@. อ่านละครทีวี.@

อ่านละครย่อ รักคุณเท่าฟ้า ตอนที่ 8 วันที่ 3 ส.ค. 55

อ่านละครย่อ รักคุณเท่าฟ้า ตอนที่ 8 วันที่ 3 ส.ค. 55

“ค่ะ” อรเดินออกไป จินดาถอนใจยาว
“สงสัยเมื่อคืนจะกินอิ่มไปหน่อยเลยฝันเละเทะ”
ไตรตั้นตักข้าวต้มเข้าปากจนหมดชาม
“แม่ครับ ขอข้าวต้มอีกถ้วยครับ” ไตรตั้นบอก แดงตักข้าวต้มเติมให้ลูกชาย
“มาอยู่บ้านยายกินข้าวเก่งนะตั้น ย้ายมาอยู่กับยายเลยดีมั้ย” แดงถาม

“ไม่เอาครับ”
“ทำไม ไม่รักยายหรือ” จินดาถาม
“รักครับ แต่รักแม่มากกว่า” ไตรตั้นบอก
“ถ้าอย่างงั้นยายไม่ให้มรดกแล้ว” จินดาขู่
“พี่แดง ขอข้าวต้มอีกหน่อย” ธีระบอก แดงตักข้าวต้มเติมให้น้อง
“อาทิตย์นี้มีวันหยุดยาวถึงวันอังคาร ไปเที่ยวชะอำกันมั้ยครับแม่” กบชวน

“แต่ธีไม่อยู่นี่” จินดาบอก
“แหม ธีไม่อยู่ไปไม่ได้หรือไง ทำยังกะตัวติดกะเค้า” แดงว่า
“อ้าว ไปหลายคนมันก็สนุกดี”
“แม่ไปกับพี่แดงก่อนเถอะ เดี๋ยวผมบินกลับมาวันอาทิตย์ผมจะตามไปสมทบ” ธีระบอก
“ไชโย ไปกันหมดบ้านเลย ไม่ให้พี่อรไปคนเดียว” ไตรตั้นพูด
“ไม่ได้ค่ะ พี่อรต้องไปดูแลคุณยาย” อรบอก
“เออ ธี ชวนแฟนไปด้วยสิ พี่กับแดงยังไม่รู้จักแฟนนายเลยนะ” กบเสนอ
จินดาชะงัก แดงจ้องหน้ากบแล้วก็กระทืบเท้าใส่เท้ากบ
“ฮื่อ”
“โอ๊ย อะไรแดง พี่พูดอะไรผิด”
แดงมองจ้องให้สามีหยุดพูด ธีระทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้กับท่าทีของแม่
“ก็ดีเหมือนกันนะ อุ้มเค้าจะได้รู้ว่าครอบครัวเรามีใครบ้าง” ธีระเห็นด้วย
จินดาชะงักแล้ววางช้อน
“แม่คงไม่ว่าอะไรนะครับ ถ้าผมจะพาอุ้มไปชะอำด้วย”
“เรื่องของแก”
จินดาลุกเดินออกไปทันที
“พี่กบ พูดออกมาได้ยังไง ก็รู้อยู่ว่าแม่เค้าไม่ชอบเรื่องนี้” แดงว่า
“อย่าไปว่าพี่กบเลย ถึงพี่กบไม่พูด ผมก็ต้องบอกแม่อยู่แล้วว่าผมจะแต่งงาน” ธีระบอก
“หา แต่งงาน ก็บอกอยู่ว่าแม่ไม่ชอบจะแต่งได้หรือ” กบถาม
“ยังไงผมก็ต้องแต่ง ผมขอตัวนะ”
ธีระลุกเดินตามจินดาออกไป
“แดงว่าผลลัพธ์จะเป็นไง ออกหัวหรือก้อย” กบถาม
“เดาไม่ถูก” แดงบอก

