อติ่ง” ต้อยไพล่ตอบไปคนละเรื่อง ทำเอาติ่งตาเหลือกถามว่าอะไรนะ ต๋องเลยต้องตัดบทว่า
“จะเอาอะไรกับคนความจำเสื่อมล่ะพ่อ เอาเป็นว่าพ่อก็บอกพี่เต๋าแล้วกันว่าฉันไม่ว่าง”
ติ่งทั้งบ่นทั้งด่าต๋องหาว่าเห็นธุระของตัวเองสำคัญกว่าพี่น้อง ต๋องชี้แจงว่าที่ตนทำไม่ใช่เพื่อตัวเองแต่มันเป็นประโยชน์กับทุกคน ติ่งไม่รู้จะทำอย่างไร เลยทั้งด่าทั้งแช่งยาวเหยียด...
“ไม่จริงหรอก เอ็งทำทุกอย่างเพื่อตัวเอง ก็ได้...เอ็งอยากเห็นพี่สะใภ้เอ็งทนขายของจนแท้งลูกก็ตามใจ แล้วเอ็งก็จะกลายเป็นฆาตกรฆ่าหลานในใส้ ไอ้คนใจร้าย ใจดำ กรรมต้องสนองเอ็งเข้าสักวัน ถ้าเอ็งมีเมีย เมียเอ็งก็จะมีชู้ ถ้ามีลูก ลูกก็จะปัญญาอ่อน...”
“พอได้แล้วพ่อ จะให้ทำอะไรก็สั่งมาเลย” ต๋องตัดบทอย่างสุดที่จะทนถูกพ่อสาปแช่งอีก ติ่งเหล่ไปยิ้มกับต้อยทำนองได้ผล ต้อยยิ้มตอบสะกิดผัวทำเหนียมๆ เพราะเข้าใจเป็นอย่างอื่น
ooooooo
อีกสองวันต่อมา เต๋าพาต๋องไปสำรวจแผงขายผักแล้วออกมายืนดูเข่งผักที่วางเรียงรายอยู่ที่ทางเข้าตลาด เต๋าชี้เข่งผักสั่งต๋องว่าเดี๋ยวให้เอาผักพวกนี้ไปวางเรียงที่แผง ต๋องถามว่าต้องเรียงให้เด๊ะๆขนาดนั้นเลยหรือ
“มีปัญหาอะไรวะ แค่จัดผักนี่ทำไมต้องพลิกต้องแพลงต้องครีเอทีฟ เดี๋ยวข้าจะถีบเอ็งให้!” เต๋ายกเขาจะถีบ ต๋องรีบคว้าแขนพี่ชายถามว่าใจคอจะไม่ช่วยแบกเข่งเข้าไปก่อนหรือ หนักๆทั้งนั้น ตนเป็นคนนะไม่ใช่ควาย
“เอ็งน่ะควายไม่ใช่คน อยู่กับนังสีดาเยอะจนโง่เอ็งจะมายกของเองทำไม เขาจ้างรถเข็นแถวนี้กันทั้งนั้นแหละ” เต๋าด่า บ่น เบิ๊ดกะโหลกต๋อง แล้วเดินไป ทิ้งให้ต๋องยืนเกาหัวแกรกๆทำนองว่า...ทำไงดีวะตู
ที่ทางเข้าตลาดอีกมุมหนึ่ง กิมฮวยเจ้าของแผงปลาทะเลสดกับเคี้ยงช่วยกันยกลังปลาลงจากรถ พอเคี้ยงไปส่งของเจ้าอื่นต่อ กิมฮวยดักคออย่างระแวงว่า ไปส่งปลาล่ะ ถ้าจับได้ว่าไปส่งน้องปลาน้องปูที่ไหนล่ะก็น่าดู!
