อ่านละครย่อ รักคุณเท่าฟ้า ตอนที่ 7/2 วันที่ 1 ส.ค. 55
“อย่าไปคิดมากเลยลูก ถือว่าเราโชคดีที่เรื่องมันแดงออกมาก่อน” พ่อปลอบใจอุ้มถอนใจ
ธีระเดินกลับมาที่โต๊ะอาหาร
“ว่าไง” แดงถาม
“ใช่คิตตี้จริงๆด้วย ที่ไปบอกอุ้มว่าท้องกับผม” ธีระบอก
“แล้วท้องจริงรึเปล่า” กบถามต่อ
“ปัทโธ่พี่กบ ก็บอกแล้วไงว่าไม่มีอะไรกับเค้า ผมขอตัวก่อนนะ”
“จะไปไหน”
“ก็รีบไปบอกให้พ่อแม่อุ้มเค้ารู้ความจริงน่ะสิ”
ธีระรีบเดินออกไป กบกับแดงมองตามแล้วถอนใจ
“พ่อครับ หมูหมดแล้วครับ” ไตรตั้นบอก
“หา.. พูดเป็นเล่นน่ะ พ่อกับแม่ยังไม่ได้กินซักชิ้นเลยนะ”
“ก็มัวแต่พูดเรื่องอะไรกันอยู่ ตั้นก็เลยกินคนเดียว”
แดงมองลูกชายแล้วส่ายหน้าอย่างขำๆ ก่อนจะหันไปส่งหมูเพิ่ม
อุ้มพายเรืออยู่ในคลองอัมพวา ในขณะที่คิดถึงเรื่องระหว่างเธอกับธีระ ตอนที่เรือคว่ำ ตอนที่ธีระขอเธอแต่งงาน
อุ้มน้ำตาริน ใครบางคนแอบมองอุ้มอยู่หลังต้นไม้ อุ้มพายเรือล่องน้ำมาเรื่อยๆ คนที่แอบมองก็คือคิตตี้ที่กำลังเดินขึ้นไปบนสะพาน คิทตี้มองลงไปในคลองก็เห็นอุ้มกำลังพายเรือ อุ้มเงยหน้ามองเห็นคิทตี้
“คิตตี้”
คิตตี้ที่อยู่บนสะพานมองอุ้ม
ธีระเดินเข้าไปหาพ่อกับแม่อุ้มถึงในบ้าน พ่อขยับลุกขึ้นยืน ส่วนแม่มองอย่างไม่พอใจที่เห็นธีระเดินเข้ามา
“ผมบอกกัปตันแล้วไงว่าอย่ามาที่นี่อีก” พ่อเสียงแข็ง
“เดี๋ยวสิครับ ที่ผมมาเพราะต้องการอธิบายให้คุณพ่อคุณแม่กับอุ้มเข้าใจว่าผมไม่มีอะไรกับคิตตี้ แล้วเธอก็ไม่ได้ตั้งท้องอะไรด้วย”
“เราจะเชื่อคุณได้ยังไงว่าที่พูดเป็นเรื่องจริง”
“ผมจะพาอุ้มไปหาคิตตี้ ให้เธอพูดความจริงทั้งหมดว่าเธอโกหก แล้วถ้าเธอไม่ยอมผมก็จะแจ้งตำรวจจับเธอ”
“หวังว่าจะจริงนะ”
“จริงสิครับคุณพ่อ นี่อุ้มอยู่ไหนครับ”
“ออกไปพายเรือเล่น คุณนั่งรอก่อนแล้วกันเดี๋ยวก็คงมา”
ธีระลงนั่ง แม่มองจ้องอย่างไม่ไว้ใจ
“คุณแม่ครับ เชื่อผมเถอะ ผมไม่มีวันทำเรื่องเลวๆอย่างงั้นหรอกครับ” ธีระบอก แม่ถอนใจแล้วพยักหน้ารับคำอย่างเสียมิได้ ธีระถอนใจ
คิตตี้ยืนอยู่กลางสะพาน อุ้มเดินขึ้นไปหาเธอ
“คุณมีเรื่องอะไรอีก” อุ้มเอ่ยถาม
“พี่ธีเค้าบอกว่าเค้าจะไม่มีวันเลิกกับเธอ” คิทตี้บอก
“แล้วจะให้ชั้นทำยังไง ในเมื่อชั้นก็บอกเลิกกับเค้าไปแล้ว”
“เค้าบอกว่าเค้ารักเธอ”
