@. อ่านละครทีวี.@

อ่านละครย่อ หงส์สะบัดลาย ตอนที่ 3 วันที่ 15 ส.ค. 55

อ่านละครย่อ หงส์สะบัดลาย ตอนที่ 3 วันที่ 15 ส.ค. 55

“เห็นความดีความชอบของผมรึยังคุณ เพราะถ้าผมยังนั่งเป็นก้างขวางคออยู่โต๊ะเดียวกัน คุณจะได้ยิ้มติดมาบนรถอย่างนี้ไหม”
“เว่อร์น่า ไม่ขนาดนั้นซะหน่อย”

“จริงๆนะคุณ คู่รักต้องการเวลาอยู่ด้วยกันสองคนบ้าง เรื่องบางอย่างในหัวใจ มันก็ไม่เหมาะที่จะมีไส้ติ่งไปนั่งรับรู้รับฟังนะ”

“กลายเป็นผู้เชี่ยวชาญเรื่องความรักขึ้นมาอีกแล้ว” เนติมามองระบิลอย่างขำๆที่รู้ไปซะทุกเรื่อง ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจังเรื่องศิวัชจะให้เป็นเลขาส่วนตัว นั่นเท่ากับว่าระบิลต้องมีงานมากขึ้น เพราะชื่อกับนามสกุลของเธอจะเป็นแม่เหล็กดูดงานมาให้

“ก็ผมมาทำงานนี่ครับ แล้วงานผมก็สั้นๆง่ายๆไม่เห็นมีอะไร แค่คุณปลอดภัยไงครับ เห็นไหมง่ายๆแค่นี้เอง” ระบิลตอบอย่างสบายๆไม่มีทีท่ากังวลใจอะไร ก่อนเลี้ยวรถเข้าไปจอดในบ้านกันต์

ooooooo

เนติมาก้าวลงจากรถ ระบิลมองเข้าไปในบ้านเห็นความผิดปกติเพราะปิดไฟมืด เขาหยิบปืนพกขึ้นมาเตรียมพร้อมพลางกระซิบบอกเจ้านายให้อยู่ใกล้ๆไว้เพื่อความปลอดภัย แล้วเดินนำเข้าไปด้านใน

“ทำไมมืดอย่างนี้” ระบิลหันไปเปิดสวิตช์ไฟ

ไฟในห้องสว่างขึ้น ทั้งสองคนต้องตกใจเมื่อเห็นข้าวของในบ้านกระจัดกระจายอยู่เต็มพื้น ระบิลรีบกระชากลูกเลื่อนปืนพร้อมใช้

“ไม่...ไม่” เสียงเจือจันทร์ดังออกมาจากห้องหนังสือ ระบิลดึงเนติมาเข้าไปดู พบกันต์นั่งกุมมือภรรยาที่ร้องไห้อยู่อย่างปลอบโยน

เนติมาถามทั้งสองว่าเกิดอะไรขึ้น เจือจันทร์เงยหน้าขึ้นมาต่อว่าชุดใหญ่ เธอโทษว่าเนติมาคือต้นเหตุของความเดือดร้อน กันต์ปรามภรรยาแล้วช่วยอธิบายแทนว่า ปกติลูกน้องของอิทธิหาญจะมาที่บ้านของเขาอยู่เรื่อยๆ บางครั้งก็เข้ามาขู่ บางครั้งก็เข้ามาสั่งให้ทำอาหารไปส่ง แต่วันนี้พวกมันมาเห็นบ้านสะอาดผิดสังเกตก็เลยพังซะเละ ทั้งๆที่เขาบอกแล้วว่ามีญาติมาขอพักด้วย

“พวกมันต้องเข้ามาอีกแน่ แล้วคราวนี้จะทำกันยังไง ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่าเธอจะนำความเดือดร้อนมาให้เรา ออกไป ฉันไม่อยากฟัง ฉันไม่อยากเห็นหน้าเธอสองคน ออกไป” เจือจันทร์ตวาด

กันต์กระชับมือภรรยาไว้แน่นเป็นการปลอบโยน ก่อนจะหันไปขอร้องระบิลให้พาเนติมาออกไปก่อน เขารับปากจะคุยกับเจือจันทร์ให้เอง ระบิลรับคำหันไปพยักหน้าให้เนติมา หญิงสาวเดินคอตกตามระบิลออกไป

ooooooo

ระบิลปลอบใจนายสาวไม่ให้คิดมาก พลางขอให้ขึ้นไปอาบนํ้าก่อน เนติมารับฟังจะเดินขึ้นชั้นบน พลันชะงักเมื่อเห็นขวัญชนกนั่งกอดเข่าซบหน้าร้องไห้อยู่บนบันได

