@. อ่านละครทีวี.@

อ่านละครย่อ รักคุณเท่าฟ้า ตอนที่ 11 วันที่ 10 ส.ค. 55

อ่านละครย่อ รักคุณเท่าฟ้า ตอนที่ 11 วันที่ 10 ส.ค. 55

ทั้งหมดนั่งล้อมรอบโต๊ะอาหาร ข้าวตูกับไตรตั้นนั่งรออยู่ที่โต๊ะแล้ว ข้าวตูตักต้มแซ่บให้ธีระชิม
“ลองต้มแซ่บกระดูกหมูสิคะพี่ธี” ธีระชิม ข้าวตูถาม “อร่อยมั้ยคะ”
“โอ๊ย แซบสมชื่อเลยนะ” ธีระยกน้ำขึ้นดื่ม
“เผ็ดไปหรือคะ” ข้าวตูถาม
กบตักชิม “อืมม์ จริงด้วย พี่ว่าเผ็ดไปหน่อย”

“งั้นตูขอไปเติมน้ำซุปนิดนึงค่ะ”
ข้าวตูหยิบชามเดินกลับเข้าไปในครัว แดงมองตาม
“คนนี้พี่ว่าแกอย่าปล่อยให้หลุดมือนะ” แดงบอกน้องชาย
“พี่แดงพูดเหมือนกับว่าที่ผ่านมาผมเป็นต้นเหตุงั้นล่ะ”
“ถ้าแม่คุณยอมแบ่งให้คนอื่นเค้ารักธีบ้าง ป่านนี้มีหลานวิ่งกันยั้วเยี้ยแล้ว” กบบอก
“นี่พูดจริงๆนะ ทุกวันนี้ผมยังกลัวว่าถ้าแม่รู้ความจริงขึ้นมา ผมคงต้องเสียข้าวตูไปอีกคน”