“งั้นชั้นก็คงช่วยอะไรคุณไม่ได้ เพราะเรื่องระหว่างชั้นกับเค้าจบไปแล้ว ชั้นขอตัว”
อุ้มขยับหันจะเดินจากไปแต่คิทตี้ทักขึ้น
“เดี๋ยว เธอยังไปไม่ได้”
“ทำไม คุณยังต้องการอะไรจากชั้นอีก”
“ชีวิตเธอไง”
พูดจบคิตตี้ก็ชักปืนขึ้นมา อุ้มชะงักตกใจและหวาดกลัว
“ถ้าไม่มีเธอ พี่ธีเค้าก็คงเลือกชั้น”
“นี่ คุณคิตตี้ ชั้นว่าคุณกำลังเข้าใจอะไรผิดนะ เรื่องทั้งหมดไม่เกี่ยวกับชั้น มันเป็นเรื่องของคุณกับพี่ธี ชั้นว่าคุณควรจะไปคุยกับเค้ามากกว่า”
“เกี่ยวสิ เป็นเพราะเธอเค้าถึงไม่รักชั้น ถ้าเค้าไม่รักชั้นเธอก็ไม่ควรจะได้เค้าเหมือนกัน” คิตตี้ขยับยกปืนขึ้นจ่ออุ้ม
“เดี๋ยวนะคุณคิตตี้ ชั้นว่าคุณใจเย็นก่อนดีกว่า เราค่อยๆคุยกันได้นะ ชั้นสัญญาชั้นจะเลิกยุ่งกับเค้าเด็ดขาด ชั้นจะไม่ยุ่งกับเค้าอีก” อุ้มพูดอย่างกลัวๆ
“ไม่ เธออย่ามาโกหก ตราบใดที่เธอยังมีชีวิตอยู่เค้าจะไม่มีวันรักชั้น”
คิตตี้ยกปืนขึ้นเล็งไปทางอุ้ม เสียงปืนดัง อุ้มช๊อคสุดขีด พ่ออุ้มก้าวขึ้นมาพร้อมปืนลูกซองในมือ โดยมีธีระตามมาด้วย
“ทิ้งปืนนะ คุณคิตตี้ไม่งั้นผมยิงคุณจริง ๆ” พ่อสั่ง
อุ้มร้องเรียก “พ่อ”
“คิตตี้ ผมว่าคุณวางปืนเถอะ แล้วเรามาคุยกันดีๆดีกว่า” ธีระกล่อม
“คุยหรือ พี่ธีจะคุยอะไรกับตี้ ถ้าพี่ธีไม่รักตี้ พี่ธีก็ไม่มีสิทธิ์รักใครเหมือนกัน” คิทตี้ฟูมฟาย
“เอาล่ะ งั้นพี่ยอมแล้ว พี่จะแต่งงานกับตี้” ธีระบอก
อุ้มชะงัก
“พี่ธีพูดจริงหรือ” คิทตี้ถาม
“จริง เพราะในเมื่อเรื่องมาถึงขนาดนี้แล้วพี่ก็ไม่อยากให้ตี้ต้องเสียใจและไม่อยากให้เราทุกคนต้องสูญเสียอะไรกัน ส่งปืนมาให้พี่”
คิตตี้มองอย่างลังเล ธีระเดินเข้าไปหา อุ้มกับพ่อมองอย่างลุ้นๆ
“พี่ธีสัญญานะว่าพี่ธีจะแต่งงานกับตี้” คิทตี้ถามย้ำ
“พี่สัญญา”
คิตตี้ลดปืนลง ธีระดึงปืนออกจากมือคิทตี้แล้วดึงคิตตี้เข้ามากอด คิตตี้ร้องไห้
“ตี้รักพี่ธีนะ”
ธีระมองหน้าอุ้มแล้วก็พยักหน้าให้อุ้มเป็นเชิงบอกว่าทุกอย่างเรียบร้อย
หวอรถตำรวจดังลั่น รถปอเต๊กตึ๊งจอดอยู่ใกล้ๆ รถตำรวจที่จอดที่หน้าบ้านอุ้ม ตำรวจหิ้วตัวคิตตี้เดินไป คิตตี้ตะโกนโวยวายไปตลอดทาง
“ปล่อยชั้นเดี๋ยวนี้นะ คุณตำรวจ ชั้นไม่ได้ทำอะไรผิด พี่ธีนะพี่ธี ทำไมต้องหลอกตี้ด้วย”
“พี่ไม่ได้หลอก แต่ที่พี่ต้องทำอย่างนี้ก็เพื่อความปลอดภัยของเราทุกคน” ธีระบอก