ส่วนขวัญชนก เมื่อเงยหน้าขึ้นมาเห็นระบิลกับเนติมา ก็รีบลุกวิ่งเข้าห้องด้วยความกลัว เนติมากับระบิลตามไป และพยายามจะรั้งบานประตูไว้เพื่อจะเข้าไปข้างใน เป็นเหตุให้ระบิลถูกประตูหนีบมืออย่างจัง

“โอ๊ย” บอดี้การ์ดกุมมือด้วยความเจ็บ

เนติมาตกใจรีบเข้าไปดูอาการ แต่ไม่ทันขวัญชนกที่ปรี่เข้าไปจับมือระบิลอย่างลืมตัว

“ฉันขอโทษ เจ็บมากไหมคะ”

“เออ...ไม่เท่าไหร่ครับ” ระบิลหันมาสบตากับเนติมาอย่างงงๆ

ขวัญชนกได้ยินเสียงระบิลก็นึกได้รีบปล่อยมือเขา แล้วจะกลับเข้าห้อง แต่เนติมาดึงตัวไว้

“ขวัญ...เธอยังกลัวฉันกับคุณระบิลอยู่อีกเหรอ”

“ฉัน...ฉันไม่ได้กลัวเธอ แต่...แต่ฉันกลัว...” ขวัญ–ชนกพูดได้เท่านั้นก็ร้องไห้โฮ

ระบิลกับเนติมามองหญิงสาวอย่างเข้าใจและเห็นใจ เนติมาดึงเพื่อนรักมากอดแล้วพาเข้าห้องไป

หลังจากขวัญชนกหลับ เนติมาเดินลงมาช่วย

ระบิลทำความสะอาดบ้านพลางชวนคุยเรื่องเพื่อนรัก

ระบิลพยักหน้าช้าๆ เอ่ยว่า ชีวิตขวัญชนกน่าสงสาร เธอควรจะพบแต่ความสดใส ไม่ใช่อับเฉาอย่างที่เป็นอยู่ เนติมาหน้าสลดรู้สึกผิดที่ครอบครัวของเธอมีส่วนทำให้ครอบครัวของขวัญชนกพบเรื่องเลวร้าย

“ผมขอโทษ” ระบิลมองนายสาวอย่างเข้าใจความรู้สึก

“ที่นายพูดมันเป็นเรื่องจริงนี่นา ใครจะเชื่อ ครอบ– ครัวอดีตอัยการมือดีจะต้องมีสภาพอย่างนี้ ครอบครัวฉันเป็นต้นเหตุ ฉันถึงต้องรับผิดชอบสิ่งที่เกิดขึ้น เออ...

มือนายเป็นไงบ้าง” เนติมานึกขึ้นได้

“อ๋อ...สบายมาก โอ๊ย” ระบิลร้องด้วยความเจ็บปวดเมื่อขยับมือข้างที่โดนประตูหนีบ

เนติมาคว้ามือชายหนุ่มมาดู เมื่อเห็นมีรอยชํ้าก็ตกใจกลัวว่ากระดูกจะแตก จึงบังคับให้ไปหาหมอด้วยกัน หมอตรวจแล้วพบว่าแค่ฟกชํ้า ไม่มีอะไรบุบสลาย

“ไงล่ะก็แค่ชํ้า เสียเวลาขับรถมาเปล่าๆ” ระบิลถอนใจเซ็ง

“อย่างน้อยก็ได้เอกซเรย์ จะได้สบายใจ”

“ผมเพิ่งทายาที่มือคุณให้หยกๆ เผลอแวบเดียวคุณต้องพาผมมารักษามือ ขอบคุณมากนะครับ”

“เปลี่ยนจากคำขอบคุณ เป็นทำแกงจืดลูกรอกให้ฉันทานหน่อยได้ไหม ฉันไม่ได้ทานมานานมากแล้ว”

“แหม...เล่นแกงโบราณเลยนะคุณ”