“แม่ไม่มีทางรู้หรอก” แดงบอก
ไตรตั้นยกมือไหว้แล้วพูดออกมา
“หวัดดีครับคุณยาย”
กบกับแดงดุลูกชายเพราะคิดว่าไตรตั้นอำ “ไตรตั้น”
“ก็จริงนี่ครับคุณยายอยู่นั่น”
ทุกคนหันไปมองก็เห็นจินดายิ้มพร้อมกับก้าวเข้ามาช้าๆ
“นี่อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาเลยนะ” จินดาบอก
“แม่ ..” แดงตกใจ
“แม่ ..” กบก็ตกใจ
“เอ่อ นี่แม่มาได้ไงครับ” ธีระถาม
“แม่ก็นั่งแท๊กซี่มาน่ะสิ ตั้งใจจะมาหาแม่แดงเค้า ไม่คิดว่าลูกจะมาอยู่ที่นี่ แล้ววันนี้วันเกิดใครหรือลูกถึงทำกับข้าวกินกันเยอะแยะ”
ข้าวตูที่อยู่ในครัวชะงักเมื่อได้ยินเสียงจินดา
“วันเกิดตั้นครับ” ไตรตั้นบอก
“อย่ามาโกหกยาย หลานเกิดเดือนหน้ายายจำได้ เอา จะวันเกิดใครก็ช่างให้ยายกินด้วยคนนะ”
จินดาจะลงไปนั่งที่เก้าอี้ข้าวตู
“คุณยายห้ามนั่งตรงนั้นครับ ที่น้าตูเค้า” ไตรตั้นบอก
จินดาชะงัก
“ไตรตั้นพูดอะไร” แดงว่า
กบเอามือปิดปากไตรตั้น จินดามองกบ แล้วมองแดงก็เห็นแดงยิ้มแหย จินดามองธีระต่อ
“ผู้หญิงคนนั้นมาด้วยหรือ” จินดาถาม
ข้าวตูเดินยิ้มออกมาเหมือนไม่มีอะไร
“สวัสดีค่ะคุณป้า”
“สวัสดีจ้ะ เธอมาทำอะไรที่นี่” จินดาถาม
“เผอิญตูเค้ามาซื้อต้นไม้น่ะครับ พี่แดงก็เลยชวนเค้ากินข้าว” ข้าวตูตอบ
“ใช่ค่ะแม่ ช่วงนี้ตูเค้าให้พี่กบออกแบบสวนให้เค้าอยู่”แดงบอก
“ใช่ครับแม่ พอดีเรากินข้าวกัน ก็เลยชวนน้องตูเค้าด้วย” กบเสริม
จินดานิ่งแล้วพยักหน้า
“คุณป้านั่งเลยค่ะ เดี๋ยวตูไปนั่งกับน้องไตรตั้นก็ได้ค่ะ”
ข้าวตูเดินไปนั่งตรงข้ามพร้อมทั้งมองจินดา
“แม่ลองยำแหนมนี่มั้ยครับ” ธีระถาม
“อร่อยมากนะครับคุณยาย น้าตูเป็นคนทำ” ไตรตั้นบอก
แดงกับกบสะดุ้งมองหน้ากัน
“ตั้น พ่อลืมซื้อน้ำแข็งออกไปซื้อกับพ่อไป” กบบอก
“ไม่เอา ตั้นไม่อยากไป”
“ไปช่วยพ่อถือหน่อย” แดงสั่ง
“ไป ไป อย่าพูดมาก”
กบลากไตรตั้นออกไปจากโต๊ะ จินดามองข้าวตู ธีระกับแดงลอบสบตากันด้วยความหวั่นใจ กบลากไตรตั้นออกไปจะพ้นประตู จู่ๆ ไตรตั้นก็หันมาตะโกนบอก
“คุณยายครับ คุณยายรู้รึยัง น้าตูกับน้าธีเค้าเป็นแฟนกันแล้วนะ”
จินดามองธีระแล้วมองข้าวตู ข้าวตูฝืนยิ้มให้
“ไตรตั้นพูดอะไรน่ะลูก” กบดึงไตรตั้นออกไป
“แม่อย่าไปฟังไตรตั้นนะ เดี๋ยวนี้ชอบพูดจาเลอะเทอะ สงสัยจะติดมาจากเพื่อนที่โรงเรียน” แดงบอก
“นี่แกโกหกแม่งั้นหรือธี” จินดาถาม
“โกหกเรื่องอะไรครับ” ธีระตีหน้าซื่อ
“ก็เรื่องผู้หญิงคนนี้”
“แม่คะ แม่กำลังเข้าใจผิด หนูบอกแล้วไงว่าตั้นจาพูดเลอะเทอะ” แดงบอก
“พอทีแดง แกนึกว่าชั้นโง่งั้นหรือ ชั้นเป็นแม่พวกแกนะ” จินดาว่า
แดงสลด ธีระอึ้ง
“ถูกต้องแล้วค่ะคุณป้า หนูกับพี่ธีรักกันค่ะ” ข้าวตูบอก
จินดามองด้วยความโกรธจัด
“จริงหรือธี” จินดาถาม
“บอกความจริงท่านไปเถอะค่ะพี่ธี” ข้าวตูพูด
“ครับ เรารักกัน” ธีระยอมรับ
“ไหนแกบอกแม่ว่าแกจะไม่รักใครนอกจากแม่” จินดาโมโห
“คุณป้าคะ หนูเข้าใจนะคะว่าคุณป้ารักพี่ธีมาก แต่หนูก็ไม่ได้มาแย่งพี่ธีไปจากคุณป้านะคะ” ข้าวตูบอก
จินดาสวนทันที “ไม่เกี่ยวกับเธอ”
“เกี่ยวสิคะ เพราะหนูกับพี่ธีจะต้องใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน ไม่ว่าคุณป้าจะเห็นด้วยหรือไม่” ข้าวตูบอก
“เธอเอาสิทธิ์อะไรมากำหนดลูกชายชั้น”
“หนูไม่ได้กำหนดพี่ธีค่ะ แต่พี่ธีเค้าเลือกที่จะใช้ชีวิตอยู่กับหนู หนูว่าคุณป้าอย่ากีดกันความรักของเราเลยค่ะ เพราะถึงยังไงวันนึงพี่ธีเค้าก็ต้องใช้ชีวิตอยู่กับใครซักคน”
“ชั้นรู้ แต่มันไม่ใช่วันนี้และไม่ใช่เธอ ชั้นพูดแค่นี้เธอคงเข้าใจนะ” จินดาว่า
“หนูเข้าใจค่ะ แต่หนูก็จะบอกให้คุณป้ารู้ว่าหนูจะไม่มีวันเลิกรักพี่ธีเหมือนกัน” ข้าวตูย้ำ
จินดามองด้วยความโกรธ ธีระนิ่ง แดงอึ้ง จินดาหันมาหาธีระ
“ถ้าอย่างงั้นก็คงต้องเป็นลูกแล้วธี ที่จะบอกผู้หญิงคนนี้ว่าลูกเลือกใคร”
ธีระมองแม่ จินดาก็มองเหมือนรอคำตอบ ธีระมองข้าวตู ข้าวตูมองจ้อง ธีระลุกขึ้นแล้วเดินออก
“เดี๋ยวธี ลูกต้องบอกผู้หญิงคนนี้ว่าลูกเลือกแม่” จินดาสั่ง
“พี่ธีคะ พี่ธีจะไปไหนคะ” ข้าวตูถาม
ธีระเดินมาหยุดหน้าประตูแล้วหันมองแม่กับข้าวตูอีกครั้งด้วยความรู้สึกอึดอัดใจ ธีระหันเดินออกไปช้าๆ ทิ้งให้จินดากับข้าวตูยืนมองเขา

