@. อ่านละครทีวี.@

อ่านละครย่อ รักคุณเท่าฟ้า ตอนที่ 8/2 วันที่ 3 ส.ค. 55

อ่านละครย่อ รักคุณเท่าฟ้า ตอนที่ 8/2 วันที่ 3 ส.ค. 55

“ชั้นว่ากัปตันคงลำบากแล้วล่ะ เพราะถ้าอุ้มบอกว่าไม่ก็คือไม่” แม่บอก
ธีระมองหน้าพ่ออย่างอึ้งๆ พ่อถอนใจ
อุ้มยืนนิ่งอยู่ที่ริมแม่น้ำ ธีระเดินเข้ามาหา
“อุ้ม ... มีอะไรที่พี่ทำแล้วอุ้มจะยอมแต่งงานกับพี่”
อุ้มหันหน้ามาในสภาพน้ำตาไหลริน เธอมองหน้าธีระด้วยความเสียใจ

“พี่ธีเป็นคนดีนะคะ ดีมากด้วย แล้วอุ้มก็อยากจะบอกให้พี่ธีรู้ว่าพี่ธีคือผู้ชายที่อุ้มอยากจะแต่งงานและใช้ชีวิตอยู่ด้วยไปจนวันตาย”
“ถ้าอย่างงั้นก็ลืมเรื่องแม่พี่ แล้วก็แต่งงานกับพี่นะ บอกพี่สิว่าอุ้มจะแต่งงานกับพี่”
“ค่ะ อุ้มจะแต่งงานกับพี่”
ธีระยิ้มด้วยความดีใจก่อนจะดึงอุ้มเข้ามากอด
“ขอบคุณนะอุ้ม พี่รักอุ้มนะ”
“แต่อุ้มจะแต่งงานกับพี่ธี ถ้าวันนั้นไม่มีแม่พี่ธีอยู่แล้ว” อุ้มบอก
ธีระชะงักแล้วก็อึ้ง
“อย่าโกรธอุ้มนะคะ ที่อุ้มพูดแบบนี้”
ธีระน้ำตาซึม อุ้มยืนร้องไห้ ธีระก็มีน้ำตาไหลรินแล้วทั้งสองก็ยืนกอดกัน

ธีระเดินลงมาที่รถ โดยมีอุ้มเดินตามมาส่ง ธีระเปิดประตูรถแล้วหันมามองอุ้ม
“พี่ไปนะ”
อุ้มพยักหน้า ธีระขยับจะขึ้นรถ
“พี่ธีคะ” อุ้มเรียกไว้
ธีระชะงักแล้วหันไปมองเหมือนมีความหวัง อุ้มเดินเข้ามาหา
“อุ้มอยากให้พี่ธีรู้ว่า ... อุ้มจะรักพี่ธีตลอดไป”
อุ้มหอมแก้มธีระช้าๆ ธีระมองหน้าอุ้มแล้วตัดใจหันกลับแล้วก้าวลงไปนั่งในรถ ก่อนจะขับออกไป อุ้มยืนน้ำตาไหลแล้วมองตามด้วยความเสียใจ
ธีระขับรถโดยที่น้ำตาไหลไปตลอดทาง เขานึกถึงตอนที่เขากับอุ้มรักกันแล้วก็ยิ่งเสียใจ
อุ้มพายเรือไปตามคลองโดยที่น้ำตายังคงรินไหล

บ่ายวันใหม่ ธีระเดินเข้าไปในบ้านจินดา อรวิ่งเข้ามาทัก
“หวัดดีค่ะคุณธี คุณยายทานข้าวอยู่ค่ะ”
ธีระถอดแว่นดำออกแล้วเสียบกระเป๋าไม่พูดอะไร เขามีสีหน้าเย็นชาก่อนจะเดินเข้าไปในบ้าน อรมองแล้วก็ตกใจกับท่าทีของธีระ