“ก็ฉันชอบ เมื่อก่อนคุณแม่ทำให้ฉันทานบ่อยๆ” เนติมาพูดแล้วสลดลง

ระบิลหันมาเห็นรีบเปลี่ยนบรรยากาศชวนเจ้านายแวะกินก๋วยเตี๋ยวข้างทาง เพราะอาหารฝรั่งเมื่อตอนค่ำย่อยหมดแล้ว

ระหว่างนั่งทานก๋วยเตี๋ยว ชายหนุ่มคุยเรื่องบ้านสวนที่เพชรบุรี ซึ่งเป็นบ้านเกิดของเขาให้ฟัง นาทีนั้น เนติมาได้ยินหนุ่มสาวโต๊ะข้างหลังคุยกันเรื่องตามหาพี่สาว เธอรู้สึกคุ้นน้ำเสียงของเด็กหนุ่มจึงหันไปมอง แต่น่าเสียดาย ดลกับอ้อเดินไปขึ้นสามล้อออกไปเสียแล้ว

ระหว่างทางกลับบ้าน เนติมายังคงข้องใจเรื่องเด็กหนุ่มที่ร้านก๋วยเตี๋ยว เธอเอ่ยถามระบิลที่กำลังขับรถว่า เชื่อเรื่องสายใยพี่น้องไหม

“เชื่อ แล้วก็เชื่อด้วยว่า สายใยที่คุณว่า จะชักพาให้คุณกับน้องชายมาพบกัน โดยที่คุณไม่ต้องมานั่งทำหน้านิ่วคิ้วผูกโบให้หน้าเป็นรอยพับยับถาวรอยู่เนี่ย เชื่อผมสิ ถ้าคิดแล้วมันหาคำตอบไม่ได้ก็อย่าเพิ่งคิด ผมมั่นใจอะไรอย่างหนึ่งรู้ไหม อย่างน้อยความรู้สึกที่คุณมีต่อน้องชายในตอนนี้ เขาเองก็รู้สึกไม่แพ้คุณหรอกนะ แล้วไอ้ความรู้สึกนี้จะช่วยพาคุณสองคนมาพบกัน แต่อย่าถามว่าเมื่อไหร่ เพราะผมไม่ใช่หมอดู แต่ถ้าอยากรู้ ผมจะไปเรียนหมอดูมาดูให้คุณเอง สนมะๆ” ระบิลลอยหน้าลอยตา

“ไม่ต้องเลย ขืนนายมาดูดวงให้ฉัน ชีวิตฉันคงปั่นป่วนมากกว่านี้แน่ๆ ขับรถไปเลย ฉันง่วงนอนแล้ว” เนติมาทำเข้มใส่ แต่ในใจนึกขอบคุณเพราะคำพูดของชายหนุ่มทำให้เธอมีกำลังใจ

ooooooo

บ่ายวันต่อมา เนติมาเข้าช่วยงานศิวัชกับธำรงที่พรรค ทุกคนต่างพอใจ เมื่อผลโพลจากสถาบันต่างๆ ระบุว่าคะแนนนิยมของพรรคสยามพัฒนาสูงลิ่ว

“เรื่องนี้กลุ่มของนายพงษ์เลิศจะโทษใครไม่ได้เลย นอกจากต้องโทษตัวเอง ตอนบริหารบ้านเมืองก็คิดแต่จะทำเพื่อพวกพ้อง เขาคงคิดว่าประชาชนโง่ ไม่รู้ว่าอะไรคืออด อะไรคืออิ่ม” เนติมาพูดท่าทางจริงจัง ขณะที่ธำรงครุ่นคิดอะไรอยู่นิดหนึ่ง ก่อนพูดอย่างสุขุม

“คะแนนนิยมเราสูงขนาดนี้ ไม่รู้ว่าพวกมันจะเล่นสกปรกอะไรบ้าง”

จังหวะนั้นเอง ระบิลยืนคุยโทรศัพท์อยู่มุมหนึ่ง เขากดวางสายแล้วหันมารายงานทุกคน “เป็นไปตามคาดครับ เพื่อนผมที่ประจำอยู่ชายแดนบอกว่า สายสืบแจ้งว่าจะมีอาวุธสงครามลอตใหญ่ ส่งข้ามชายแดนเข้ามาในประเทศ ทุกคนต้องระวังตัวให้มากขึ้นนะครับ”

“ไอ้พวกนี้เลวจริงๆ กลัวสูญเสียอำนาจ จนไม่รู้อะไรนรกอะไรสวรรค์แล้ว” ธำรงพูดด้วยความหงุดหงิด ขณะที่ศิวัชเอื้อมมือไปกุมมือเนติมาด้วยความเป็นห่วงพลางเอ่ยถาม “กลัวไหมจ๊ะเนติ์”