“พี่บอกตำรวจเค้าสิว่าเราเป็นอะไรกัน อย่าให้เค้าจับตี้ไป ปล่อยชั้นนะ ปล่อย ชั้นจะกลับมาฆ่าพวกแก พี่ธีนะพี่ธี พี่ธีใจร้าย อย่าให้เค้าจับตี้ไป ปล่อยตี้”
ตำรวจพาตัวคิตตี้ขึ้นรถไป รถตำรวจแล่นออกไป โดยมีรถปอเต็กตึ้งตาม ธีระมองตามสักพักก่อนจะหันหลังกลับมาหาพ่อกับแม่และอุ้มที่ยืนอยู่
“ผมต้องขอโทษคุณพ่อคุณแม่ด้วยที่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น” ธีระบอก
“ไม่ใช่ความผิดของคุณหรอก ผมกับแม่ก็ต้องขอโทษที่เข้าใจคุณผิดไป” พ่อพูด
ธีระมองหน้าอุ้ม อุ้มเมินหน้าแล้วเดินหนี
“ผมขอตัวไปคุยกับอุ้มหน่อยนะครับ”
“เชิญจ้ะ”
“ไปเถอะลูกไปปลอบเค้าหน่อย” พ่อบอก
ธีระเดินตามอุ้มไป
อุ้มเดินมาที่ระเบียงบ้าน สักพักธีระเดินตามมา
“เดี๋ยวสิอุ้ม นี่อุ้มยังโกรธพี่อยู่หรือ”
“ตอนนี้อุ้มไม่รู้ว่าอุ้มจะโกรธหรือไม่โกรธดี” อุ้มว่า
“ในเมื่อพี่ไม่มีอะไรกับคิตตี้ จะมาโกรธพี่เรื่องอะไร”
“ถ้าไม่มีอะไร เค้าจะมาเอาเรื่องอุ้มถึงขนาดนี้หรือ นี่ดีนะ เค้าไม่ยิงอุ้มตาย”
“โธ่ พี่ไม่ยอมให้เค้าทำอย่างงั้นหรอก”
“ถ้าเค้ายิงขึ้นมาจริง ๆ พี่ธีจะทำยังไง” อุ้มถาม
“พี่ก็โดดเอาตัวเข้าขวางอุ้มสิ”
“พูดยังกะเป็นพระเอกลิเก”
“หายโกรธพี่แล้วใช่มั้ย”
“ถามจริงๆ ไม่มีอะไรกับเค้าแน่ใช่มั้ย” อุ้มย้ำ
“ถ้าพี่ตอบตามความเป็นจริงแล้วอย่าโกรธพี่นะ”
“จะบอกว่ามีหรือ”
“ก็มีน่ะสิ”
“หา ..”
“นั่นมันสมัยเรียน แต่พอเลิกกันพี่ก็คิดกับเค้าเป็นน้องมาตลอด”
“เจ้าเสน่ห์จริงๆนะเนี่ย”
อุ้มมองค้อนด้วยความหมั่นไส้แล้วทำท่าจะเดินหนีแต่ธีระดึงเธอเข้ามากอด
“ก็แค่กับอุ้มคนเดียว” ธีระบอก
“ปล่อยน่า เดี๋ยวพ่อกับแม่เห็น”
“จะไปอายอะไร พ่อกับแม่เค้ารู้ว่าพี่รักอุ้มคนเดียว”
“แล้วนี่ยังจะมีใครถือปืนโผล่มาอีกมั้ยเนี่ย” อุ้มถาม
“รับรองไม่มีแล้วจ้ะ”
ธีระหอมแก้มอุ้ม อุ้มยิ้มเอียงอาย พ่อกับแม่ของอุ้มมองอยู่ที่มุมหนึ่ง
“นึกว่าจะไม่ได้ลูกเขยซะแล้ว แม่เตรียมตัดชุดได้แล้ว” พ่อเย้าแม่
“พ่อเองก็เหมือนกันล่ะ ไปตัดสูทชุดใหม่ซะนะ”
“ก็ต้องชุดใหม่สิ มีแอร์การบินเค้ามาก็ต้องหล่อหน่อย”
“แน่ะ แน่ะ”
พ่ออุ้มหัวเราะชอบใจ แล้วพ่อกับแม่ของอุ้มก็มองกลับไปที่อุ้มกับธีระซึ่งกำลังคุยกันอย่างหวานชื่น
แก้วลอดช่องสิงค์โปร์ถูกยกขึ้นชนโดยจินดา ช้อย ใหญ่ และภาที่นั่งร่วมวงเดียวกัน