จินดานั่งกินข้าวอยู่ในบ้าน ธีระเดินเข้ามาหยุดมองแม่จากด้านหลัง จินดาหันมามองเห็นลูกชายก็หันกลับ
“ตกลงจะแต่งงานกันเมื่อไหร่” จินดาถามโดยไม่มอง
ธีระนิ่งไม่ตอบ เขามองแม่ด้วยความรู้สึกเจ็บปวดแต่พยายามซ่อนไว้กลายเป็นความเย็นชา
“แล้วว่าที่เจ้าสาวล่ะ ไม่มาด้วยหรือ” จินดาถามต่อ
“ผมจะมาบอกให้แม่รู้ว่า ผมเลิกกับอุ้มเค้าแล้ว”
“อ้าว ทำไมล่ะ นี่อย่าบอกว่าเป็นเพราะแม่นะ แม่ไม่เกี่ยวนะ แม่ไม่ได้ห้ามลูกด้วย”
“ครับ แม่ไม่ได้ห้ามหรอก เค้าเป็นฝ่ายขอเลิกผมเอง”
“แล้วเลิกกันเรื่องอะไร ไหนบอกว่ารักกันมาก”
จินดาถามอย่างเยาะเย้ย ธีระมองแม่แล้วพยายามข่มความรู้สึกเจ็บปวด
“เอาล่ะครับ ผมแค่แวะมาบอกแม่เท่านั้นเอง แม่จะได้สบายใจและมีความสุข” ธีระบอก
“นี่พูดจริงหรือกระแนะกระแหนแม่” จินดาถาม
“จริงครับ ผมเป็นลูกจะไปกระแนะกระแหนแม่ได้ยังไง บาปกรรมเปล่า ๆ” ธีระบอก จินดาชะงักกับคำพูดและท่าทีของลูกชาย “ผมไปล่ะครับ”
“เดี๋ยวธี แล้วลูกไม่เสียใจหรือ”
“ก็แม่อยากให้มันเป็นอย่างงั้นไม่ใช่หรือครับ”
จินดาอึ้ง ธีระหยิบแว่นดำขึ้นมาสวมแล้วเดินออกไป จินดามองตาม แล้วก็ลุกเดินไปดูที่หน้าต่าง จินดาเห็นธีระเดินไปที่รถ ธีระหันกลับมามอง จินดาหลบ ธีระขึ้นรถขับออกไป จินดามองตาม ใจนึงก็สงสารลูกแต่อีกใจก็สมหวัง
“แม่อยากให้ลูกรู้นะธีว่าแม่รักลูก”

ธีระขับรถด้วยแววตาที่พยายามข่มความเจ็บปวดและเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น

เครื่องบินทยานขึ้นฟ้า ธีระขับเครื่องบินด้วยท่าทางเหม่อลอย เสียงออดประตูดัง ประตูห้องกัปตันเปิด แอร์โฮสเตสเอากาแฟมาให้
“กาแฟค่ะกัปตัน”
“ขอบคุณครับ”
แอร์โฮสเตสเดินออกไป ธีระยกกาแฟขึ้นดื่มแล้วก็นึกถึงวันแรกที่เจออุ้ม
เสียงอุ้มดังขึ้นในหัวของธีระ “กาแฟค่ะ กัปตัน”
ธีระหันไปรับกาแฟ เครื่องเจอหลุมอากาศเล็กๆ อุ้มเลยเซจนทำให้กาแฟกระฉอกใส่ธีระ
“อุ๊ย ขอโทษค่ะกัปตัน” ธีระเงยหน้ามอง “ขอโทษค่ะ อุ้มไม่ทันระวัง”
“ไม่เป็นไรครับ แอคซิเดนท์” ธีระบอก
“เดี๋ยวอุ้มไปเอาแก้วใหม่มาให้ค่ะ”
ธีระคิดถึงอุ้มแล้วก็ยกกาแฟขึ้นดื่ม

ภาพอุ้มกับธีระที่เป็นแฟนกันแล้วเดินเที่ยวโอบเอวกันในเมืองนอกย้อนกลับมาในหัวของธีระ
ภาพเหตุการณ์ตอนที่ธีระนั่งคุยกับอุ้มในร้านอาหารก็หวนกลับมา
“ผมถามอะไรอย่างได้มั้ย” ธีระถามอุ้มในร้านอาหาร
“อะไรหรือคะ” อุ้มย้อนถาม
“สมมุติว่าคุณมีแฟน แล้วแฟนคุณเค้าให้ความสำคัญกับแม่เค้าอาจจะมากเกินไปซักนิด คุณจะรู้สึกยังไงกับแฟนคุณ”
“แล้วผู้ชายเค้ารักอุ้มมากหรือน้อยกว่าแม่เค้าล่ะคะ”
“รักเท่ากัน”
“เป็นไปได้หรือคะที่รักเท่ากัน”
“ทำไมคุณถึงไม่เชื่อ ว่ารักเท่ากัน”
“ก็ถ้าเป็นอุ้ม อุ้มก็ต้องรักพ่อแม่อุ้มมากกว่าแฟน”

