@. อ่านละครทีวี.@

อ่านละครย่อ รักคุณเท่าฟ้า ตอนที่ 10/3 วันที่ 9 ส.ค. 55

อ่านละครย่อ รักคุณเท่าฟ้า ตอนที่ 10/3 วันที่ 9 ส.ค. 55

“อะไรที่คุณคิดอยู่ อย่าบอกให้ใครรู้ มิฉะนั้น คุณจะต้องเสียใจไปตลอดทั้งชีวิต”
ธีระชะงักกับคำพูดของสมภพ
จินดานั่งนิ่งแต่มีสีหน้ากังวลใจอยู่ที่ระเบียงบ้าน ธีระเอาถ้วยรังนกมาให้
“รังนกครับแม่ ไม่ใส่น้ำตาล”

“ขอบใจลูก” ธีระลงนั่งใกล้ๆ จินดามองหน้าลูกชาย “ธี ลูกกำลังคิดอะไรอยู่”
ธีระงง “คิดอะไรครับ”
“ก็ที่อาจารย์สมภพบอกว่าถ้าคิดอะไรอยู่อย่าบอกใคร”
“แม่อย่าไปเชื่อมากเลยครับ หมอดูก็คู่กับหมอเดา”
“แล้วลูกมีเรื่องอะไรปิดบังแม่รึเปล่า”
ธีระชะงักก่อนจะมองสบตาแม่
“ว่าไงลูก บอกแม่ได้มั้ย”
“ไม่มีหรอกครับแม่ ผมจะไปปิดบังแม่ได้ยังไง”
“ก็เรื่องแฟนเฟินอะไรเนี่ยมีรึเปล่าลูก”
“ไม่มีจริงๆครับ ก็ผมบอกแม่แล้วไงว่าผมจะไม่รักใครอีกต่อไปแล้ว”
“เฮ้อ แม่ค่อยโล่งอกหน่อย เอ ... แต่หมอเค้าบอกว่าแม่จะต้องเสียของรัก มันเรื่องอะไรนะ”
ทันใดนั้นเสียงอรก็ดังขึ้น “ว๊าย ...”

จินดากับธีระสะดุ้ง
“นังอรมันเป็นอะไร” จินดาสงสัย
“เดี๋ยวผมไปดูเองครับ” ธีระบอก
ธีระลุกเดินออกไปทางหลังบ้านทันที

อรเข้าไปประคองคมสันต์ที่นอนกองอยู่กับพื้น
“เป็นไงพี่คมสันต์ เจ็บรึปล่า แล้วปีนท่าไหนถึงตกรั้วลงมาได้”
“ก็พี่เหยียบรั้วพลาดน่ะสิ” คมสันต์บอก
ธีระเดินเข้ามา
“มีอะไรอร”
“คุณธี” อรตกใจ
ธีระมองคมสันต์ “นี่ใคร”
“เอ่อ คือ....”
“ชั้นถามว่านี่ใคร”
“เอ่อ แฟนอรเองค่ะ” อรบอก
“อ้าว ทำไมเข้ามาในบ้านเรา ชั้นบอกแล้วไม่ใช่หรือว่าไม่ให้ใครเข้าบ้าน”
“แหม คุณธีคะ คุณยายก็ด่าไม่ให้หนูออกนอกบ้าน คุณธีก็ไม่ให้แฟนหนูเข้าบ้าน แล้วหนูกับแฟนจะไปสป๊าคกันตอนไหนล่ะคะ”
“เรื่องนั้นชั้นไม่รู้ แต่ชั้นขอให้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายนะ” ธีระเตือน
“ถ้างั้นหนูคงต้องขอลาออกล่ะค่ะ ไปค่ะ พี่คมสันต์ ปีนออกไปรอข้างนอกก่อน เดี๋ยวน้องอรเก็บของแล้วจะตามไป”
อรขยับจะเดินไป
“เอาล่ะ เอาล่ะ งั้นชั้นจะอนุญาตให้เธอหยุดวันอาทิตย์ไปเจอแฟน” ธีระบอก
“ว่าไงพี่คมสันต์ รอไหวมั้ยคะ” อรถาม
“ได้จ้ะ แต่พี่ว่าน้องอรควรจะขอเงินเดือนเพิ่มหน่อยนะ” คมสันต์เสนอ
“อ้อ จริงด้วยค่ะ หนูว่าจะบอกคุณธีหลายหนแล้ว หลังๆเนี่ยหนูต้องคอยเช็ดอึเช็ดฉี่คุณยายทุกวัน หนูต้องขอเงินเพิ่มหน่อยนะคะ”
ธีระพยายามควบคุมความโมโห “ได้ ชั้นจะเพิ่มให้ห้าร้อย พอใจรึยัง”
“ขอบคุณค่ะ งั้นหนูขอคุยกับพี่เค้าซักห้านาทีนะคะ”
ธีระมองอรกับคมสันต์อย่างไม่พอใแต่ก็พูดอะไรไม่ได้จึงหันเดินเข้าบ้านไป
“เป็นไง พอพี่พูดปุ๊บได้เงินเพิ่มเลยเห็นมั้ย ความจริงน้องอรต้องแบ่งให้พี่ครึ่งนึงนะ” คมสันต์บอก
“แหม พี่คมสันต์น่ะพูดล้อเล่นอยู่เรื่อย”

