@. อ่านละครทีวี.@

อ่านละครย่อ รักคุณเท่าฟ้า ตอนที่ 11/3 วันที่ 12 ส.ค. 55

อ่านละครย่อ รักคุณเท่าฟ้า ตอนที่ 11/3 วันที่ 12 ส.ค. 55

ข้าวตูยิ้ม “ตูยังตอบตอนนี้ไม่ได้หรอกค่ะ คงต้องปล่อยให้ท่านคิดซักพัก ถ้าท่านเข้าใจที่ตูบอกท่านก็จะยอมให้พี่ธีรักกับตู”
“แล้วตูบอกแม่ว่าไง” ธีระถาม
“ตูบอกให้ท่านรู้ว่าคนเราเกิดมาก็ต้องตาย ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า”
ทุกคนอึ้ง แดงมองหน้ากบ ธีระยิ่งหนักใจ

วันใหม่ ธีระดันคันเร่งอยู่ในห้องนักบินด้วยสีหน้านิ่ง ล้อเครื่องบินยกขึ้น เครื่องบินเลี้ยวโค้งขึ้นท้องฟ้าไป
ไตรตั้นเดินเข้ามาหยุดหน้าบ้านจินดา กบพูดกับไตรตั้น
“ตั้น ฟังพ่อให้ดีนะ ตั้นเข้าไปหาคุณยายแล้วบอกว่าคิดถึงคุณยายมาก”
ไตรตั้นรับคำ “ครับ”
“แล้วถ้าคุณยายถามว่ารักคุณยายมั้ย ก็บอกว่ารักที่สุดในโลกนะ” กบบอก
“แต่ตั้นรักพ่อกับแม่มากกว่านะ”
“พ่อรู้ แต่ตอนนี้ต้องเอาใจคุณยายหน่อย”
“ให้ตั้นโกหกใช่มั้ยครับ”
“ถูกต้อง แต่ครั้งนี้ครั้งเดียวนะ”
“ครับ”
“ไป” กบดันหลังลูกชาย ไตรตั้นเดินเข้าไป กบมองตามอย่างลุ้นๆ

ไตรตั้นเดินเข้าไปในบ้านก็เห็นจินดานั่งมองทีวีด้วยแววตานิ่งเพราะไม่ได้สนใจทีวี ไตรตั้นเดินเข้ามาหยุด

“สวัสดีครับคุณยาย”
จินดาหันมองนิ่ง ไตรตั้นยิ้มให้
“ตั้นคิดถึงคุณยายจังเลยครับ”
ไตรตั้นเข้ามากอด จินดานั่งเฉย ไตรตั้นเงยหน้ามองเห็นจินดามองเหม่อออกไปข้างนอก
“คุณยายไม่คิดถึงตั้นหรือครับ” ไตรตั้นถาม
“ไม่” จินดาตอบ
“แต่ตั้นรักคุณยายมากนะครับ รักมากกว่าพ่อและแม่ด้วย”
“ใช่สิ ตอนนี้แกยังเด็ก แกยังช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แกก็รักพ่อกับแม่ วันนึงที่แกโตมีเมียแกก็จะไม่รักพ่อกับแม่แกแล้ว”
“รักนะครับ”
“ครั้งนึงน้าแกมันก็พูดอย่างนี้ แต่วันนี้มันก็ไปรักผู้หญิงอื่น”
“ใช่ครับ ตั้นก็ว่าน้าธีเค้าต้องรักน้าตูมากกว่าคุณยาย”
จินดาจ้องหน้าไตรตั้นเขม็ง ไตรตั้นยิ้มให้

กบชะเง้อมองอยู่หน้าบ้าน ไตรตั้นเดินซึมออกมา
“เป็นไงลูก คุณยายว่าไง” กบถามลูกชาย
“คุณยายบอกว่าไม่ให้ตั้นมาที่นี่อีกต่อไปแล้ว” ไตรตั้นพูดซึมๆ
กบอึ้งแล้วก็ถอนใจ