จินดานั่งหันหลังอยู่ที่ระเบียง ธีระเดินตามมาคุยด้วย
“แม่ครับ .. ผมขอให้แม่ไปอัมพวากับผมหน่อยได้มั้ย”
“ไปทำไม”
“ผมอยากให้แม่ได้รู้จักกับอุ้มและครอบครัวเค้า”
“ไม่จำเป็น”
“จำเป็นสิครับ เพราะผมจะให้แม่ไปสู่ขออุ้มให้ผม”
จินดาอึ้งก่อนจะหันไปมองหน้าธีระ
“แกจะแต่งงานกับผู้หญิงคนนี้จริงๆหรือ”
“จริงครับ”
“แสดงว่าผู้หญิงคนนี้มีความสำคัญกับแกมากกว่าชั้น”
“ไม่ใช่อย่างงั้นครับแม่”
“เอาล่ะ แกไม่ต้องพูดมาก ถ้าแกอยากแต่งแกก็ไปจัดการกันเองชั้นไม่ยุ่งด้วย”
“แต่ถ้าแม่ไม่ไปขออุ้มให้ผม พ่อแม่ผู้หญิงเค้าจะคิดยังไง”
“ช่วยไม่ได้ มันเรื่องของแก ไม่เกี่ยวกับชั้น”
“หมายความว่าแม่จะไม่ไปสู่ขอผู้หญิงให้ผมใช่มั้ย”
“ใช่ ก็ชั้นบอกแล้วไง ถ้าแกอยากแต่งแกก็ไปแต่งเอง แล้วไม่ต้องพาผู้หญิงมาหาชั้น”
ธีระมองแม่ด้วยความโกรธ
“ผมไม่เข้าใจ ทำไมแม่ถึงเป็นคนอย่างนี้ ทำไมแม่ถึงไม่มีเหตุผล” ธีระว่า จินดานิ่ง “ก็ได้ ถ้าแม่ไม่ไป ผมก็คงบังคับแม่ไม่ได้”
ธีระเดินออกไป จินดารู้สึกเสียใจแต่ก็ยังไม่ยอมรับ

ธีระเดินกลับมาที่โต๊ะอาหาร
“แม่ว่าไง” แดงถาม
“ก็อย่างที่รู้กัน” ธีระบอก
“แม่เค้าไม่ยอมให้แต่งหรือ” กบถาม
“ผมคงต้องขอให้พี่แดงกับพี่กบเป็นผู้ใหญ่ไปสู่ขออุ้มให้หน่อย”
“เอางั้นหรือ แม่นายจะไม่เล่นงานพี่กับแดงหรือ” กบไม่มั่นใจ
“มาถึงขนาดนี้ก็ช่างเถอะพี่กบ เพราะถ้าเราไม่ไปสู่ขอให้ธี ธีก็คงไม่มีเมียซักที”
“ขอบคุณพี่แดงมาก”
ธีระโผเข้าไปกอดพี่สาว กบมองธีระด้วยความเห็นใจ

ณ บ้านของอุ้ม พ่อกับแม่ของอุ้มนั่งอยู่ตรงข้ามธีระและอุ้ม พ่อย้อนถาม
“แม่กัปตันไม่มางั้นหรือ”
“ครับ คุณแม่ผมไม่ค่อยสบาย ผมเลยคิดว่าจะให้พี่สาวกับพี่เขยมาเป็นผู้ใหญ่สู่ขอครับ” ธีระบอก
พ่อกับแม่อุ้มมองหน้ากันเป็นเชิงหารือ
“ว่าไงพ่อ”
“งั้นรอให้แม่กัปตันแข็งแรงสบายดีก่อนแล้วค่อยมาก็ยังได้น่ะ เพราะเราก็ไม่ได้รีบร้อนอะไร ใช่มั้ยแม่”
“นั่นสิ แม่ว่าอย่างงั้นจะดีกว่านะ”
“แต่ผมว่าอย่ารอเลยครับ เพราะผมเองก็ไม่รู้ว่าคุณแม่จะแข็งแรงขึ้นเมื่อไหร่ มันจะทำให้เสียเวลาเปล่า ๆ ว่ามั้ยอุ้ม” ธีระหันไปถามอุ้มเพื่อขอเสียงสนับสนุน
“อุ้มยังไงก็ได้ค่ะ แล้วแต่พ่อกับแม่”
“ที่จริงพ่อกับแม่ก็ไม่ได้ถือหรอกนะ แต่ถ้าญาติผู้ใหญ่ของเราเค้ารู้ขึ้นมาว่ากัปตันมีแม่อยู่แต่แม่ไม่มาสู่ขอยัยอุ้ม ฟังแล้วมันจะยังไงอยู่รึเปล่า”
“ใช่ แม่ว่ากัปตันลองไปคุยกับคุณแม่ดูอีกซักครั้ง บอกท่านว่าขอแค่มานั่งเป็นประธานในพิธีซะหน่อย ถือว่าให้เกียรติยัยอุ้มก็แล้วกัน”
อุ้มเหลือบมองหน้าธีระ ธีระมีท่าทีหนักใจ
“กัปตันต้องเข้าใจนะ เราเองมีลูกสาวอยู่คนเดียว แต่งงานทั้งทีก็ไม่อยากให้คนเค้าติฉินนินทา” พ่อบอก
“ครับ ผมเข้าใจ”
ธีระเครียด ส่วนอุ้มมองอย่างกังวล