ธีระขึ้นรถแล้วขับออกไป

จินดามองข้าวตู ข้าวตูมองตอบโดยไม่หลบสายตา จินดาหันไปมองแดงด้วยความโกรธ
“หนูขอโทษค่ะแม่” แดงบอก
“จากนี้ไปแกไม่ต้องเรียกชั้นว่าแม่”
จินดาหันจะเดินออก แต่แดงเข้าไปคว้าตัวไว้
“เดี๋ยวสิแม่ ฟังแดงก่อนนี่”
“แกไม่ใช่ลูกชั้น ชั้นไม่มีลูกอย่างแก”
จินดาแกะมือแดงแล้วเดินออก แดงน้ำตาไหล
“หนูเสียใจด้วยนะคะพี่แดง” ข้าวตูบอก
ข้าวตูหันเดินออกไปอีกทาง แดงยืนอึ้ง

จินดาเดินออกมาที่หน้าร้านต้นไม้จนมาเจอกบที่กำลังพาไตรตั้นเดินกลับมา
“คุณยายทำไมกลับเร็วครับ” ไตรตั้นถาม
“แม่กลับแล้วหรือครับ” กบถาม
จินดามองจ้องกบด้วยความโกรธ
“แกก็อีกคน นับจากวันนี้ไปไม่ต้องมาเรียกชั้นว่าแม่”
กบหน้าสลด จินดาเดินผละไป
“พ่อครับ คุณยายโกรธใครครับ” ไตรตั้นถาม
“พ่อว่าลูกควรจะหยุดพูดบ้างนะ” กบบอก
กบเดินเข้าร้านไตรตั้นเดินตามไป

กบเดินเข้ามาในร้านแล้วตรงเข้าไปกอดแดงเพื่อปลอบใจ ไตรตั้นวิ่งเข้ามากอดแม่

ธีระขับรถไปเรื่อยๆ พลางนึกถึงเรื่องที่ผ่านมา
เขานึกถึงตอนที่พิมพูดกับเขา “แล้วถ้าชั้นให้คุณเลือกระหว่างแม่คุณกับชั้น คุณจะเลือกใคร”
“ไม่ใช่ว่าผมเลือกไม่ได้นะพิม แต่คุณก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้”
“เป็นไปได้ถ้าคุณเลือกที่จะอยู่กับชั้น”
“พิม”
“บอกมาสิคะว่าคุณจะเลือกชั้น”
“นี่คุณจะให้ผมทิ้งแม่ผมไปงั้นหรือ”
“เอาล่ะค่ะ ถ้าคุณเลือกที่จะอยู่กับแม่ ชั้นก็จะเป็นฝ่ายไป”
พิมเดินจากไป แล้วเขาก็นึกถึงตอนที่อุ้มบอกกับเขา
“พี่ธีเป็นคนดีนะคะ ดีมากด้วย แล้วอุ้มก็อยากจะบอกให้พี่ธีรู้ว่าพี่ธีคือผู้ชายที่อุ้มอยากจะแต่งงานและใช้ชีวิตอยู่ด้วยไปจนวันตาย”
“ถ้าอย่างงั้นก็ลืมเรื่องแม่พี่ แล้วก็แต่งงานกับพี่นะ บอกพี่สิว่าอุ้มจะแต่งงานกับพี่”
“ค่ะ อุ้มจะแต่งงานกับพี่ ถ้าวันนั้นไม่มีแม่พี่ธีอยู่แล้ว”
อุ้มยืนนิ่ง แล้วธีระก็นึกถึงข้าวตูที่พูดเมื่อสักครู่
“แต่หนูก็จะบอกให้คุณป้ารู้ว่าหนูจะไม่มีวันเลิกรักพี่ธีเหมือนกัน”
“ถ้าอย่างงั้นก็คงต้องเป็นลูกแล้วธี ที่จะบอกผู้หญิงคนนี้ว่าลูกเลือกใคร” จินดาบอก
ธีระทั้งเจ็บปวด เสียใจ และอึดอัดใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น รถของเขาวิ่งผ่านถนนไปอย่างรวดเร็ว