ธีระนึกถึงวันเก่าๆ แล้วก็อึ้ง เขายกกาแฟดื่มจนหมดแก้ว เครื่องบินพุ่งผ่านท้องฟ้าไป

เครื่องบินบินผ่านท้องฟ้าเหนือบ้านอุ้ม อุ้มยืนมองเครื่องบิน แล้วพ่อกับแม่ก็เดินเข้ามาหา
“คิดถึงกัปตันหรือลูก” พ่อถาม
“ค่ะ” อุ้มตอบเรียบๆ
“จริงๆแล้วพ่อก็ไม่อยากให้ลูกตัดสินใจแบบนี้หรอกนะ”
“ใจจริงหนูก็ไม่ได้อยากทำแบบนี้หรอกค่ะ แต่หนูรู้ว่าถ้าหนูแต่งงานกับเค้าไป เรื่องของแม่เค้าจะต้องรบกวนจิตใจหนูตลอดเวลา แล้ววันนึงหนูก็ต้องทะเลาะกับเค้า แล้วก็จะเป็นสาเหตุให้เราต้องเลิกกัน”
“ที่ลูกพูดก็ถูก ถึงกัปตันจะยอมอดทน แต่แม่เชื่อว่าซักวันแม่เค้าก็ต้องหาเรื่องมาเล่นงานลูกจนได้ แม่ว่าลูกคิดถูกแล้วล่ะ ยอมเจ็บปวดซะวันนี้ ดีกว่ามานั่งเสียใจในวันหน้า” แม่บอก
“นี่หมายความว่าลูกต้องอยู่กับพ่อแม่ไปจนแก่หรือ” พ่อแซว
“ก็ไหนพ่อบอกว่าจะเลี้ยงหนูไง ใช่มั้ยแม่”
“ใช่ลูก ลูกสาวคนเดียวแม่เลี้ยงได้” แม่ยืนยัน
อุ้มเข้ามากอดแม่กับพ่อ
“หนูรักพ่อกับแม่ที่สุดในโลกเลย”
สามคนพ่อแม่ลูกยืนกอดกัน

เครื่องบินแลนด์ดิ้งลงจอดที่สนามบินในเมืองไทย ธีระเดินออกมากับวิทย์
“กัปตันครับคืนนี้มีปาร์ตี้เลี้ยงส่งพี่ทูรย์ไปอยู่ฝ่ายปฏิบัติการ ไปด้วยกันนะครับ” วิทย์เอ่ยชวน
“ต้องขอตัววิทย์ ฝากบอกวิทูรย์ว่าดีใจด้วย แล้ววันหลังจะเลี้ยงส่วนตัวให้” ธีระบอก
“โธ่ ไปด้วยกันเถอะครับกัปตัน คืนนี้มีสาวๆมาเยอะเลยเผื่อจะเจอใครมารักษาแผลใจบ้าง”
“คงไม่ไหว เข็ดซะแล้วผู้หญิง”
“อะไรครับ อย่าบอกนะว่าจะเปลี่ยนเทรนด์ไปชอบผู้ชาย”
“ไม่แน่ บางทีแม่ชั้นอาจจะชอบก็ได้ ไปล่ะ”
พูดจบธีระก็เดินแยกออกไป วิทย์ตะโกนตามหลัง
“แต่ถ้าเปลี่ยนใจก็ตามไปนะครับ”
เป๊บกับนุ้ยเดินเข้ามาหาวิทย์
“กัปตันไม่ไปหรือพี่วิทย์” นุ้ยถาม
“อืมม์ แกบอกเข็ดแล้วผู้หญิง” วิทย์บอก
“แหม เสียดายกัปตันจัง นี่ พี่วิทย์ บอกกัปตันนะว่าเป๊บพร้อมจะรักษาแผลใจให้”
“อย่างเธอเค้าไม่เอาหรอก”
“ทำไม เป๊บเสียหายตรงไหน สวยน้อยกว่าอุ้มหรือ”
“แต่ชั้นว่าอย่าเลยเป๊บ” นุ้ยเตือน “กัปตันแกมีดวงกินแอร์นะ พี่พิมก็เลิกไปแล้วคนนึง มาถึงอุ้ม อุ้มก็ต้องลาออกไปทำรีสอร์ตเลยนะ”
“จะมาโทษกัปตันก็ไม่ถูกหรอก ยัยอุ้มเป็นฝ่ายไม่แต่งเองนี่หว่า” วิทย์บอก
“เฮ้อ อยากจะรู้นักว่าผู้หญิงคนไหนจะได้มาเป็นเมียกัปตัน” เป็บพูด