ธีระเดินลงมาจากบ้าน อุ้มเดินตามมาส่ง
“พี่ธีคงไม่โกรธพ่อกับแม่อุ้มนะ” อุ้มถาม
“ไม่หรอก ที่พ่อกับแม่อุ้มพูดทุกอย่างมันก็ถูกต้อง”
“แล้วถ้าแม่พี่ธีไม่มาจริงๆ จะทำยังไง”
“ก็อยู่ที่อุ้มแล้วล่ะ อุ้มต้องคุยให้พ่อกับแม่เข้าใจว่า มันเป็นเรื่องของเราสองคน”
“ค่ะ อุ้มจะลองคุยกับพ่อแม่ดู”
“พี่กลับก่อนนะ”
“ค่ะ”
ธีระหอมแก้มอุ้มแล้วขึ้นรถขับออก อุ้มมองตามก่อนจะถอนใจด้วยความเครียด

แม่อุ้มยกสำรับอาหารมาวางบนโต๊ะ อุ้มเดินเข้ามา
“ทำอะไรกินคะแม่” อุ้มถาม
“ต้มส้มปลากระบอก แล้วก็น้ำพริกมะขามลูก อุ้มมาก็ดีแล้วไปเรียกพ่อมากินข้าวไป”
“แม่คะ หนูมีเรื่องจะปรึกษาแม่หน่อย”
“เรื่องแม่กัปตันใช่มั้ย”
“ค่ะ ถ้าแม่เค้าไม่มาจริงๆ แม่จะยอมให้หนูแต่งงานกับพี่ธีรึเปล่า”
“แม่บอกลูกตามตรงนะ แม่ไม่เคยคิดรังเกียจกัปตันเค้าหรอก เค้าก็เป็นคนดีแล้วก็รักลูกจริง แต่แม่ถามหน่อยเถอะ ลูกไม่รู้สึกอะไรจริงๆหรือ ที่รู้ว่าแม่เค้าไม่ต้อนรับลูก”
“หนูก็รู้สึกนะคะ แต่หนูคิดว่าถ้าเราต่างคนต่างอยู่มันก็คงไม่มีอะไรมั้งคะ”
“แม่เข้าใจที่ลูกพูด แต่ตัวแม่เองในฐานะที่แม่เป็นแม่ของลูก แม่ก็อยากให้ลูกแต่งงานออกเรือนไปแล้วมีความสุข ไม่อยากให้แม่ผัวเค้าไม่ต้อนรับหรือเกลียดชังดูถูกลูก”
“เฮ้อ ถ้าเป็นอย่างนี้หนูคงไม่ได้แต่งกับพี่ธีแน่” อุ้มว่า
พ่ออุ้มเดินเข้ามา
“เอาอย่างนี้ พ่อว่าถ้าแม่เค้าไม่มา เราก็เป็นฝ่ายไปหาเค้าเองก็แล้วกัน”
“พ่อจะไปคุยกับแม่พี่ธีเค้าหรือคะ” อุ้มถาม
“ใช่ แม่กัปตันเค้าอาจจะเป็นคนแข็ง ถ้าเรายอมอ่อน เข้าไปหาเค้าก่อน พ่อว่าทุกอย่างมันต้องดีขึ้น” พ่อมั่นใจ
“จะดีหรือพ่อ เค้าจะไม่หาว่าเราแส่ไปขอลูกชายเค้าหรือ” แม่ถาม
“ทำไงได้ คิดซะว่าทำเพื่อลูกก็แล้วกัน”
“ว่าไงคะแม่” อุ้มถามแม่
“เอา เอาอย่างงั้นก็ได้ เพื่อความรักของลูก”
อุ้มน้ำตาซึมเพราะซึ้งใจในความรักของพ่อกับแม่
“ขอบคุณพ่อกับแม่มากค่ะ”
อุ้มโผเข้ากอดพ่อกับแม่ พ่อกับแม่ถอนใจแล้วยิ้มให้กัน