“แหม อยากกินมาหลายวันแล้ว แม่ช้อยนี่รู้ใจจริงๆ” จินดาบอก
“อย่าดัง ๆ เดี๋ยวลูกชายได้ยินจะมาด่าชั้น” ช้อยปราม
“โอ๊ย เดี๋ยวนี้มันไม่มาหาชั้นแล้ว” จินดาตัดพ้อ
“จริงหรือ ไม่เชื่อหรอก ลูกชายเค้ารักพี่จินออกจะตาย”
“ตอนมันยังไม่มีเมีย มันก็รักเราน่ะสิ ตอนนี้มันจะมีเมียมันก็หลงเมียจนลืมแม่” จินดาว่า
“อ้าว นี่ลูกชายมีแฟนใหม่แล้วหรือ” ภาถาม
“ไม่รู้เค้า ชั้นไม่ได้สนใจ”
“แหม พี่จินทำปากแข็ง อย่างพี่จินน่ะหรือ ไม่สนใจเรื่องลูก”
“ใช่ จัดการว่าที่สะใภ้คนก่อนจนกระเด็นไปแล้วนี่” ใหญ่บอก
“ชั้นพูดจริงๆนะ ตอนนี้ชั้นไม่สนใจแล้ว มันจะไปขึ้นช้างลงม้าที่ไหนก็เรื่องของมัน”
“แน่ะ พูดแบบนี้แสดงว่างอนลูกอยู่ล่ะสิ ชั้นว่าพี่จินอย่าขี้งอนเลย ลูกพี่ดีกว่าลูกชั้นหลายร้อยเท่า”
“ชั้นว่าโทรไปง้อเค้าเถอะ” ช้อยแนะนำ “เราไม่โทรไปลูกมันก็ไม่กล้าเข้าหน้าเรา”
“ไม่มีวันหรอก ชั้นเป็นแม่มัน ถ้าชั้นต้องไปง้อมัน ชั้นยอมตายอยู่คนเดียวดีกว่า” จินดายืนกราน
“นี่ ชั้นเตือนพี่จินนะ จำคุณนายพรทิพย์ที่มีลูกชายอยู่กระทรวงต่างประเทศได้มั้ย”
“เออ ทำไม”
“ก็คุณนายพรทิพย์แกไปตั้งแง่กับลูกชายไว้มาก สุดท้ายลูกชายไปแต่งงานอยู่กับแหม่มที่เมืองนอก ไม่กลับมาหาจนทุกวันนี้” ใหญ่บอก
“ใช่ ใช่ เห็นคนใช้มันเล่าว่าเงินทองซักบาทก็ไม่ส่งมาให้คุณนายพรทิพย์เลยนะ” ภาเสริม
จินดานิ่งฟัง
“แล้วตอนนี้คุณนายพรทิพย์เป็นยังไงรู้มั้ย ต้องอยู่คนเดียว กวนกาละแมขายเลี้ยงตัว”
“พี่จินระวังเถอะ เดี๋ยวลูกชายโกรธขึ้นมา ต้องมานั่งแคะขนมครกขายตอนแก่นะ” ช้อยเตือน
จินดาเริ่มอึ้ง
“แต่พี่จินไม่ต้องห่วงนะ ถ้าพี่จินขายขนมครก ชั้นจะช่วยซื้อทุกเช้าวันล่ะสิบบาท” ภาบอก
“ชั้นซื้อยี่สิบ” ใหญ่พูด
“ชั้นเอาสิบห้า” ช้อยบอก
“ทุกเช้าพี่จินก็จะได้สามสี่สิบบาทเลยนะ” ภาสรุป
เพื่อนทั้งกลุ่มหัวเราะชอบใจ ขณะที่จินดาชักหวั่นใจ
พ่ออุ้มวางแก้วกาแฟลงบนโต๊ะ แม่นั่งอยู่ข้าง ส่วนธีระกับอุ้มนั่งอยู่คู่กัน
“เห็นอุ้มบอกว่ากัปตันมีเรื่องอะไรจะคุยกับผม” พ่อเอ่ยขึ้น
อุ้มอมยิ้มแล้วเหลือบมองหน้าธีระ
“คือ.. ผมกับอุ้มตัดสินใจว่าจะแต่งงานกันครับ” ธีระบอก
พ่อกับแม่มองหน้ากัน
“แล้วเรื่องแม่กัปตันล่ะว่ายังไง” พ่อถาม