ข้าวตูกดโทรศัพท์หาธีระแต่ธีระไม่รับสาย ข้าวตูเดินไปเดินมาด้วยความกระสับกระส่าย

จินดานั่งนิ่งอยู่ในบ้าน อรเข้ามาเรียก
“คุณยายขา ทานข้าวได้แล้วค่ะ”
จินดายังคงนั่งนิ่ง
“แหม วันนี้ไปหาคุณแดงมา เจอลูกเจอหลานดีใจจนกินข้าวไม่ลงเลยหรือคะ”
“แกหุบปากไปเลยนะ ต่อจากนี้ไป ห้ามเอ่ยชื่อนังแดงกับผัวมันในบ้านชั้น เข้าใจมั้ย”
“ทำไมล่ะคะ”
จินดาตวาด “แกจะไปไหนก็ไป ชั้นไม่อยากเห็นหน้าแก ออกไป”
“ค่ะ ค่ะ” อรลุกออกมา แล้วมองไปที่จินดาอย่างงงๆ “ซวยเลยเรา เราพูดอะไรผิดวะ”
จินดานั่งนิ่งด้วยความโกรธ ธีระเดินก้าวเข้ามา จินดาเหลือบมองเห็นธีระ ธีระเดินเข้ามแล้วลงนั่ง
“แม่ครับ”
จินดามองหน้าธีระแล้วทำเมินก่อนจะลุกขึ้น
“ผมขอโทษครับแม่”
จินดาเดินขึ้นชั้นบนไปโดยไม่หันมอง ธีระมองตามด้วยความเสียใจ จินดาเดินเข้าห้องแล้วปิดประตู ธีระมองตามก่อนจะทรุดนั่งอย่างอึ้งๆ

จินดานั่งนิ่งอยู่ในห้อง น้ำตาของเธอไหลออกมาด้วยความเสียใจ ธีระเดินออกมาหน้าบ้านแล้วขึ้นรถปิดประตูก่อนจะขับรถออกไป จินดานั่งร้องไห้อยู่ในห้อง

ที่บ้านข้าวตู ข้าวตูกดโทรศัพท์โทรออกแล้วฟังเสียงปลายสายแต่ธีระก็ยังไม่รับ ข้าวตูกดวางสายแล้วถอนใจก่อนจะทุรดนั่ง ธีระเปิดประตูเข้ามา ข้าวตูหันไปมอง
“พี่ธี” ข้าวตูโผเข้าไปกอดธีระ “พี่ธีเป็นไงบ้าง ตูขอโทษที่พูดกับแม่พี่ธีแบบนั้น”
“ตูไม่ต้องขอโทษหรอก พี่ต่างหากที่ต้องขอโทษตู”
“แต่พี่ธีไม่ผิดนะคะ”
“ผิดสิ พี่ไม่น่าเอาตูเข้ามาเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้”
“อย่าพูดอย่างงั้นสิคะพี่ธี ตูไม่ถือเรื่องคุณแม่หรอกค่ะ แล้วก็ไม่ได้เก็บเอามาคิดด้วย ตูเพียงแต่เป็นห่วงพี่ธี กลัวพี่ธีจะตัดสินใจเลิกกับตู”
ธีระมองหน้าข้าวตูแล้วตัดสินใจพูด
“จริงๆแล้ว พี่ก็จะมาบอกตูว่าเลิกกับพี่ซะเถอะ”
“ไม่ค่ะ พี่ธีอย่าพูดอย่างงั้น ตูจะไม่มีวันเลิกกับพี่ธีเพราะแค่ปัญหาเรื่องนี้หรอกค่ะ”
“มันไม่แค่นี้หรอกตู ตูยังไม่รู้จักแม่พี่ดี ท่านจะทำทุกวิถีทางให้ตูทนไม่ได้”
“ไม่ค่ะ ตูทนได้ พี่ธีไม่ต้องห่วงตู พี่ธีก็อาจจะยังไม่รู้จักตูมากเท่าไหร่ ตูจะทำให้แม่พี่ธียอมรับตูให้ได้”
“แต่พี่คิดว่า ...”
“ไม่ต้องพูดแล้วค่ะ ขอแค่เรารักกัน เรื่องแค่นี้มันไม่ใช่ปัญหาหรอกค่ะ” ข้าวตูยืนยัน ธีระมองหน้าข้าวตู “เชื่อตูนะคะ เราจะผ่านมันไปด้วยกัน”
ธีระดึงข้าวตูมากอด ข้าวตูจับธีระให้นั่งแล้วเดินไปหยิบเครื่องดื่มมาให้
“ยิ้มหน่อยสิคะ ชีวิตมันเป็นเรื่องสบายๆ อย่าเอามาเป็นปัญหา”
ธีระฝืนยิ้ม ข้าวตูหอมแก้มธีระ
“ทุกอย่างมันจะต้องดีขึ้นค่ะ”
ข้าวตูเดินออกไป ธีระรู้สึกผ่อนคลายขึ้น