พอเคี้ยงขับรถออกไป กิมฮวยก็มองหาเด็กเข็นของในตลาด เห็นเลื่อนกำลังเข็นรถมาก็ร้องเรียกให้มาขนของให้หน่อย เลื่อนชี้ไปที่ต๋องบอกว่าพี่ชายคนนั้นเรียกก่อนแล้ว กิมฮวยมองขวับเสียงดังใส่ว่าเรียกที่ไหน ไม่เห็นได้ยิน
“น้าจ๊ะ...ถ้าจะเรียกใช้บริการแค่กวักมือเรียกน้องเขาก็รู้แล้ว ไม่เห็นต้องตะโกนเรียกเลย” ต๋องชี้แจง
กิมฮวยไม่เคยยอมใครอยู่แล้ว ตะแบงว่าไม่เห็นมีใครกวักมือเรียก ช่วยไม่ได้ ตะแบงว่า ตนแก่กว่าต้องได้ก่อน แล้วสั่งเลื่อนให้ยกลังปลาขึ้นรถเข็นเลย เลื่อนลังเล ต๋องไม่ยอมร้องเสียงดังอย่างมีอารมณ์ว่า
“อ๊าวววว...ได้ยังไงล่ะน้า นี่กรุงเทพฯนะ ไม่ใช่หนองหญ้าปล้องถึงจะได้ไม่ต้องเข้าคิว ใครมาก่อนก็ต้องได้ก่อน ไม่ใช่เกิดก่อนได้ก่อน”
“อั๊วจะเอาก่อนลื้อจะทำไม อั๊วอยู่ที่นี่มาตั้งเท่าไหร่ รู้ไหม อั๊วเป็นใคร” กิมฮวยเท้าสะเอวมือหนึ่งอีกมือตบอกผางๆ
ต๋องยียวนตามประสาว่าน้ายังไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใครแล้วฉันจะรู้ได้ไง กิมฮวยยิ่งโมโหเต้นเป็นเจ้าเข้าร้อง “ไอ้...ไอ้...” ต๋องเลยแนะนำตัวและลำดับญาติให้ฟังว่า ตนเป็นน้องชายเต๋าสามีติ๋มที่กำลังท้อง ตนมาขายผักแทนพี่ติ๋ม ตนก็น่าจะมีสิทธิ์เท่าเทียมกับคนในตลาด
กิมฮวยไม่ยอมแพ้สั่งให้กลับไปถามติ๋มก็แล้วกันว่าเจ๊กิมฮวยเป็นใคร ต๋องร้องอ๋อ...เหมือนรู้จักมักคุ้นดี ถามว่าเจ๊กิมฮวยคนที่ขายปลาเค็มใช่ไหม เลื่อนบอกว่าไม่ใช่เจ๊แกขายปลาทะเล ต๋องทำหน้าเซ่อหลอกด่าอีกว่า
“อ๋อ...สับสนนิดหน่อย เคยได้ยินมาว่า น้ากิมฮวย ขายปลาแล้วก็เค็ม ก็เลยนึกว่าขายปลาเค็ม”
กิมฮวยตัดบทสั่งเลื่อนให้ยกลังปลาขึ้นรถเข็นเดี๋ยวนี้ถ้ายังอยากให้ตนใช้บริการ เลื่อนมองหน้าต๋องอย่างเกรงใจ กิมฮวยเลยยกลังขึ้นรถเอง ต๋องเจอไม้นี้เลยตบมือป้องป่าวร้องเสียงลั่นตลาดว่า
“เอ้า...พ่อแม่พี่น้อง เร่เข้ามาจ้ะเร่เข้ามา มาดูผู้ใหญ่รังแกเด็กเร้ววว...มาทีหลังแต่แซงคิวคนอื่นเฉย ไม่รู้ว่าเป็นพ่อแม่ใครน่าอายแทนลูกหลานจริงจริ๊ง”
กิมฮวยแผดเสียงลั่นจนคนทั้งตลาดตกใจ พากันมามุงดูเพราะที่ตลาดนี้ไม่เคยมีใครกล้าตีฝีปากกับเจ๊เลย พากันถามจ้อกแจ้กว่าเกิดอะไรขึ้น
ooooooo
กิมลั้งถูกแม่ใช้ให้ไปซื้อกาแฟเย็นที่ร้านอาโก พอไปถึงก็ได้ฟังอาโกเล่าเรื่องที่แม่ตัวเองมีเรื่องกับเด็กใหม่ที่มาขายผักแทนติ๋มแล้ว อาโกเล่าอย่างออกรสจนกิมลั้งหัวเราะชอบใจ ถามอย่างเหลือเชื่อว่า ขนาดนั้นเลยหรืออาโก เป็นไปได้ยังไง