เสียงโทรศัพท์มือถือของธีระดังขึ้น ธีระเดินเข้ามาหยิบดูเห็นเป็นเบอร์อุ้มก็กดรับ
“ฮัลโหลอุ้ม”
อุ้มนั่งคุยโทรศัพท์อยู่ในห้องนอน
“พ่อกับแม่อุ้มอยากไปพบคุณแม่พี่ธีค่ะ พ่อบอกว่าพ่อจะไปคุยกับคุณแม่พี่ธีเอง”
“จะดีหรืออุ้ม พี่ไม่อยากให้พ่อกับแม่อุ้มต้องลำบากใจนะ” ธีระบอก
“อุ้มก็เกรงใจท่านเหมือนกัน แต่ท่านบอกว่าอยากเห็นอุ้มมีความสุข ท่านก็เลยจะเป็นฝ่ายไปง้อคุณแม่พี่ธีเอง”
“พ่อกับแม่อุ้มนี่น่ารักที่สุดเลย” ธีระชม
“ใช่ค่ะ ที่ท่านทำก็เพราะท่านรักอุ้ม พรุ่งนี้พี่ธีมารับพ่อกับแม่ที่บ้านนะ”
“จ้ะ งั้นเก้าโมงเช้าพี่จะไปรับ”
“ได้ค่ะ”
“พี่รักอุ้มนะ”
“ค่ะ อุ้มก็รักพี่ธี” อุ้มกดวางสาย
ธีระกดปิดโทรศัพท์อย่างมีความหวัง
“หวังว่าแม่เราจะใจอ่อนนะ”

อรเปิดประตูบ้าน ธีระขับรถเลี้ยวเข้ามาจอด ธีระเปิดประตูรถให้พ่อแม่อุ้ม โดยมีอุ้มตามลงมา
“เชิญครับคุณพ่อคุณแม่” ธีระบอก
“หวัดดีค่ะคุณธี” อรยกมือไหว้พ่อแม่อุ้มกับอุ้ม “สวัสดีค่ะ”
“คุณยายทำอะไรอยู่” ธีระถาม
“ดูทีวีอยู่ค่ะ” อรบอก
“เชิญครับ ไปอุ้ม”
ธีระเดินนำ อุ้มมองหน้าพ่อกับแม่ พ่อกับแม่ยิ้มให้กำลังใจลูกสาว