ธีระเดินกลับเข้ามา
“นังอรมันเป็นอะไรลูก” จินดาถามลูกชาย
“แฟนมันตกรั้วครับ” ธีระบอก
“หา ... นังนี่ ริอ่านพาผู้ชายเข้าบ้านหรือ แม่จะไล่มันออก”
“อย่าเลยครับแม่ ผมดุเค้าไปแล้ว”
“ไม่ได้ลูก แม่ว่ามันชักจะเกินไปแล้ว เดี๋ยวนี้ตั้งแต่มีแฟน มันไม่สนใจแม่เลย พูดโทรศัพท์ทั้งวัน”
“แม่ครับ ถ้าแม่ไล่อรออก ใครจะดูแลแม่”
“โอ๊ย แม่ดูแลตัวเองได้”
“แต่แม่แก่แล้วนะครับ ถึงยังไงแม่ก็ต้องมีคนดูแล ผมขอล่ะอย่าไปว่าอะไรมันเลย สมัยนี้จะหาคนมาอยู่ดูแลเราลำบากนะครับ”
“นี่เราจ่ายเงินมัน เราต้องกลัวมันด้วยหรือ”
เสียงโทรศัพท์มือถือของธีระดังขึ้น ธีระดูเบอร์ จินดามองจ้อง ธีระเหลือบมองแม่แล้วกดรับโดยทำตัวเป็นปกติ
“ฮัลโหล”
ข้าวตูพูดโทรศัพท์อยู่ที่บ้าน
“หวัดดีค่ะ ตูโทรมากวนรึเปล่าคะ”
ธีระเหลือบมองแม่ก็เห็นแม่ยังมองจ้องเหมือนอยากรู้ว่าใครโทรมา
“ไม่หรอกครับ ผมดีใจที่ท่านโทรมา” ธีระทำเป็นพูด
“คุณแม่อยู่ข้างๆหรือคะ” ข้าวตูรู้มุก
“ใช่ครับ งั้นเดี๋ยวผมจะไปหาท่านแล้วกันนะครับ”
ข้าวตูตอบรับ “ค่ะ”
ธีระกดปิดโทรศัพท์
“เจ้านายโทรมาหรือลูก” จินดาถามลูกชาย
“ครับ ท่านอยากให้ไปกินข้าวด้วย”
“งั้นก็ไปลูก ไป รีบไป”
“งั้นผมไปก่อนนะครับแม่ พักผ่อนเยอะๆ”
“จ้ะ ไปเถอะ ไม่ต้องห่วงแม่”
ธีระเดินออกไป จินดาตะโกนเรียกอรอย่างฉุนเฉียว
“นังอร ... นังอร ...”
ธีระโผล่หน้ากลับเข้ามาพูดด้วย
“แม่ครับ จำที่ผมขอได้มั้ย”
“อ๋อ จ้ะ จ้ะ”
ธีระเดินออกไป อรเดินหน้างอเข้ามา
“มีอะไรหรือคะคุณยาย ตะโกนเสียงดังโหวกเหวกยังกะไฟไหม้”
“ไปเอาแพมเพอสมาเปลี่ยนให้ชั้นหน่อยซิ” จินดาสั่ง
“นี่ฉี่หรืออึคะ”
“สองอย่าง”
“ว้าย ... สองอย่างเลยหรือคะ”
“เออ”
อรทำหน้าเซ็งแล้วเดินออกไป จินดาหัวเราะสมน้ำหน้าอร
“จากนี้ไปจะขี้ให้มันดมทั้งวัน”