อาโกร้องไอ้หยา...ถามว่าขำที่แม่ตัวเองถูกเด็กใหม่อย่างอาต๋องลูบคมหรือ กิมลั้งยังไม่หายขำ บอกอาโกว่ารู้ๆกันอยู่ว่าแม่ของตนนั้นใช่ย่อยเสียที่ไหน เจอมวยถูกคู่จริงๆ บอกอาโกว่าอยากเห็นคู่กรณีของแม่จริงๆว่าหน้าตาเป็นยังไง
“เดี๋ยวลื้อก็ได้เห็น วันนี้ขายของวันแรก อีเลยวิ่งวุ่นเป็นหนูติดจั่น แต่ว่าไปนะ...อีหล่อเข้าขั้นเลยแหละ”
“คงหล่อไม่พอน่ะ ม้าถึงไม่ประทับใจ อ้อ...โอเลี้ยงน่ะชงเข้มๆล่ะโกไม่งั้นเจอเจ๊กิมฮวยบ่นสามวันไม่หยุดแน่ แล้วก็ด่วนด้วยนะ เจ๊แกอยากโอเลี้ยงจัดจนจะลงแดงแล้ว” บอกอาโกแล้วกิมลั้งไปนั่งอ่านหนังสือพิมพ์ที่โต๊ะ
“โก...โอเลี้ยงชื่นใจด่วนๆ ถุง” ต๋องเดินเข้ามาสั่งหน้ามันแผล็บแบบหิวน้ำจัด แล้วยืนรออาโกที่รับปากทันที
ครู่เดียวอาโกก็เอาถุงโอเลี้ยงมาแขวนที่หน้าโต๊ะ ต๋องหันกลับมาอีกทีเห็นถุงโอเลี้ยงก็คว้าหมับดูดอั้กๆชมว่ารวดเร็วทันใจดีจริง ควักสตางค์วางไว้ให้ อาโกหันมาเห็นตกใจร้องบอก
“ไอ้หยา...นั่นมันไม่ใช่ของลื้อ” กิมลั้งได้ยินถามว่าอะไรโก “อาต๋องน่ะสิ ดันหยิบโอเลี้ยงของเจ๊กิมฮวยไปดูด”
ทั้งกิมลั้งและต๋องมองหน้ากันขวับ ต่างชะงักไปนิดหนึ่งก่อนจะเปิดฉากสงครามน้ำลายกัน
กิมลั้งหาว่าต๋องทะเลาะกับแม่แล้วมาแกล้งดูดกาแฟแก้แค้น ต๋องบอกว่าตนไม่รู้เห็นอาโกแขวนไว้นึกว่าเป็นของตน ถูกกิมลั้งด่าว่า แบบนี้เรียกว่าไม่ใช้สมอง มีที่ไหนสั่งปุ๊บได้ปั๊บแบบนี้
ต๋องเถียงว่าก็เพราะตนสมองเยอะกว่าเธอ ถึงได้คิดว่าอาโกชงไว้เยอะๆ จะได้ขายได้ทันใจลูกค้า
“มันก็ต้องใช้เวลาตักน้ำแข็งใส่ถุงผูกหนังยางกันบ้างล่ะ แต่ถ้าคนขายยื่นของมาให้ภายในไม่กี่วินาทีที่สั่งมันก็ต้องรู้ด้วยเซ้นส์ แล้วที่สำคัญฉันนั่งหัวโด่อยู่ตรงนี้ ไม่คิดบ้างรึไงว่าคนเขารออะไรอยู่” กิมลั้งลุกขึ้นฉอดๆ อย่างเอาเรื่อง
อาโกไม่อยากให้มีเรื่องกันในร้านบอกกิมลั้งใจเย็นๆ เดี๋ยวตนชงให้ใหม่ เธอไม่ยอม ต๋องเลยส่งถุงที่ดูดแล้วให้ ถูกด่าอีกว่าบ้ารึไง เอาโอเลี้ยงที่ดูดแล้วให้แม่ตน ต๋องถามว่าแล้วจะเอายังไง รอนิดรอหน่อยไม่ได้ก็ต้องแก้แบบนี้แหละ
“ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ทำไมแม่ฉันถึงได้เกลียดหน้าเธอตั้งแต่แรกที่เจอ”