จินดานั่งดูทีวีโดยนั่งหันหลังให้ประตู ธีระเดินนำพ่อแม่และอุ้มเข้ามา
“ใครมาไอ้อร” จินดาถามโดยยังไม่หันมามอง
“ผมเองครับแม่”
จินดานั่งนิ่งไม่หันมามอง
“ถ้าจะมาพูดเรื่องแต่งงานล่ะก็ ชั้นไม่มีอะไรจะพูดนะ” จินดาบอก
“แม่ครับ คุณพ่อคุณแม่อุ้มมาเยี่ยมครับ” ธีระบอก
จินดาชะงักแต่ก็ยังไม่หันมามอง
“สวัสดีค่ะคุณแม่” อุ้มยกมือไหว้
“สวัสดีครับ” พ่ออุ้มทัก
“สวัสดีค่ะ” แม่อุ้มทักด้วย
จินดายังนั่งดูทีวีทำเหมือนไม่ได้ยิน พ่อกับแม่อุ้มหันมามองหน้ากัน อุ้มรู้สึกอึดอัด ธีระมองแม่อย่างไม่พอใจแล้วเดินไปหยิบรีโมทกดปิดทีวี
“ขอโทษครับ” ธีระพูด
จินดามองหน้าธีระอย่างไม่พอใจ
“คุณพ่อคุณแม่อุ้มมีเรื่องสำคัญอยากมาคุยกับแม่ครับ” ธีระบอก
“เรื่องสำคัญอะไรคะ” จินดาหันมาถามด้วยท่าทีเย่อหยิ่ง
แม่อุ้มมองจินดาอย่างไม่พอใจ พ่ออุ้มส่ายหน้าให้ภรรยาข่มใจเอาไว้
“เชิญครับคุณพ่อคุณแม่” ธีระบอก
ทุกคนลงไปนั่ง อรเอาน้ำเข้ามาเสริฟ
“คุณแม่คงทราบเรื่องของกัปตันธีระกับลูกสาวผมแล้ว” พ่อของอุ้มเกริ่น
จินดาทำหน้าเย็นชาไม่ตอบรับคำ
อุ้มมองจินดาแล้วเหลือบมองพ่อกับแม่ตัวเองอย่างอึดอัด
“วันนี้ที่ผมมาก็แค่อยากมาทำความรู้จักกับคุณแม่” พ่ออุ้มพูดต่อ “แล้วก็เพื่อยืนยันว่าทางครอบครัวผมเองก็ยินดีและไม่ได้เรียกร้องอะไรเป็นพิเศษจากกัปตัน”
จินดายังนั่งเฉย ธีระมองแม่แล้วเหลือบมองพ่อกับแม่ของอุ้ม
“เพียงแต่เราอยากขอให้คุณแม่ไปเป็นผู้ใหญ่สู่ขอยัยอุ้มตามประเพณีเท่านั้นเองค่ะ” แม่อุ้มบอก
“ชั้นก็บอกไปแล้วนี่คะว่าชั้นไม่ไป” จินดาพูด
พ่อกับแม่อุ้มชะงักมองหน้ากัน อุ้มมองจินดา
“แม่ครับ มันเป็นประเพณีนะครับ เราทุกคนอยากให้แม่ไป” ธีระบอก
“ก็ชั้นบอกแกแล้วไง ถ้าแกอยากแต่งก็ไปแต่งกันเอง หมดธุระรึยัง ชั้นจะดูละครต่อ”
จินดาหันหลังกลับ พ่อกับแม่ของอุ้มอึ้ง
“ทำไมแม่พูดอย่างนี้ล่ะครับ” ธีระไม่พอใจ
อุ้มหมดความอดทนจึงลุกขึ้นยืน
“พี่ธีคะ อุ้มว่าเราไม่มีอะไรจะพูดแล้วล่ะค่ะ พ่อคะแม่คะกลับเถอะค่ะ” แม่อุ้มลุกตาม
“ใช่ กัปตัน เราไม่มีอะไรจะพูดอีกแล้ว ไป พ่อ”
อุ้มกับแม่เดินออกไป พ่อมองธีระแล้วมองจินดาก่อนจะส่ายหน้าอย่างผิดหวังแล้วเดินตามอุ้มกับแม่ไป
ธีระหันมามองแม่ตัวเอง เขาเห็นแม่เปิดทีวีนั่งดูเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ธีระมองแม่ด้วยความเสียใจและโกรธจนพูดอะไรไม่ออก เขาหันหลังเดินตามพ่ออุ้มออกไป ส่วนจินดายังคงนั่งดูทีวีด้วยสีหน้าเรียบเฉย