“ไม่มีอะไรที่เนติ์ต้องกลัวค่ะพี่ศิวัช พวกเรากลับมาที่นี่ เพื่อเอาคนชั่วลงจากอำนาจไม่ใช่เหรอะ” เนติมากระชับมือคนรัก

เสียงเคาะประตูดังขึ้น เจ้าหน้าที่เข้ามารายงานธำรงว่า พงษ์เลิศมาขอพบ ทุกคนอึ้งเมื่อได้ยินชื่อนี้ เพราะคิดไม่ถึงว่าเขาจะกล้าบุกมาถึงถิ่น

“กล้ามา เราก็กล้าต้อนรับ ไป ออกไปเล่นละครการเมืองกัน” ธำรงเดินออกไป

ศิวัชห่วงเนติมา เขาขอร้องให้เธออยู่ในห้อง แต่สาวเจ้าไม่ยอม ยืนกรานจะออกไปสบตาคนที่สั่งฆ่าพ่อแม่ด้วยตาตัวเอง เธออยากให้พงษ์เลิศรู้ว่า กรรมเดินทางมาใกล้ตัวแล้ว

ศิวัชมองคนรักอย่างหนักใจ แต่ระบิลกลับขอร้องให้ศิวัชเชื่อมั่นใจตัวคนรัก

ธำรงเดินนำระบิล เนติมา และศิวัชมาพบพงษ์เลิศกับชลกร พร้อมกองทัพนักข่าวที่หน้าห้องโถง เจ้าถิ่นเชื้อเชิญผู้มาเยือนให้เข้าไปคุยกันในห้องรับรอง แต่พงษ์เลิศว่า วันนี้เขาแค่มาแสดงความยินดี ที่จะได้ร่วมมือกันช่วยพัฒนาประเทศ แล้วพยักหน้าให้ชลกรนำกระเช้าดอกไม้ให้ธำรงพลางแนะนำ

“นี่คุณชลกร”

“คุณชลกร ผมได้ยินชื่อเสียงคุณมาบ้าง” ธำรงยิ้มรับ

ชลกรรีบโปรยเสน่ห์ ขณะที่พงษ์เลิศหันไปทักทายศิวัช ก่อนจะมองไปที่ระบิลกับเนติมา เขาจำเธอได้ แต่ทำฟอร์มว่าไม่เคยรู้จัก แสร้งถามธำรงว่า สองคนนี้คือใคร

“นั่นคุณระบิล อดีตหน่วยคอมมานโดมือหนึ่งของประเทศ เพิ่งจบหลักสูตรรักษาความปลอดภัยบุคคลมาจากฝรั่งเศสครับ เขามาดูแลความปลอดภัยให้หลานสาวผม”

ระบิลยกมือไหว้พงษ์เลิศตามมารยาท พงษ์เลิศอมยิ้มเปรยว่า ถ้ารู้มาก่อนจะจ้างระบิลมาทำงานด้วย ระบิล สวนทันควันว่า เขาเลือกเหมือนกันว่าจะทำงานให้ใคร ทำเอาพงษ์เลิศหน้าเจื่อนไปนิดหนึ่ง แล้วหันไปทักเนติมา

“งั้นหลานสาวคนนี้ก็...”

“เนติมา อิสราวัชร ลูกสาวคุณวิเชียร คุณพรรณศรี อิสราวัชร คุณพ่อฉันนักธุรกิจมือสะอาดที่ทุ่มเททั้งชีวิต เพื่อกำจัดนักการเมืองฉ้อฉลปล้นแผ่นดิน” เนติมาแนะนำตัวเอง

“อืม...คุณวิเชียรเป็นคนดี เสียดายไม่น่า...”