“อย่างกับฉันรักแม่เธอตายงั้นแหละ เธอเองก็ระวังตัวไว้เถอะ ขืนถอดนิสัยแบบแม่มาขนาดนี้ ผู้ชายได้หนีกันกระเจิง” กิมลั้งลอยหน้าบอกว่าผู้ชายโง่ๆ ที่มองไม่เห็นเนื้อในที่ผ่องแผ้วนพคุณของตนให้มันหนีไปไกลๆน่ะดีแล้ว ต๋องเบ้ปาก “โห...หลงตัวเองเข้าขั้น อยากรู้แล้วซิว่าผู้ชายประเภทไหนที่คู่ควรกับเธอ”
กิมลั้งพูดใส่หน้าว่าไม่ใช่ผู้ชายแบบที่ยืนอยู่ตรงหน้าตนก็แล้วกัน ต๋องปรามาสว่าจำคำพูดตัวเองเอาไว้ อย่าให้รู้ก็แล้วกันว่าแอบเอาตนไปฝันถึง กิมลั้งบอกว่าแค่คิดก็ขยะแขยงแล้ว ต๋องฉุนเลยเข้าไปจับตัวกิมลั้งดึงเข้าไปจนใกล้ ทำเอากิมลั้งทั้งตกใจทั้งมึนในความหล่อ พอรู้สึกตัวก็ผลักต๋องออกทำเสียงเข้มว่า “ทำอะไรของเธอ”
ต๋องบอกว่าก็แค่อยากพิสูจน์ว่าขยะแขยงตนจริงหรือเปล่า กิมลั้งเถียงไม่ออกแถไปว่าถ้าไม่ขยะแขยงแล้วจะผลักออกหรือ ต๋องทำหน้าอำๆ บอกว่าที่ผลักน่ะเพราะเธอหวั่นไหว ถูกกิมลั้งด่าว่าเพ้อเจ้อแล้วรีบเดินหนีไป ต๋องตะโกนตามไปว่า
“พอเมมโมรี่หน้าฉันจนขึ้นใจก็รีบไปเลยนะ”
กิมลั้งไม่กล้าหันมองเดินงอนๆ แต่แอบยิ้มเขินๆ ส่วนต๋องก็มองตามเหม่อๆ
ooooooo
ขณะกิมฮวยกำลังเล่าเรื่องที่ถูก “ไอ้เด็กเวร” ย้อนเอาจนอับอายคนทั้งตลาดให้จะเด็ดฟังอยู่นั่นเอง กิมลั้งก็เดินหน้ากรึ่มๆกลับมามือเปล่า กิมฮวยที่โมโหจนคอแห้งถามว่าไหนล่ะโอเลี้ยง กิมลั้งตอบเอาตัวรอดได้แบบไม่ต้องวางแผนเลยว่า อาโกน้ำตาลหมดตนเลยกลับมาก่อน เดี๋ยวจะไปซื้อให้
กิมฮวยบ่นอุบอิบที่ไม่ได้กินโอเลี้ยง กิมลั้งหยอกแม่ว่าบ่นมากแก่เร็วนะ เลยถูกแม่หันขวับมาแหวใส่ว่า
“เป็นลื้อ ลื้อจะทนไหวไหม เจอคนเฮงซวยแต่เช้า ไม่รู้ผีเจาะปากมันมาพูดรึยังไง แต่ละคำแสบๆ ทั้งนั้น พ่อมันต้องเป็นกรรไกร แม่มันต้องเป็นมีดแถมมันยังทำตัวเป็นลิงหลอกเจ้า เห็นแล้วกวนประสาท”
กิมฮวยด่าไม่ทันขาดคำ ต๋องก็เดินเข้าตลาดมากิมฮวยหันมองขวับเหมือนงูเตรียมฉก พ่อค้าแม่ค้าต่างมองกันตาไม่กะพริบว่าจะเกิดอะไรขึ้นอีก แต่จู่ๆต๋องก็ยิ้มหวานให้ กิมฮวยสะบัดหน้าใส่ ที่แท้ต๋องยิ้มให้กิมลั้งที่อยู่หลังแม่ พอกิมฮวยเอะใจหันมอง รู้ว่าต๋องยิ้มให้ลูกสาว ก็ทำท่าเหมือนจงอางหวงไข่ขึ้นมา จ้องต๋องเขม็งรีบเอาตัวบังกิมลั้งไว้
ต๋องเอนตัวยิ้มให้กิมลั้ง กิมฮวยเอนตัวบัง เลยเหมือนเล่นจ๊ะเอ๋กันอยู่ตรงนั้น พอรู้สึกตัวกิมฮวยก็ตวาด
“เฮ้ย...เล่นบ้าอะไรของลื้อวะ”
“แหม...ก็ฉันเป็นเด็กใหม่ก็เลยพยายามจะทำความรู้จักกับทุกคนไงจ๊ะน้ากิมฮวย นั่นกิมแช...ลูกสาวน้าใช่ไหม ฉันต๋องนะ ยินดีที่ได้รู้จัก”