ธีระเดินมาตามทางเดินในต่างประเทศ เขากดโทรศัพท์หาพี่สาว
ที่ร้านต้นไม้ แดงเดินมารับโทรศัพท์
“ฮัลโหล”
“พี่แดงหรือครับ แม่เป็นไง”
“พี่โทรไปแกก็ไม่ยอมรับโทรศัพท์ ให้พี่กบไปหาแกก็ไม่ให้เข้าบ้าน”
“หมายความว่าเรื่องที่ข้าวตูไปพูดก็ไม่มีประโยชน์” ธีระสรุป
แดงถอนใจ “ธี พี่ว่าแกต้องตัดสินใจแล้วนะ ถ้าปล่อยไปแบบนี้พี่กลัวว่าแม่จะเป็นอะไรไปนะ เพราะตอนนี้เราก็ไม่รู้ว่าแกกินยาตามหมอสั่งรึเปล่า”
“แล้วพี่แดงจะให้ผมทำยังไง หรือพี่แดงอยากให้ผมเลิกกับตูงั้นหรือ”
“ใช่ เลิกกับเค้าเถอะ ถ้าวันนึงแม่เป็นอะไรไปแกค่อยหาแฟนใหม่ก็ได้ ผู้หญิงมีอีกเยอแยะ แต่เรามีแม่คนเดียวนะธี”
“แต่มันไม่ถูกต้องนะพี่แดง แล้วผมก็จะบอกให้พี่แดงรู้ว่าผมจะไม่มีวันเลิกกับข้าวตู”
“นี่แกอยากให้แม่ตายงั้นหรือ”
“ถ้าแม่จะตายเพราะว่าผมขัดใจแม่ ผมก็คงไม่รู้จะทำยังไง”
แดงร้องไห้ “พี่ไม่คิดเลยว่าแกจะเป็นคนใจร้ายใจดำอย่างนี้”
ธีระกดวางสาย
“ธี .. ธี ..” แดงวางสายแล้วหันมาหากบ “พี่กบทำไงดี ธีไม่ยอมเลิกกับข้าวตู”
“ถ้าพี่พูดอะไรอย่าโกรธพี่นะ ... พี่ว่าเราควรจะเคารพในการตัดสินใจของธี”
“ก็ใช่สิ ไม่ใช่แม่พี่กบนี่ พี่กบก็พูดได้”
“แดง พี่ถามหน่อย ถ้าเป็นแม่พี่บอกให้พี่เลิกกับแดง แดงจะว่าไง”
แดงอึ้ง
“แดงจะยอมให้พี่เลิกกับแดง แล้วกลับไปอยู่กับแม่มั้ยล่ะ” กบถาม
แดงส่ายหน้าแล้วน้ำตาไหล
“แล้วจะทำไงดีล่ะพี่กบ”
กบดึงแดงเข้ามากอด

ธีระเดินออกมาตามทางเดินของนักบินมีคนทำความเคารพ ธีระยกมือตะเบ๊ะตอบแล้วเดินออกไป

ธีระขับรถเข้ามาจอดหน้าบ้านข้าวตู ธีระลงจากรถพร้อมถุงของฝากแล้วเดินเข้าบ้าน
ธีระเปิดประตูเข้าบ้าน ข้าวตูวิ่งเข้ามากอด
“พี่ธี คิดถึงจังเลย คิดถึงตูมั้ยคะ”
“คิดถึงสิ” ธีระหอมแก้มข้าวตู
“คราวหน้าถ้าไปบินหลายวัน ให้ตูไปด้วยได้มั้ยคะ” ข้าวตูถาม
“ได้สิ พี่กำลังจะบอกอยู่พอดี”
“รักพี่ธีที่สุดเลย” ข้าวตูหอมแก้มธีระ “วันนี้ตูทำชีสเค้กลองหน่อยนะคะ”
ข้าวตูวิ่งไปเปิดตู้เย็นแล้วหยิบชีสเค้กออกมา ธีระลงไปนั่ง ข้าวตูเอาเค้กเข้ามาตักป้อนธีระ
“อร่อยมั้ยคะ”
“อร่อย นี่ทำเองจริงหรือ”
“ค่ะ”
“ไม่จริง พี่ว่าซื้อมามากกว่า”
“วันหลังจะทำให้ดูเลย” ข้าวตูบอก
ข้าวตูตักเค้กป้อนอีก ธีระเคี้ยวแล้วยิ้มให้ มุมปากของธีระเลอะครีม ข้าวตูเอานิ้วเช็ดครีมที่เลอะปากให้ ธีระดึงข้าวตูเข้ามากอด