ที่บ้านข้าวตู ธีระรินเครื่องดื่มใส่แก้วแล้วเดินเข้ามาให้ข้าวตู
“ไซเดอร์จ้ะ”
“ขอบคุณค่ะ”
“หอมจังเลย พี่ไม่ยักรู้นะว่าตูทำอาหารเป็น”
“อยู่เมืองนอกนี่คะ ใครจะทำให้ทานถ้าไม่ทำเอง พี่ธีหิวรึยังคะ”
“ยังจ้ะ”
“ลองชิมยำรวมมิตรดูหน่อยนะคะ” ข้าวตูตักยำป้อน “เป็นไงคะ”
“หือม์ แซบ” ธีระชม
“อร่อยใช่มั้ยคะ”
“อร่อยมากจ้ะ”
“งั้นพี่ธีไปนั่งเลยค่ะ เดี๋ยวตูเอาไปเสริฟให้”
ธีระเดินไปนั่งที่โต๊ะอาหาร ข้าวตูหยิบอาหารมาเสริฟ
“เอาข้าวมั้ยคะ”
“ไม่ พี่กินยำเล่นดีกว่า”
“ทานเยอะๆนะคะ”
ธีระตักอาหารจะป้อนข้าวตู “อ้าปาก อ้ำ”
ธีระป้อนอาหารให้ข้าวตู ธีระยกแก้วชนกับข้าวตู ธีระดื่มจนหมดแก้ว ข้าวตูลุกไปเติมเครื่องดื่มให้
ธีระมองตามแล้วยิ้มอย่างมีความสุข

ธีระนอนหนุนตักข้าวตูหลับอยู่ ข้าวตูมองเห็นธีระหลับ ข้าวตูจับแก้มแล้วเขี่ยจมูกธีระด้วยความรัก เธอก้มลงจูบหน้าผากธีระ ข้าวตูเอามือโอบกอดธีระไว้ ธีระหลับอยู่ในอ้อมกอดของข้าวตู

จินดาหลับอยู่ในห้องที่มืดมิด จู่ๆ เธอก็ละเมอร้องออกมา
“ลูกช้างกลัวแล้ว อย่าทำอะไรลูกช้างเลย ได้โปรดเถอะค่ะอาจารย์ ลูกช้างกลัวแล้ว”
อรนอนอยู่ปลายเตียงสะดุ้งตื่นขึ้นมองเห็นจินดาละเมอ
“กลัวอะไรคะคุณยาย” อรถาม
“อย่าค่ะ อย่าเข้ามา ออกไป ชั้นกลัวแล้ว ช่วยด้วย”
“คุณยาย คุณยายคะ” อรเข้าไปแตะตัว “อุ๊ย... ตัวร้อนยังกะไฟ คุณยายขา”
จินดาสะดุ้งตื่นขึ้นมามองอรอย่างงงๆ
“หา .. ใคร... นี่ใคร ... อาจารย์อยู่ไหน” จินดาละลักละล่ำ
“อาจารย์อะไรคะ”
“อาจารย์สมภพ”
“อ๋อ ท่านไปแล้วค่ะ หนูไล่ไปแล้ว”
“เอ็งอย่าให้อาจารย์เข้ามาบ้านเรานะ”
“ค่ะ ... อุ๊ย คุณยายขา ฉี่แตกอีกแล้วหรือคะ”
“ข้าไม่ได้ฉี่ อาจารย์เอาน้ำสาดข้า”
“เดี๋ยวหนูเปลี่ยนผ้าให้ใหม่นะคะ”
“เอ็งไปเอาชุดนอนชุดใหม่มาซิ”
“ค่ะ”
อรลุกเดินออกไป จินดาหายใจหอบโดยที่ยังไม่หายเบลอเพราะพิษไข้

อรเดินลงบันไดพร้อมกับบ่นมาตลอดทาง
“คุณยายนี่ละเมอใหญ่ โทรบอกคุณธีดีกว่า”
อรเดินไปหยิบโทรศัพท์กดโทรหาธีระ
โทรศัพท์ของธีระกระพริบแต่ไม่มีเสียง ธีระนอนกอดข้าวตูหลับอยู่
อรฟังเสียงปลายสายแต่ก็ไม่มีคนรับเธอจึงถอนใจ
“คุณธีไปไหนนะ ไม่รับสาย”
เสียงจินดาตะโกนลงมา “นังอร เสื้อข้าได้รัยัง”
“ค่ะค่ะ โอ๊ย เหม็นฉี่ชะมัด”