“เรื่องคุณแม่ผมไม่มีปัญหาหรอกครับ ผมบอกกับอุ้มแล้วว่าถ้าแต่งงานกัน ผมจะย้ายมาอยู่ที่นี่”
“ไม่ใช่จ้ะ เราหมายถึงว่าแม่กัปตันเค้ายินดีรับยัยอุ้มเป็นสะใภ้หรือ” แม่ถาม
“ต้องรับสิครับ ผมบอกแม่ผมแล้วว่าผมจะแต่งงานกับอุ้ม คุณพ่อกับคุณแม่ไม่ต้องห่วงนะครับ ผมสัญญาว่าผมจะไม่ทำให้อุ้มต้องอึดอัดใจกับเรื่องของแม่ผม” ธีระยืนยัน
“แล้วอุ้มว่าไงล่ะลูก” พ่อถามลูกสาว
“ถ้าพ่อกับแม่ไม่ขัดข้องหนูก็พร้อมที่จะแต่งค่ะ”
พ่อมองหน้าแม่ ส่วนอุ้มมองหน้าธีระ
“เอา ในเมื่อลูกสองคนรักกัน อย่างอื่นมันก็คงตกไป ใช่มั้ยแม่”
“ใช่ ถ้าลูกสองคนรักกัน แม่กับพ่อก็ดีใจด้วย กัปตันก็ไปดูฤกษ์ดูยาม แล้วพาคุณแม่มาสู่ขอแล้วกัน” แม่บอก อุ้มกับธีระยิ้มให้กัน
“แล้วเรื่องสินสอดล่ะครับ” ธีระถาม
“พ่อกับแม่ไม่เรียกร้องอะไรหรอก ขอแค่ให้ทำทุกอย่างถูกต้องตามประเพณีก็พอแล้ว” พ่อบอก
“ผมกราบขอบพระคุณคุณพ่อคุณแม่มากครับที่ไว้วางใจผม”
“หนูก็ขอบคุณ พ่อกับแม่มากค่ะ”
พูดจบอุ้มก็เข้าไปกราบพ่อกับแม่ที่ตัก ธีระยิ้ม
จินดานั่งกินข้าวอยู่ในบ้านคนเดียว แล้วก็นึกถึงคำที่เพื่อนบอกไปด้วย
“คุณนายพรทิพย์แกไปตั้งแง่กับลูกชายไว้มาก” เสียงใหญ่ดังขึ้นในหัว “สุดท้ายลูกชายไปแต่งงานอยู่กับแหม่มที่เมืองนอก ไม่กลับมาหาจนทุกวันนี้”
“ใช่ ใช่ เห็นคนใช้มันเล่าว่าเงินทองซักบาทก็ไม่ส่งมาให้คุณนายพรทิพย์เลยนะใหญ่ แล้วตอนนี้คุณนายพรทิพย์เป็นยังไงรู้มั้ย ต้องอยู่คนเดียวกวนกาละแมขายเลี้ยงตัว” เสียงภาเสริม
“พี่จินระวังเถอะ เดี๋ยวลูกชายโกรธขึ้นมา ต้องมานั่งแคะขนมครกขายตอนแก่นะ” เสียงช้อยดัง
พอนึกถึงคำพูดของเพื่อนๆ จินดาก็วางช้อนลงแล้วยกน้ำขึ้นมาดื่ม อรเดินเข้ามาจะเก็บจานอาหาร
“อิ่มแล้วหรือคะ คุณยาย” อรถาม
“อืมม์”
“พรุ่งนี้เช้าทานอะไรดีคะ ต้มเลือดหมูดีมั้ยคะหรือว่าโจ๊ก”
“อะไรก็ได้ เอ็งชอบอะไรก็ซื้อมา”
“ถ้าหนูชอบ หนูก็จะซื้อส้มตำปูปลาร้าค่ะ” อรบอก จินดามองหน้า อรหัวเราะ “หนูล้อเล่นน่ะค่ะ เอาข้าวต้มกุ้งแล้วกันนะคะ”
“นี่นังอร”
“ขา”
“คุณธีเค้าไม่มาบ้านเรานานเท่าไหร่แล้ว”
“เดี๋ยวนะคะ วันนั้นที่ทะเลาะกับคุณยายวันอะไรนะ ... อ้อ หนูจำได้แล้ววันที่1 วันนั้นหวยออก”
“แล้ววันนี้วันที่เท่าไหร่” จินดาถาม