รถเก๋งคันหนึ่งขับเข้ามาจอดหน้าร้านต้นไม้ของกบ ประตูรถเปิดออก ข้าวตู สาวสวยหุ่นดีก้าวลงจากรถ ข้าวตูเดินลงมาด้วยท่าทางสดใส เธอมองซ้ายขวาเหมือนมองหาใครก่อนจะเดินเข้าไปที่ร้าน

ข้าวตูเดินเข้ามาในร้าน กบกำลังคุยอยู่กับลูกค้าอยู่ที่มุมนึง ส่วนแดงหันมามองข้าวตู
แดงยิ้มทัก “สวัสดีค่ะ”
“เชิญเลยครับ ชอบต้นไม้ต้นไหนบอกตั้นได้เลยเดี๋ยวตั้นจัดให้” ไตรตั้นพูด
ข้าวตูยกมือไหว้ “หวัดดีค่ะพี่แดง”
แดงชะงักมองอย่างแปลกใจ ข้าวตูยิ้มให้
“พี่แดงจำตูไม่ได้หรือคะ” ข้าวตูถาม
แดงมองจ้อง ข้าวตูยิ้มให้ แล้วแดงก็ทำตาโตเพราะจำได้
“ข้าวตูใช่มั้ย”
“ใช่ค่ะ ตูเอง”
“ตายแล้ว โทษที ช่วงนี้พี่เบลอๆ จำอะไรไม่ค่อยได้ ไตรตั้นสวัสดีน้าข้าวตูรึยังลูก”
“สวัสดีครับ น้าข้าวตู” ไตรตั้นยกมือไหว้
“ลูกชายพี่แดงหรือคะ น่ารักจัง”
“ถ้าอยากหอมแก้ม หอมได้นะครับ” ไตรตั้นบอก
“จริงหรือคะ ไหนขอหอมแก้มที” ข้าวตูตรงเข้าไปหอมแก้มไตรตั้น
“นี่กลับมาเมืองไทยนานแล้วหรือ” แดงถาม
“หกเดือนแล้วค่ะ” ข้าวตูบอก
“กลับมาเที่ยวหรือ”
“เปล่าค่ะ กลับมาอยู่ถาวรเลย ตูเพิ่งซื้อบ้าน กำลังหาคนจัดสวนก็เลยนึกถึงพี่แดง”
“ยินดีมากจ้ะ” แดงหันไปเรียกสามี “พี่กบ”
กบเดินเข้ามาหา “ว่าไง”
“นี่แฟนพี่จ้ะ” แดงแนะนำ
ข้าวตูยกมือไหว้ “หวัดดีค่ะพี่กบ”
“หวัดดีครับ”
“ข้าวตูเค้าเป็นเพื่อนรุ่นน้องแดง เดี๋ยวแดงจะพาน้องไปดูต้นไม้หน่อยพี่กบดูหน้าร้านก่อนนะ”
“ได้จ้ะ ตามสบาย” กบบอก
“ตั้นไปด้วย”
“ไม่ต้อง อยู่กับพ่อ” แดงบอก “ไปจ้ะ”
แดงเดินนำข้าวตูเข้าไปในร้าน
“พ่อครับพ่อว่าน้าข้าวตู เหมาะสมกับตั้นมั้ย” ไตรตั้นถามกบ
“พ่อว่าอีกซักสิบปีตั้นค่อยถามคำถามนี้กับพ่อใหม่นะ ตอนนี้ไปทำการบ้านก่อน ไม่งั้นเย็นนี้พ่อจะไม่พาไปไหน”
“ตั้นต้องรออีกสิบปีเลยหรือครับพ่อ ถึงจะพูดเรื่องผู้หญิงได้”
“ก็ใช่น่ะสิ ตอนนี้ลูกเพิ่งหกขวบ ไปทำการบ้านได้แล้ว”
กบเดินออกไป ไตรตั้นบ่นกับตัวเอง
“แต่เราว่าเราน่าจะมีแฟนได้แล้วนะ”