เช้าวันใหม่ที่โรงพยาบาล หมอดูผลที่เอกสาร จินดากับแดงนั่งรอฟังผลอยู่หน้าโต๊ะหมอ
“ตอนนี้น้ำตาลขึ้นสูงนะคะ คุณป้า แล้วที่มีไข้ก็เพราะก็ติดเชื้อในกระเพาะปัสสาวะ เวลาฉี่ฉี่สุดรึเปล่าคะ” หมอถาม
“ต้องใช้เวลานานค่ะ” จินดาตอบ
“คุณป้าต้องพยายามฉี่ให้สุด ทานน้ำเยอะๆ แล้วอย่ากลั้นปัสสาวะนะคะ” หมอบอก
“ค่ะคุณหมอ”
“แล้วต้องนอนโรงพยาบาลมั้ยคะ” แดงถาม
“หมอว่าไม่ต้อง หมอจะให้ยาไปทานดูก่อน ดูอาการซักเจ็ดวันแล้วมาตรวจอีกที”
“ขอบคุณคุณหมอมากค่ะ” แดงบอก
“ขอบคุณคุณหมอนะคะ” จินดาบอก
แดงพยุงแม่ลุกเดินออกไป

แดงกับจินดาเดินออกมาตามทางในโรงพยาบาล
“หนูบอกแม่แล้วว่าให้คุมน้ำตาลอย่ากินขนมมาก” แดงว่า
“แกก็พูดเกินไป แม่กินที่ไหนเล่า ทุกวันนี้แทบจะไม่ได้กินอะไรอยู่แล้ว”
“เอาล่ะ ไม่กินก็ดีแล้ว แต่แม่ต้องตั้งใจนะ พอน้ำตาลขึ้นมันก็จะทำให้เกิดโรคแทรกซ้อน”
“ชั้นรู้แล้วน่ะ แกพูดยังกะชั้นไม่รักชีวิต”
แดงถอนใจแล้วพาแม่เดินมานั่งรอจ่ายเงิน
“แม่จะถามอะไรแกหน่อย”
“ถามอะไร”
“ที่ไปเขาใหญ่กันน่ะ น้องแกกับยายข้าวตูเป็นไง”
“อุ๊ย ดูท่าทางนายธีจะไม่ชอบยัยข้าวตูหรอกแม่”
“จริงหรือ”
“จริงสิแม่ หนูว่าแม่ไม่ต้องห่วงธีมันหรอก วันนั้นมันยังพูดต่อหน้าข้าวตูเลย ว่าผู้หญิงที่มันรักที่สุดก็คือแม่”
“น้องแกพูดอย่างงั้นเลยหรือ”
แดงตอบทันที “ใช่”
“แล้วยัยข้าวตูว่าไง”
“เค้าก็มากระซิบบอกหนูว่าสงสัยนายธีจะเป็นเกย์”
“เออ ดีเลย วันหลังแกบอกไปเลยนะว่าธีมันเป็นสาว เค้าจะได้ไม่มายุ่งกับมัน”
“แม่ไม่ต้องห่วงหรอก ตอนนี้เค้าไปกิ๊กกับพี่เอกเพื่อนพี่กบแล้ว”
“อุ๊ย นังเด็กนี่ไวไฟจัง ดีนะที่ตาธีไม่ชอบ ไม่งั้นล่ะยุ่งเลย”
แดงอมยิ้มและแอบขำแม่ตัวเอง

ธีระกับข้าวตูถวายสังฆทานที่วัดแห่งหนึ่ง
“ขอให้โยมทั้งสองมีความสุขความเจริญ” พระให้พร
ธีระกับข้าวตูก้มกราบพระแล้วลุกเดินออกไป