“วันนี้วันที่ 14 ค่ะ สองอาทิตย์พอดี อีกสองวันหวยก็จะออกแล้วทำไมคะ คุณยายจะตีเลขหวยหรือคะ”
“ไม่ใช่”
“แล้วคุณยายถามทำไม”
“เอ็งคิดว่าข้าควรจะโทรไปง้อลูกชายข้ามั้ย”
“ถ้าคุณยายยังรักลูกก็ควรจะโทรนะคะ เพราะเราเองก็ไม่ใช่สาวๆแล้วนะ นี่ก็เจ็ดสิบแล้วไม่ใช่หรือ”
“นี่ นี่ ข้าแค่ขอความเห็นไม่ได้ต้องการให้เอ็งมาสั่งสอน” จินดาว่า
“หนูไม่ได้สั่งสอนค่ะ หนูแค่พูดให้คุณยายเห็นภาพ”
“งั้นเดี๋ยวเอ็งก็ต่อโทรศัพท์หาลูกชายข้าซิ บอกเค้าว่าข้าไม่ค่อยสบาย แล้วอย่าบอกล่ะว่าข้าสั่ง”
“นี่คุณยายคิดจะยืมมือหนูให้โกหกคุณธีหรือคะ”
“ก็เออสิวะ เอ็งบอกเค้าว่าเห็นอาการข้าไม่ค่อยดีเลยแอบโทรมาบอก”
“งั้นบอกว่าดูเหมือนใกล้ตายเลยดีมั้ยคะ”
“เฮ้ย มากไป เอาแค่ท่าทางไม่ค่อยดีก็พอ ไม่ต้องถึงขั้นตาย”
“ได้ค่ะ เดี๋ยวอรจัดให้”
ที่บ้านของอุ้ม ธีระเดินอยู่ที่ระเบียงใกล้แม่น้ำ เสียงโทรศัพท์มือถือดังธีระหยิบขึ้นมาดูเบอร์แล้วกดรับ
“ฮัลโหล ... ว่าไงอร มีอะไร”
อรพูดโทรศัพท์
“คุณธีคะ ถ้าคุณธีว่างก็แวะมาดูคุณยายหน่อยนะคะ”
“คุณยายเป็นอะไร”
“แกไม่ค่อยสบายน่ะค่ะ สองสามวันมานี่ทานอะไรไม่ค่อยลง หนูเห็นแกซึมๆก็เลยแอบโทรมาบอกคุณธีค่ะ”
จินดาพยักหน้าให้อรด้วยความพอใจ
“ดีมาก” จินดาพูดเบาๆ แล้วทำท่าจิ้มเข็ม “บอกว่าน้ำตาลขึ้น”
“อ้อ แล้วหนูวัดน้ำตาลให้แก น้ำตาลก็ขึ้นสูงเหมือนกันนะคะ หนูเลยกลัวว่าแกจะเป็นอะไรรึเปล่า”
“แต่ตอนนี้ไม่เป็นอะไรใช่มั้ย” ธีระถาม
“ค่ะ หนูพาแกเข้านอนแล้ว คุณธีมาหาแกหน่อยนะคะ แกคงต้องการกำลังใจ อยากเห็นหน้าคุณธีน่ะค่ะ” จินดาหยิกแขนอร “โอ๊ย ..”
“สตอเบอรี่” จินดาว่าอร
“เป็นอะไร” ธีระถาม
“ยุงกัดค่ะ” อรตอบ
“งั้นพรุ่งนี้ชั้นจะเข้าไป”
“ค่ะ” อรกดวางสาย “เรียบร้อยค่ะ รับรองพรุ่งนี้คุณธีต้องมาหาคุณยายแต่เช้า”
อ่านละครย่อ รักคุณเท่าฟ้า ตอนที่ 7/2 วันที่ 1 ส.ค. 55
ละครเรื่อง รักคุณเท่าฟ้า บทประพันธ์ และ บทโทรทัศน์โดย วิลักษณาละครเรื่อง รักคุณเท่าฟ้า กำกับการแสดงโดย ชูชัย องอาจชัย
ละครเรื่อง รักคุณเท่าฟ้า ดำเนินงานสร้างโดย ธีรเดช-บุษกร วงศ์พัวพันธ์ บริษัท ซิติเซ่น เคน จำกัด
ติดตามชมละครเรื่อง รักคุณเท่าฟ้า ได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา manager.co.th
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น