จินดายังคงนั่งนิ่งอยู่ในชุดเดิมในสภาพผมเผ้าหลุดลุ่ย อรเดินเข้ามาส่งยาให้
“คุณยายขายาค่ะ”
“อืมม์”
“ทานเลยนะคะ”
จินดาหยิบยามามองแล้วสาดทิ้ง
“ว้าย คุณยาย” อรตกใจ “ทำไมทำอย่างนี้ล่ะคะ ต้องทานนะคะ ไม่ทานเดี๋ยวตายนะ”
“เออ ข้าอยากตาย”
“แต่ถ้าคุณธีรู้ คุณธี ...”
“เอ็งอย่าพูดชื่อมันให้ข้าได้ยิน”
“เอ่อ ...”
“ออกไป”
“อ้าว ไม่ให้หนูนอนกับคุณยายหรือคะ”
“เอ็งจะไปนอนที่ไหนก็เรื่องของเอ็ง”
“แน่ใจนะคะ”
จินดาตวาด “ออกไป” จินดาปาหนังสือใส่ “ข้าไม่ต้องการใครทั้งนั้น”
“ค่ะ ค่ะ ไปแล้ว”
อรวิ่งออกไปจากห้อง

อรวิ่งลงบันไดมา
“ดี งั้นคืนนี้โทรชวนพี่คมสันต์มานอนกับเราดีกว่า”
อรหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดทันที

จินดามองรูปครอบครัวบนโต๊ะหัวเตียงด้วยความเสียใจ สักพักเธอก็เอามือกวาดรูปทิ้งจนข้าวของหล่นกระจาย
“ในเมื่อมันสองคนไม่เห็นเราเป็นแม่ เราก็จะไม่เห็นมันเป็นลูกเหมือนกัน .. นังอร .. เอาน้ำมาให้ข้ากินหน่อยซิ.. นังอร หายหัวไปไหน”
อรยืนอยู่ข้างล่างพอได้ยินเสียงจินดาก็มองขึ้นไปที่ห้อง
“อยากไล่เราเองนี่ ... ลงมาเอาเองแล้วกันนะคะคุณยาย”
อรหัวเราะแล้วเดินออกไป
จินดานั่งร้องไห้ด้วยความเสียใจอยู่ภายในห้อง

ธีระนอนกอดข้าวตูหลับอยู่ในห้องนอนของข้าวตู

จินดาก้าวลงบันไดมาในสภาพผมเผ้ายุ่ง เธอหยุดมองหาอร
“นังอร .. นี่สายแล้วมันหายหัวไปไหนของมัน”
จินดาเดินกวาดตามองแล้วก็ต้องชะงักเมื่อเห็นรองเท้าทหาร เสื้อของอรถูกทิ้งอยู่หน้าห้องนอนเล็ก
และมีแก้วเบียร์กับจานอาหารวางอยู่
“อย่าบอกนะว่ามันพาผู้ชายมานอน”
จินดาเดินไปที่ห้องแล้วเปิดประตูเข้าไป

อ่านละครย่อ รักคุณเท่าฟ้า ตอนที่ 11 วันที่ 10 ส.ค. 55

ละครเรื่อง รักคุณเท่าฟ้า บทประพันธ์ และ บทโทรทัศน์โดย วิลักษณา
ละครเรื่อง รักคุณเท่าฟ้า กำกับการแสดงโดย ชูชัย องอาจชัย
ละครเรื่อง รักคุณเท่าฟ้า ดำเนินงานสร้างโดย ธีรเดช-บุษกร วงศ์พัวพันธ์ บริษัท ซิติเซ่น เคน จำกัด
ติดตามชมละครเรื่อง รักคุณเท่าฟ้า ได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา manager.co.th

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

บทความละครย่อTVตอนล่าสุด