ธีระกับข้าวตูเดินมาตามทางในวัด
“ทำไมถึงชวนพี่มาไหว้พระที่นี่”
“ก็วันนั้นที่ตูเจอพี่ธี ตูอธิษฐานว่าถ้าตูได้เป็นแฟนกับพี่ธี ตูจะพาพี่ธีมากราบท่าน” ข้าวตูบอก
“นี่ถึงกับบนเลยหรือ”
“แหม ก็พี่ธีทั้งหล่อ ทั้งเล่นตัว ถ้าตูไม่บนกับพระท่าน คงไม่สมหวัง”
“งั้นก็แสดงว่าเราสองคนต้องเป็นเนื้อคู่กันจริง ๆ”
“อย่าพูดให้ตูดีใจสิคะ เมื่อกี้ตูเพิ่งอธิษฐานขออย่าให้ความรักของเรามีอุปสรรคอะไรเลย”
“ก็อย่างที่ตูบอกขอแค่เราสองคนเข้าใจกัน มันคงไม่มีอะไรมาทำให้เราเลิกกัน”
“แล้วถ้าสมมุติว่าแม่พี่ธีรู้เรื่องเรา แล้วท่านให้พี่ธีเลิกกับตูพี่ธีจะว่าไงคะ”
“ท่านไม่มีวันรู้หรอก ถ้าพี่ไม่บอก”
ธีระเงยหน้าขึ้นชะงักมองก็เห็นช้อย ใหญ่และภากำลังเดินมา
“ตูมานี่”
ธีระดึงแขนข้าวตูมาหลบหลังที่กำบัง
“มีอะไรคะ” ข้าวตูงง
“เพื่อนแม่พี่”
กลุ่มช้อยเดินผ่านมา
“ไปไหว้พระนอนก่อน แล้วค่อยไปทางนู้น” ช้อยบอกเพื่อนๆ
“แต่ชั้นว่าไปไหว้พระในโบสถ์ก่อนไม่ดีหรือ คนน้อย ๆ” ใหญ่พูด
“โอ๊ย พี่ใหญ่ ก็มาทางนี้แล้วจะดินย้อนไปทำไม” ภาว่า
ทั้งสามเดินผ่านไป ธีระโผล่หน้าออกมา ข้าวตูมองตาม
“เกือบไปแล้ว” ธีระบอก
“ทำไมคะ”
“ถ้ากลุ่มนี้เห็นล่ะก็ ถึงหูแม่พี่แน่”
“งั้นตูว่าเราไปเถอะค่ะ” ข้าวตูบอก
ธีระกับข้าวตูเดินหลบออกไป

ช้อย ภา และใหญ่กราบพระ
“เสียดายพี่จินไม่ได้มานะ” ช้อยว่า
“ชั้นว่าหลังๆนี่พี่จินป่วยบ่อยนะ” ใหญ่บอก
“นั่นน่ะสิ ชั้นห่วงว่าจะอยู่ถึงปีใหม่รึเปล่านะ” ภาพูด
“บ้าน่ะ ไม่ได้เป็นมะเร็งซะหน่อย”
“ว่าแต่พี่จินไม่มานี่ ใครจะเป็นคนจ่ายอาหารเที่ยง” ใหญ่บอก
“แชร์ก็แล้วกัน” ภาเสนอ
“งั้นวันนี้อย่าไปกินกุ้งแม่น้ำเลยนะ” ช้อยบอก
“งั้นจะกินอะไร”
“ก๋วยเตี๋ยวเรือแล้วกัน” ภาสรุป

ที่ร้านก๋วยเตี๋ยวเรือ คนขายกำลังลวกเส้น ธีระกับข้าวตูเดินเข้ามาในร้าน ทั้งสองนั่งแล้วหันไปสั่ง
“ขอเส้นเล็กหมูน้ำตกค่ะ”
“ผมเส้นเล็กเหมือนกัน ขอสี่ชามเลยนะ” ธีระบอก
พนักงานเสริฟเดินออกไป
“เดี๋ยวกินก๋วยเตี๋ยวเสร็จเราไปวัดนิเวศน์ดีมั้ยคะ” ข้าวตูถาม
“พี่ว่าอย่าเลยนะ เดี๋ยวเกิดไปเจอเพื่อนแม่พี่ขึ้นมาจะยุ่ง เอาไว้วันหลังค่อยมาใหม่ดีกว่า”
“ตูว่ามันคงไม่แจ๊กพอตขนาดนั้นหรอกค่ะ”
เสียงช้อยดังขึ้น “กัปตันธี”
ธีระหันไปมองช้าๆ เขาเห็นช้อย ใหญ่และภายืนโบกมืออยู่หน้าร้าน

อ่านละครย่อ รักคุณเท่าฟ้า ตอนที่ 10/3 วันที่ 9 ส.ค. 55

ละครเรื่อง รักคุณเท่าฟ้า บทประพันธ์ และ บทโทรทัศน์โดย วิลักษณา
ละครเรื่อง รักคุณเท่าฟ้า กำกับการแสดงโดย ชูชัย องอาจชัย
ละครเรื่อง รักคุณเท่าฟ้า ดำเนินงานสร้างโดย ธีรเดช-บุษกร วงศ์พัวพันธ์ บริษัท ซิติเซ่น เคน จำกัด
ติดตามชมละครเรื่อง รักคุณเท่าฟ้า ได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา manager.co.th

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

บทความละครย่อTVตอนล่าสุด