พ่อกับแม่อุ้มยืนอึ้งด้วยความโกรธ ธีระเดินตามออกมาพูด
“คุณพ่อคุณแม่ครับ ผมกราบขอโทษด้วยครับ ผมไม่คิดว่าแม่ผมจะทำอย่างนี้ อุ้มพี่ขอโทษจริงๆ”
“อุ้มว่าเรากลับไปคุยที่บ้านอุ้มดีกว่าค่ะ” อุ้มบอก
อุ้มเปิดประตูรถให้พ่อกับแม่ขึ้น ธีระขึ้นรถแล้วขับออกไป อรปิดประตูแล้วเดินเข้าบ้าน

อรเดินเข้ามาเห็นจินดายังนั่งดูทีวีเฉย
“คุณยาย ทำไมคุณยายทำแบบนี้ล่ะคะ”
“ทำอะไร” จินดาย้อนถาม
“ก็คุณยายไม่ยอมให้เค้าแต่งงานกัน”
“เมื่อกี้ข้าพูดหรือว่าไม่ให้แต่ง ข้าบอกว่าถ้าอยากแต่งก็แต่งกันไปเลย ข้าไม่ไป”
“แต่คุณยายเป็นแม่นะคะ ถ้าคุณยายไม่ไปเค้าจะแต่งกันได้ยังไง”
“ทำไมจะไม่ได้ ข้าเป็นเจ้าบ่าวหรือไง”
“โธ่คุณยายขา คุณยายไปแกล้งเค้าทำไม”
“เอ๊ะอีนี่ ข้าไปแกล้งยังไง ข้าไม่ได้ห้ามนะ ก็บอกแล้วว่าให้แต่งกันไป”
“แต่ว่าคุณยาย ...”
“เอ็งไม่ต้องพูดมาก ออกไปซื้อผัดไทมาให้ข้ากินหน่อยซิ” จินดาสั่ง
“หนูโกรธคุณยายจริง ๆ ด้วย”
อรเดินออก จินดายิ้มเยาะอย่างสะใจ
“หึ นึกหรือว่ามาไม้นี้แล้วชั้นจะยอม อย่าหวังเลย เล่นกะใครไม่เล่น มาเล่นกะแม่จินดา ฮ่า ฮ่า ฮ่า”

ธีระขับรถด้วยสีหน้านิ่ง สักพักเขาก็เหลือบมองอุ้มเห็นอุ้มนั่งนิ่งมองออกไปนอกหน้าต่าง ธีระเหลือบมองพ่อกับแม่อุ้มผ่านกระจกมองหลังก็เห็นพ่อกับแม่นั่งหน้าเครียด