ช้อย ใหญ่ และภาเปิดประตูรั้วบานเล็กเข้ามาในบ้านจินดา บริเวณบ้านมีใบไม้ร่วงเต็มพื้นเหมือนขาดการดูแล
“ทำไมบ้านเงียบจัง” ช้อยโพล่งออกมา
“อยู่รึเปล่าเนี่ย” ใหญ่ว่า
“ไม่อยู่ได้ไงประตูเปิดนี่” ภาบอก
“ทำไมนังอรไม่กวาดบ้านกวาดช่อง ปล่อยให้สกปรกใบไม้รกเต็มบ้าน”
“ชั้นว่ามันต้องติดผู้ชายแน่ๆ เดี๋ยวจะให้พี่จินเล่นงานมัน” ใหญ่ว่า
“แต่ชั้นว่าต้องให้พี่จินไล่มันออกแล้วนะ ขี้เกียจแบบนี้” ภาบอก
แล้วทั้งสามก็เดินเข้าบ้านไป

ช้อย ใหญ่และภาเดินเข้ามาในบ้าน ช้อยทำจมุดฟุดฟิด
“นี่กลิ่นอะไรนี่”
“จะกลิ่นอะไรก็กลิ่นฉี่น่ะสิ” ใหญ่บอก
“นี่นังอรมันปล่อยให้หมาเข้ามาฉี่ในบ้านหรือ” ภา
“คงไม่ถึงขนาดนั้นหรอก”
“ถ้าไม่ใช่หมาแล้วใครจะมาฉี่ในบ้าน” ใหญ่บอก
“หรือพี่จิน”
ช้อยตะโกนเรียก “พี่จิน ..”
“พี่จินอยู่ไหน”
“พี่จินพวกชั้นมาเยี่ยม” ภาตะโกนบอก
“สงสัยนอนอยู่ข้างบน แกขึ้นไปดูซิยัยภา” ช้อยบอก
“จะดีหรือ เดี๋ยวแกด่าหาว่าเราละลาบละล้วง” ภาลำบากใจ
“ไปเถอะน่า”
ภาเดินขึ้นบันไดไปชั้นบน ช้อยลงนั่งแล้วก็สะดุ้ง
“ว้าย อะไรเนี่ย พื้นเปียกหมดเลย” ช้อยบอก
ช้อยก้มลงหยิบผ้าขี้ริ้วเปียกที่มีกลิ่นฉี่
“อื้อหือม์ นี่ฉี่ล้วนๆ เลยนะน้องใหญ่”
ภาเดินลงมาจากชั้นบน
“ว่าไงยัยภา”
“ไม่มี แต่ข้างบนนะพี่ใหญ่ หนักกว่าข้างล่างอีก เหม็นอึด้วย” ภาบอก
“นี่พี่จินฉี่แตกอึแตกหรือ” ช้อยสงสัย
“แล้วนี่แกไปไหนวะ” ใหญ่งง
“เดี๋ยวชั้นไปล้างมือในห้องน้ำก่อน” ช้อยเดินเข้าไปที่หลังบ้าน

ช้อยเปิดประตูห้องน้ำเข้ามาก็ต้องสะดุ้ง เพราะเห็นจินดากำลังนั่งคอพับหมดสติอยู่บนโถส้วม
“หา ... พี่จิน” ช้อยหันไปเรียกเพื่อน “พี่จินอยู่นี่ พวกเรามาดูนี่เร็ว”
ใหญ่กับภาวิ่งเข้ามาก็เห็นช้อยกำลังเขย่าเรียกจินดาอยู่
“พี่จิน.. พิ่จินตายรึเปล่า” ช้อยถาม
“ตายรึเปล่ายัยช้อย” ใหญ่ถาม
“ยังไม่น่าตาย ตัวยังอุ่นอยู่” ช้อยบอก
“ยัยภาแกไปโทรเรียกรถพยาบาลเร็ว แล้วโทรบอกลูกเค้าด้วย” ใหญ่สั่งการ
“เออ เออ”
ภาวิ่งออกไป ช้อยกับใหญ่เรียกจินดาเสียงดังโหวกเหวก
“พี่จิน พี่จิน”
“อย่าเพิ่งตายนะพี่จิน”