“สิบปีที่ผ่านมา ฉันมีลมหายใจอยู่ก็เพื่อวันนี้ วันที่ฉันจะกลับมาทวงคืนความชอบธรรมให้กับชีวิตคุณพ่อ

คุณแม่ของฉัน บางคนอาจคิดว่าเวรกรรมเป็นเรื่องไร้สาระ แต่ฉันว่ามันเป็นเรื่องจริง ที่คนก่อไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ” เนติมาพูดยิ้มๆ แต่เต็มไปด้วยความมั่นใจ

ระบิลอมยิ้มมองนายสาวอย่างชื่นชมในความกล้า ผิดกับศิวัชที่นึกห่วงคนรักจับใจ

ooooooo

พงษ์เลิศมั่นใจว่าเนติมาต้องการกลับมาประกาศสงครามกับตนแน่ ทันทีที่มาถึงบ้าน เขาเรียกลูกชายกับปานมาพบและเล่าเรื่องเนติมาให้ฟัง อิทธิหาญทำฮึดฮัดจะออกไปตามหาทายาทอีกคนของอิสรา-วัชรให้พบ เพื่อจัดการให้หมดเสี้ยนหนาม

“ก็ไม่เห็นต้องตามหาให้เหนื่อย อีกหน่อยแรงแค้น ก็จะพามันมาหาเราเองนั่นแหละลูกรัก เราแค่เตรียมเขียงเตรียมมีดไว้เชือดมันก็พอ ฮ่าๆ” พงษ์เลิศหัวเราะอย่าง อารมณ์ดี ขณะที่อิทธิหาญแววตาเต็มไปด้วยความโหดเหี้ยม

คํ่าวันเดียวกัน ศิวัชนัดเนติมาไปดูหนังรอบดึกหวังเพิ่มความหวาน แต่เป็นเพราะกรำงานหนัก จึงทำให้เขาเผลอหลับไป เนติมาถอนใจหันมาเรียกระบิลที่นั่งอยู่แถวหลังให้ชะโงกมาดูศิวัชนั่งหลับอย่างหมดสภาพ

ระบิลหลุดขำ ทำให้เนติมายิ่งโมโห นึกอยากจะลุกไปขยํ้าคอชายหนุ่มนัก

เมื่อหนังจบระบิลขับรถมาส่งศิวัชหน้าคฤหาสน์หรู เนติมาหันมาให้กำลังใจคนรัก

“วันหลังเหนื่อยก็บอกเนติ์นะคะ จะได้กลับไปพักผ่อน แค่เรื่องดูหนังเอาไว้วันหลังก็ได้”

“ก็พี่อยากอยู่ใกล้ๆเนติ์นี่จ๊ะ” ศิวัชพูดอย่างจริงใจ พลางเอื้อมมือไปจับมือเนติมากุมไว้ด้วยความรัก แล้วเปิดประตูให้เธอลงมานั่งคู่กับระบิลด้านหน้าก่อนจะเอ่ยว่า “ฝันดีนะจ๊ะเนติ์”

“พี่ศิวัชก็พักผ่อนเยอะๆนะคะ อย่าลืมฝันถึงเนติ์นะ”

ศิวัชเอื้อมมือไปลูบผมคนรักอย่างอ่อนโยน แล้วหันไปถามบอดี้การ์ด “คุณระบิล คุณรู้ใช่ไหมครับว่าผมจะพูดอะไร”

“ไม่ต้องห่วงครับคุณศิวัช ผมจะดูแลคุณเนติ์อย่างดี ที่สุดครับ” ระบิลพูดยิ้มๆ แต่เต็มไปด้วยความหนักแน่น

ศิวัชยิ้มอย่างขอบคุณก่อนจะเดินเข้าไปในรั้วบ้านที่มีการ์ดเปิดประตูรอไว้แล้ว

เนติมามองตามด้วยความเป็นห่วง แล้วหันมาปรับทุกข์กับระบิล “เมื่อก่อนพี่ศิวัชไปไหนก็ขับรถไปเองได้สบายๆ แต่แค่ลงสนามการเมืองไม่กี่วันไปไหนมาไหนก็ต้องมีบอดี้การ์ด นายไม่เห็นเหรอ”

อ่านละครย่อ หงส์สะบัดลาย ตอนที่ 3 วันที่ 15 ส.ค. 55

ละครเรื่อง หงส์สะบัดลาย บทประพันธ์โดย : ช่อมณี
ละครเรื่อง หงส์สะบัดลาย บทโทรทัศน์โดย : สถาพร สุชาติ
ละครเรื่อง หงส์สะบัดลาย กำกับการแสดงโดย : วีระชัย รุ่งเรือง
ละครเรื่อง หงส์สะบัดลาย ติดตามชมทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ

อ่านละครหงส์สะบัดลาย ตอนล่าสุดที่นี่

1 ความคิดเห็น:

บทความละครย่อTVตอนล่าสุด