ธีระเหลือบมองหน้าอุ้ม เขาเห็นอุ้มนั่งนิ่ง ธีระหันไปมองพ่อกับแม่ของอุ้มก็เห็นทั้งคู่วางแก้วน้ำลง
“พรุ่งนี้ผมจะให้พี่สาวกับพี่เขยผมมาสู่ขอแล้วกันนะครับ” ธีระพูด
แม่อุ้มอึ้งแล้วมองหน้าพ่อ พ่ออุ้มก็มองหน้าแม่
“ผมเข้าใจนะครับว่าคุณพ่อคุณแม่คงโกรธแม่ผมมาก ผมเองก็เสียใจไม่รู้จะทำยังไงจริง ๆ” ธีระบอก
พ่อกับแม่ของอุ้มนิ่งไม่ตอบ
“แต่ผมรักอุ้มจริงๆนะครับ” ธีระหันมาจับมืออุ้ม อุ้มมองหน้าธีระ “แล้วก็อยากแต่งงานใช้ชีวิตอยู่กับอุ้ม ผมรับรองว่าผมจะไม่ให้แม่เข้ามาวุ่นวายกับอุ้มและครอบครัวคุณพ่อคุณแม่เด็ดขาด”
พ่อกับแม่ของอุ้มถอนใจ แม่มองหน้าอุ้มก็เห็นอุ้มนิ่ง แม่อุ้มมองหน้าพ่อ พ่อพยักหน้า
“นี่ถ้าไม่เห็นว่ากัปตันเป็นคนดีล่ะก็ ผมไม่ยกลูกสาวให้เด็ดขาด เพราะแม่กัปตันทำแบบนี้เหมือนไม่ให้เกียรติครอบครัวเราเลย” พ่อพูด
“ผมทราบครับว่าคุณแม่ผมเป็นฝ่ายผิด” ธีระยอมรับ
“ถ้าอย่างงั้นพรุ่งนี้กัปตันก็ให้พี่สาวพี่เขยมาก็แล้วกัน จะได้จบเรื่องกันซะที” แม่ว่า
“ผมกราบขอบพระคุณ คุณพ่อคุณแม่มากครับ” ธีระยกมือไหว้
“แต่หนูว่าอย่าดีกว่าค่ะ” อุ้มโพล่งออกมา
ทุกคนชะงัก
“อุ้มว่าอะไรนะ” ธีระถาม
“ในเมื่อแม่พี่ธีไม่ให้เกียรติพ่อแม่อุ้ม อุ้มว่าเราก็ไม่ควรที่จะแต่งงานกันหรอกค่ะ” อุ้มบอก
“เดี๋ยวสิอุ้ม นั่นมันเป็นเรื่องของแม่พี่ แต่นี่มันเป็นเรื่องของเราสองคนนะ” ธีระท้วง
“อุ้มรู้ค่ะว่ามันเป็นเรื่องของเราสองคน แต่อุ้มรับไม่ได้จริง ๆ ที่แม่พี่ธีทำกับพ่อแม่อุ้มแบบนี้”
ธีระอึกอัก “เอ่อ ..”
“อุ้มถามหน่อยเถอะถ้าเป็นพี่ธี พี่ธีจะรู้สึกยังไงถ้าแม่พี่ธีบากหน้ามาขออุ้มให้กับพี่ธี แต่พ่อแม่อุ้มทำเหมือนไม่เห็นหัวแม่พี่ธีกับพี่ธี เลย พี่ธีจะรู้สึกยังไง”
“อุ้ม พ่อว่าเรื่องมันก็แล้วไปแล้ว อย่าไปถือสาเลยลูก” พ่ออุ้มบอก
“ไม่ได้หรอกค่ะพ่อ พ่อกับแม่รักหนู ทำทุกอย่างเพื่อหนู หนูจะไม่ยอมให้ใครมาดูถูกและย่ำยีศักดิ์ศรีของพ่อกับแม่ หรอกค่ะ”
“อุ้ม คิดซะว่าเห็นแก่พี่ พี่ขอโทษแทนแม่จริง ๆ” ธีระบอก
“ไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะ ไม่ใช่ความผิดของพี่ธี ที่อุ้มไม่แต่งงานกับพี่ธีไม่ใช่เพราะว่าอุ้มไม่รักพี่ธีนะคะ แต่เป็นเพราะแม่พี่ธีมากกว่า”
อุ้มเดินออกไป ธีระอึ้งก่อนจะหันไปมองหน้าพ่อกับแม่อุ้ม
“นี่ผมจะทำยังไงดีครับ อุ้มถึงจะยอมให้อภัยแม่ผม” ธีระถาม
“ชั้นว่ากัปตันคงลำบากแล้วล่ะ เพราะถ้าอุ้มบอกว่าไม่ก็คือไม่” แม่บอก
ธีระมองหน้าพ่ออย่างอึ้งๆ พ่อถอนใจ

อ่านละครย่อ รักคุณเท่าฟ้า ตอนที่ 8 วันที่ 3 ส.ค. 55

ละครเรื่อง รักคุณเท่าฟ้า บทประพันธ์ และ บทโทรทัศน์โดย วิลักษณา
ละครเรื่อง รักคุณเท่าฟ้า กำกับการแสดงโดย ชูชัย องอาจชัย
ละครเรื่อง รักคุณเท่าฟ้า ดำเนินงานสร้างโดย ธีรเดช-บุษกร วงศ์พัวพันธ์ บริษัท ซิติเซ่น เคน จำกัด
ติดตามชมละครเรื่อง รักคุณเท่าฟ้า ได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา manager.co.th





ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

บทความละครย่อTVตอนล่าสุด