ธีระนอนเล่นเกมอยู่กับข้าวตูในบ้านของข้าวตู ธีระเล่นชนะ
“พี่ธีน่ะโกง” ข้าวตูว่า
“พี่ไม่ได้โกงซะหน่อย” ธีระบอก
ธีระรวบตัวข้าวตูเข้ามากอด เสียงโทรศัพท์มือถือของธีระดัง ธีระกดรับ
“ฮัลโหล พี่แดง”
แดงพูดโทรศัพท์อยู่ที่หน้าห้องฉุกเฉิน
“ธีรีบมาโรงพยาบาลด่วน แม่ไม่สบายมาก”
“เป็นอะไรหรือ” ธีระถาม
“หมอบอกว่าแกช๊อคน้ำตาลขึ้นสูงมาก แล้วหัวใจก็เต้นผิดปกติแกรีบมานะ”
“ผมจะไปเดี๋ยวนี้” ธีระกดวางสายทันที
“มีอะไรหรือคะ” ข้าวตูถาม
“แม่อยู่โรงพยาบาล พี่แดงบอกอาการหนักมาก”
“ตูไปด้วยค่ะ” ธีระและข้าวตูวิ่งออกไป

หมอเข้ามาฉีดยาจินดาที่ยังนอนนิ่งโดยมีเครื่องช่วยหายใจ เครื่องวัดความดัน วัดจังหวะการเต้นของหัวใจและอุปกรณ์อื่นๆ ระโยงระยางเต็มไปหมด พยาบาลยืนจดอาการอยู่ข้างมอนิเตอร์ หมอวิชิต หมอประจำตัวของจินดาและหมอลลิตากำลังคุยกันถึงอาการของจินดา

ธีระกับข้าวตูเดินเลี้ยวมาที่หน้าห้องฉุกเฉิน ทั้งสองเห็นแดง กบ ช้อย ใหญ่และภานั่งอยู่
“พี่แดง แม่เป็นยังไง” ธีระถาม
“อาการไม่ดี” แดงบอก
“นี่ถ้าพวกป้าไปช้าอีกนิดเดียวล่ะก็ ป่านนี้แม่เธอตายไปแล้ว” ช้อยบอก
“แล้วทำไมถึงปล่อยให้แม่อยู่คนเดียว” ใหญ่ว่า
“รู้รึเปล่า แกทั้งอึทั้งฉี่ ราดเต็มบ้านเหม็นอบอวลไปทั้งบ้านเลย” ภาเสริม
“นี่ยัยแดง ป้าขอตำหนิหนูนะ ทำไมถึงทิ้งแม่แบบนี้” ช้อยว่า
“เราไม่ได้ทิ้งหรอกครับคุณป้า แต่คุณแม่ไม่ยอมให้พวกเราเข้าบ้าน” กบอธิบาย
“ไม่ยอมยังไงก็ต้องหาทางเข้าให้ได้ พวกคุณจะยอมปล่อยให้แม่ตายหรือ” ใหญ่ไม่พอใจ
“ใช่ เธอมันเป็นแค่ลูกเขย ชั้นไม่ว่าหรอก ขอว่าสองคนนี้” ภาบอก
ภาหันไปชี้ใส่แดงกับธีระ แดงกับธีระฝืนยิ้ม ภามองที่ข้าวตูแล้วก็ชะงัก
“เอ๊ะ นี่..”
“นักท่องเที่ยวที่เราเจอที่อยุธยานี่” ช้อยบอก
“ใช่ นี่เค้าตามกัปตันมาถึงนี่เลยหรือ” ใหญ่งง
ธีระชะงักแล้วเหลือบมองหน้าข้าวตู ข้าวตูยิ้ม
“หนูเป็นแฟนกัปตันธีค่ะ” ข้าวตูบอก
ช้อย ใหญ่และภาตกใจ “หา .. แฟน”
“ครับ ข้าวตูเป็นแฟนผม” ธีระบอก
“อ๋อ เป็นอย่างนี้นี่เอง มิน่าพี่จินถึงน้ำตาลขึ้นเข้าโรงพยาบาล” ใหญ่เข้าใจเหตุการณ์
“นี่พี่จินแกล้งป่วยอีกแล้วหรือ” ภาสงสัย
“แต่ชั้นว่าเที่ยวนี้คงไม่ ดูจะอาการหนักนะ” ช้อยบอก
หมอวิชิตเปิดประตูเดินออกมา
“ธีหมอมาแล้ว” กบบอก
“คุณหมอคะ แม่เป็นยังไงบ้างคะ” แดงถาม
“ตอนนี้น้ำตาลในเลือดสูงและความดันก็สูงมาก แล้วก็มีติดเชื้อในกระเพาะปัสสาวะ”
“แล้วเรื่องหัวใจล่ะคะ” แดงถามต่อ
“ตอนนี้หมอหัวใจให้ยาคุมจังหวะการเต้นอยู่ กำลังรอดูผลครับ”
“อันตรายมากมั้ยครับ” ธีระถาม
“มันก็อันตรายอยู่นะ ถ้าเมื่อกี้ส่งโรงพยาบาลช้าก็มีสิทธิ์หัวใจวายได้” หมอวิชิตตอบ
“แต่ตอนนี้ปลอดภัยแล้วใช่มั้ยคะ” แดงถามต่อ
“ครับ แต่ต้องดูอาการไปเรื่อย ๆ”
หมอวิชิตเดินออกไป ธีระกับแดงมองหน้ากันอย่างเป็นกังวล
“เป็นเพราะกัปตันมีแฟนน่ะสิ แม่ถึงช็อคเข้าโรงพยาบาลอีก” ช้อยต่อว่า
ธีระอึ้งไป กบกับแดงมองหน้ากัน
“ไม่ใช่อย่างงั้นหรอกค่ะคุณป้า” ข้าวตูเถียง
“เธอไม่รู้อะไรหรอก เพราะเพิ่งมาจากต่างประเทศ แม่กัปตันน่ะเค้าไม่อยากให้ลูกมีเมีย” ใหญ่บอก
“ใช่ มีแฟนกี่คนกี่คนแม่เค้าไล่ไปหมด” ภาบอก
“เอาล่ะครับ คุณป้า ผมว่าอย่าเพิ่งคุยเรื่องนี้กันเลยนะครับ” กบปราม “ขอบคุณคุณป้ามากนะครับ ที่พาคุณแม่มาส่งโรงพยาบาล ผมว่าตอนนี้คุณป้ากลับบ้านได้แล้วล่ะครับ”
“อุ๊ย ชั้นยังกลับไม่ได้หรอก ชั้นห่วงพี่จิน” ช้อยบอก
“กลับเถอะค่ะ ตอนนี้หมอบอกว่าปลอดภัยแล้ว พรุ่งนี้ค่อยมาเยี่ยมดีกว่านะคะ เพราะตอนนี้แม่ก็ยังไม่ฟื้น” แดงแนะนำ
“ดีเหมือนกันนะพี่ช้อย กลับไปพักก่อนเถอะ” ใหญ่ว่า
“ชั้นก็เห็นด้วยนะ พรุ่งนี้ค่อยมาใหม่” ภาเสริม
ช้อยลังเล “เอางั้นหรือ”
ใหญ่กับภาตอบพร้อมกัน “อืมม์”
“เอา ไปก็ไป”
แดงยกมือไหว้ “ขอบคุณมากค่ะคุณป้า” ธีระกับกบยกมือไหว้
“สวัสดีค่ะ” ข้าวตูยกมือไหว้
ป้าทั้งสามมองค้อน
“แหม หนูเนี่ยนะเล่นละครเก่งไม่เบา” ภาแขวะ
ทั้งสามเดินออกไป แดงกับกบมองหน้ากันแล้วถอนใจอย่างเหนื่อยหน่ายกับป้าทั้งสาม ธีระมองไปในห้องด้วยความกังวลใจ ข้าวตูจับมือธีระแล้วพยักหน้าให้กำลังใจ