ข้าวตูเดินดูต้นไม้อยู่ในสวนภายในร้าน เธอชี้เลือกต้นไม้ แดงจดใส่สมุด ข้าวตูซักถาม แดงตอบ

เวลาผ่านไป ข้าวตูมาหยุดยืนมองต้นไม้
“ต้นนี้ชอบมั้ย” แดงถาม
“ชอบค่ะ” ข้าวตูตอบ
แดงจดลงสมุดแล้วดูรายการในสมุด “โอเค พี่ว่าน่าจะพอแล้ว เดี๋ยวให้พี่กบจัดให้อีกทีว่าควรจะเอาอะไรไปบ้าง”
“ค่ะ แล้วนี่พี่แดงแต่งงานกับพี่กบหลายปีแล้วหรือคะ”
“เกือบสิบปีแล้ว”
“แล้วมีลูกกี่คนแล้วคะ”
“คนเดียวจ้ะ”
“แล้วพี่ธีล่ะคะ มีลูกกี่คนแล้ว”
“อย่าว่าแต่ลูกเลย เมียยังหาไม่ได้ จะมีลูกได้ยังไง”
“อะไรกันคะ อย่างพี่ธีน่ะหรือจะหาผู้หญิงไม่ได้ ตูว่าพี่ธีคงเลือกมากกว่ามั้ง”
“พี่ก็ไม่รู้เค้านะ แล้วเราล่ะ มีแฟนรึยัง”
“ยังค่ะ กะว่าจะมาหาที่เมืองไทยนี่แหละค่ะ”
“ดีเลย งั้นพี่แนะนำธีให้แล้วกัน” แดงนึกได้ก็ชะงัก “อุ๊ย... แต่ไม่เอาดีกว่า”
“ทำไมล่ะคะ พี่แดงรังเกียจตูหรือ”
“ไม่ใช่จ้ะ ไม่ได้รังเกียจแต่พี่ว่าเธอไปหาคนอื่นเถอะไป เข้าไปข้างในดีกว่าตรงนี้ร้อน”
แดงตัดบทแล้วผละไป ข้าวตูมองตามอย่างแปลกใจ
“อะไรกัน” ข้าวตูเดินตามไป