กิมลั้งงงๆ ไม่รู้ว่าต๋องจะมาไม้ไหนอีก เลยพยักหน้าไปไม่ทันคิด กิมฮวยโพล่งไปว่าลูกสาวตนไม่อยากรู้จักลื้อ ต๋องตีหน้าซื่อถามว่าทำไมล่ะ กิมฮวยบอกว่าพวกตนชอบคบคน ไม่ชอบคบหมา ต๋องรีบเอามือคลำก้นบอกว่าตนก็ไม่มีหางนี่
“โอ๊ย...ไม่ต้องมีหางหรอก ปากยื่นปากยาว ชอบ เห่า ชอบกัด ลื้อก็มีคุณสมบัติเป็นหมาแล้ว” ถูกต๋องยียวนว่าตนกับน้าพูดกันรู้เรื่องก็น่าจะเป็นประเภทเดียวกัน
กิมฮวยถูกกวนประสาทโมโหตัวสั่น หันไปคว้าปลาในถาดจะปา ต๋องรีบขอร้องว่าพอแล้ว เมื่อเช้าก็ให้ไปทำกับข้าวตัวหนึ่งแล้วไง กิมฮวยชะงักวางปลาลงในถาด หันไปสั่งกิมลั้งให้ไปซื้อโอเลี้ยงเดี๋ยวนี้เลย
“ได้จ้ะม้า ใจเย็นๆนะรอแป๊บ...” กิมลั้งกำลังจะขยับออกไป ก็มีเสียงกรี๊ดลั่นตลาดทำให้ต้องหันมอง จึงเห็นพวกแม่ค้าสาวๆในตลาดและแถวตลาดพากันมากรี๊ดความหล่อของต๋องอย่างคลั่งไคล้จนแทบจะทึ้งจะแทะกันเลยทีเดียว
“เชอะ! รุมกันเหมือนแมลงวันตอมขี้ ผู้ชายห่วยๆ แบบนี้มันมีอะไรน่าพิศวาสนักหนา” แล้วปรามกิมลั้ง “ลื้ออย่าพลาดไปหาผัวกะหลั่วๆแบบนี้มาเป็นลูกเขยอั๊วเด็ดขาด เออ...รีบไปซิ ผัวน่ะลื้อไม่ต้องหาหรอก เพราะอั๊วหาให้เรียบร้อยแล้ว”
กิมลั้งถามเซ็งๆว่าแม่ยังไม่เลิกจับคู่ตนกับลูกชายอาเต็กไฮ้อีกหรือ กิมฮวยตอบอย่างเด็ดเดี่ยวว่าเลิกได้ยังไง ในเมื่อเราตกลงกันไว้ตั้งแต่กิมลั้งยังไม่เกิดด้วยซ้ำ
“เอ๊า...ก็ถ้าอยากดองกันนัก ตอนนั้นทำไมม้าไม่แต่งงานกับเต็กไฮ้ไปเลยให้หมดเรื่อง” กิมลั้งบ่นเซ็งๆ
กิมฮวยไม่พูดแต่มองลูกสาวอย่างเบื่อหน่ายที่ช่างไม่เข้าใจอะไรเอาเสียเลย
อ่านละคร รักเกิดในตลาดสด ตอนที่ 1 วันที่ 27 ก.ค. 55
ละคร รักเกิดในตลาดสด บทประพันธ์โดย : นราวดีละคร รักเกิดในตลาดสด บทโทรทัศน์โดย : สนุกคิด-สนิทเขียน
ละคร รักเกิดในตลาดสด กำกับการแสดงโดย : พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง
ละคร รักเกิดในตลาดสด แนวละคร : โรแมนติก คอมเมดี้ เบาสมองตลกสนุกสนาน
ละคร รักเกิดในตลาดสด ผลิต : บริษัท แอ็คอาร์ต เจเนอเรชั่น จำกัด โดยผู้จัด ธัญญา วชิรบรรจง
ละคร รักเกิดในตลาดสด ออกอากาศ : ทุกวันศุกร์-เสาร์ และวันอาทิตย์
หลังข่าวภาคค่ำ 20.30 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3 ออกอากาศต่อจากละครเรื่องธรณีนี่นี้ใครครอง
ละคร รักเกิดในตลาดสด เริ่มออกอากาศ ตอนแรกวันเสาร์ที่ 4 สิงหาคม 2555
ที่มา ไทยรัฐ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น