หมอวิชิตกับหมอลลิตาเดินเข้ามาในห้องฉุกเฉิน พยาบาลคนที่ยืนอยู่ข้างเตียงจินดารายงาน
“คุณหมอคะ ปากด้านซ้ายเบี้ยวค่ะ”
“คุณป้าครับ เป็นไงครับ เจ็บตรงไหนบ้าง” หมอวิชิตถาม
“เจ็บทั้งตัวเลยค่ะ”
จินดาพูดอย่างลำบากเพราะปากด้านซ้ายเบี้ยว
“ไหนคุณป้าลองขยับนิ้วมือข้างซ้ายซิคะ” หมอลลิตาบอก

อ่านละครย่อ รักคุณเท่าฟ้า ตอนที่ 11/3 วันที่ 12 ส.ค. 55

ละครเรื่อง รักคุณเท่าฟ้า บทประพันธ์ และ บทโทรทัศน์โดย วิลักษณา
ละครเรื่อง รักคุณเท่าฟ้า กำกับการแสดงโดย ชูชัย องอาจชัย
ละครเรื่อง รักคุณเท่าฟ้า ดำเนินงานสร้างโดย ธีรเดช-บุษกร วงศ์พัวพันธ์ บริษัท ซิติเซ่น เคน จำกัด
ติดตามชมละครเรื่อง รักคุณเท่าฟ้า ได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา manager.co.th

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

บทความละครย่อTVตอนล่าสุด