แดงเปิดประตูเข้ามาในร้าน ข้าวตูเดินตามหลังมา
“เดี๋ยวพี่แดง” ข้าวตูทัก
“อะไร” แดงถาม
“พี่แดงยังไม่บอกเลยทำไมไม่อยากให้หนูชอบพี่ธี”
“ไม่ใช่ไม่ให้ชอบ แต่พี่ว่าบางที ... เธอกับธีอาจจะไปด้วยกันไม่ได้”
“ทำไมหรือคะ พี่ธีเค้าไม่ชอบสเปคแบบหนูหรือ”
“เอาไว้เจอเค้า ถามเค้าเองแล้วกัน”
“แล้วหนูจะไปเจอเค้าเมื่อไหร่ล่ะคะ”
ข้าวตูชะงักมองไปก็เห็นธีระที่กำลังยืนคุยอยู่กับกบกำลังหันหน้ามา ข้าวตูตะลึงหัวใจเต้นแรง
“พี่ธี ...”
แดงกับข้าวตูเดินเข้าไปหาธีระ
“ธี จำข้าวตูได้มั้ย” แดงถาม
ธีระมองหน้าข้าวตู ข้าวตูยิ้มให้เพราะดีใจที่ได้เจอ แต่ธีระมองเธอแบบจำไม่ได้
“พี่ธีจำตูไม่ได้หรือคะ ที่ตอนเด็กๆตูอยู่ข้างบ้านพี่ธี แล้วตูเคยเหยียบเครื่องบินพี่ธีหัก” ข้าวตูฟื้นความจำให้ธีระ
“อ๋อ จำได้แล้ว” ธีระบอก ข้าวตูยิ้มด้วยความดีใจ “ข้าวตูที่ชอบตามพี่ไปเล่นฟุตบอลใช่มั้ย”
“พี่ธียังจำได้อีกหรือคะ”
“ได้สิ พอพี่ไม่ให้ไป เธอก็จะชอบร้องไห้แล้วบอกว่าจะไม่รักพี่แล้ว”
ธีระพูดโดยไม่คิดอะไร แต่ข้าวตูฟังแล้วก็ยิ่งเขิน กบเหลือบมองข้าวตูกับธีระ
“แล้วตกลงได้ต้นไม้ที่ชอบมั้ยครับ” กบถามแทรกขึ้นมา
“เยอะเลยพี่กบ” แดงบอก “นี่ไงจะให้พี่กบดูแล้วช่วยแยกให้หน่อย”
“ได้เลย มา”
กบเดินนำแดงไปที่โต๊ะ ข้าวตูมองธีระ ธีระมองแล้วก็ยิ้มให้
“สบายดีหรือ” ธีระถาม
“ค่ะ แล้วพี่ธีล่ะคะ ตูได้ข่าวว่าเป็นกัปตันขับเครื่องบิน สมใจแล้วสิคะ”
ธีระพยักหน้า “แล้วตูล่ะ ตอนนี้ทำอะไรอยู่”
“ตูเพิ่งกลับมาเมืองไทยค่ะ กะว่าจะไปสมัครแอร์ พี่ธีให้คำ แนะนำได้มั๊ยคะ”
“ได้สิ”
แดงหันมาเรียก
“ข้าวตู มาดูแบบร่างนี่หน่อยจ้ะ”
ข้าวตูรับคำ “ค่ะ”
“ตามสบาย พี่กลับก่อนนะ ถ้าอยากรู้อะไรก็โทรหาพี่แล้วกัน” ธีระบอก
“กลับเลยหรือคะ”
“จ้ะ” ธีระหันไปบอกกบกับแดง “ไปแล้วพี่กบ”
“อืมม์” กบรับคำ
“พี่แดง ของที่ฝากซื้ออยู่กับพี่กบนะ”
“ขอบใจ” แดงบอก
“สวัสดีครับน้าธี” ไตรตั้นยกมือไหว้
“มา ให้น้าหอมที” ธีระเข้าไปหอมแก้มไตรตั้น ข้าวตูยืนมอง “น้าไปล่ะ”
ธีระหันหลังเดินออกไป ข้าวตูมองตามอย่างลังเลก่อนจะตัดสินใจเดินตามไป กบกับแดงมองตาม
“ท่าทางน้องชายคุณจะพบรักใหม่อีกแล้วนะ” กบแซว
“รักใหม่อะไร ยัยข้าวตูเค้าชอบนายธีมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว” แดงบอก
“แล้วนายธีชอบเค้ามั้ย”
“อุ๊ย ตอนนั้นยัยตูแค่สิบสองสิบสาม ธีมันไม่ได้มองหรอกเห็นเป็นน้องมากกว่า”
“แต่ตอนนี้ผมว่าน้องชายคุณต้องมองบ้างแล้วล่ะ”
“ใช่ครับพ่อ น้าข้าวตูเค้าสวยเซ๊กซี่จัง” ไตรตั้นแทรกขึ้น
“นี่ ๆ ไตรตั้นชักจะเอาใหญ่แล้วนะเรา” แดงดุ
“ก็จริงนี่ครับแม่ แถมยังตัวห้อมหอม”
“พ่อบอกว่าอีกสิบปีค่อยพูดเรื่องผู้หญิงไงไตรตั้น”
“ตั้นลืมไปครับ” แดงกับกบมองลูกชายแล้วส่ายหน้า

อ่านละครย่อ รักคุณเท่าฟ้า ตอนที่ 8/2 วันที่ 3 ส.ค. 55

ละครเรื่อง รักคุณเท่าฟ้า บทประพันธ์ และ บทโทรทัศน์โดย วิลักษณา
ละครเรื่อง รักคุณเท่าฟ้า กำกับการแสดงโดย ชูชัย องอาจชัย
ละครเรื่อง รักคุณเท่าฟ้า ดำเนินงานสร้างโดย ธีรเดช-บุษกร วงศ์พัวพันธ์ บริษัท ซิติเซ่น เคน จำกัด
ติดตามชมละครเรื่อง รักคุณเท่าฟ้า ได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา manager.co.th





ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

บทความละครย่อTVตอนล่าสุด