@. อ่านละครทีวี.@

อ่านละครย่อ รักคุณเท่าฟ้า ตอนที่ 10/4 วันที่ 10 ส.ค. 55

อ่านละครย่อ รักคุณเท่าฟ้า ตอนที่ 10/4 วันที่ 10 ส.ค. 55

ธีระหันไปมองช้าๆ เขาเห็นช้อย ใหญ่และภายืนโบกมืออยู่หน้าร้าน
“ป้าช้อย”
ข้าวตูหันไปมอง เห็นทั้งกลุ่มเดินเข้ามาหา
“มาเที่ยวหรือลูก” ช้อยถาม
“เอ่อครับ มาไหว้พระน่ะครับ” ธีระบอก

ใหญ่หันมามองเห็นข้าวตู
“พาแฟนมาไหว้พระหรือจ๊ะ”
“เอ่อ ..คือ ... “ ธีระอึกอัก
ข้าวตูมองหน้าธีระว่าจะเอายังไง
“ไม่ต้องปิดพวกน้าหรอก” ภาบอก
“หวัดดีจ้ะหนู ชั้นชื่อช้อย นี่คุณใหญ่ นี่น้าภา เป็นเพื่อนกับแม่กัปตันธีเค้า”
“เอ่อ ...” ธีระมองหน้าข้าวตู ข้าวตูมองธีระ “คืออย่างนี้ครับ เค้าไม่ใช่แฟนผม”
“ไม่ต้องมาปิดป้าหรอก” ใหญ่บอก
“ใช่ ถ้าไม่ใช่แฟนจะมานั่งอยู่ด้วยกันทำไม” ภาบอก
ธีระอึกอัก “คือ...”

“อ๋อ กลัวพวกป้าจะไปบอกแม่ใช่มั้ย” ช้อยรู้ทัน
“ไม่ใช่ครับ” ธีระรีบปฏิเสธ
“ไม่ต้องกลัว พวกเราสัญญาว่าจะไม่บอกพี่จินดาหรอก แต่กัปตันต้องเลี้ยงก๋วยเตี๋ยวป้านะจ๊ะ”
ภาหันมาถามข้าวตู “ว่าแต่หนูเป็นแอร์รึเปล่าจ้ะ”
ข้าวตูพูดเป็นภาษาอังกฤษ “ขอโทษค่ะ ชั้นไม่เข้าใจว่าคุณพูดอะไรกัน พวกคุณรู้จักเค้าหรือคะ” ข้าวตูทำเป็นชี้ไปที่ธีระ
ช้อย ใหญ่และภามองหน้ากันด้วยความตกใจที่ข้าวตูพูดภาษาอังกฤษใส่
ช้อยรีบพูด “โอ เยส เยส”
“โน โน แธ้งกิ้ว” ใหญ่เสริม
“โอเค กูดมอนิ่ง” ภาต่อ
ทั้งสามแย่งกันตอบเสียงลั่นด้วยความตกใจ ธีระอมยิ้ม
“แฟนเป็นแหม่มหรือ” ใหญ่ถาม
“ผมบอกแล้วไงครับไม่ใช่แฟน” ธีระบอก
“อ้าว ไม่ใช่แฟนแล้วใคร”
“ผมมาคนเดียวไม่มีโต๊ะ ก็เลยขอเค้านั่งน่ะครับ” ธีระบอก
ข้าวตูพูดภาษาอังกฤษใส่อีก “ชั้นกำลังจะไป เชิญนั่งค่ะ บาย ดีใจที่พบพวกคุณ”
ข้าวตูยิ้มให้ทั้งสามแล้วลุกเดินออกไปทันที
ช้อยตะโกนตามหลัง “ซียูอะเกน”
“ตายแล้วพวกเรา ไปทักเค้าผิด”
“ก็ชั้นบอกพี่ใหญ่แล้วว่าไม่ใช่” ภารีบบอก
“ก็พี่ช้อยน่ะสิดันโมเมพูดขึ้นมาว่ากัปตันมากับแฟน” ใหญ่โยนความผิด
“เอาล่ะครับ ผมว่าเชิญนั่งก่อนดีกว่าครับ มื้อนี้ผมเลี้ยงเอง”
ทั้งสามนั่ง ธีระมองออกไปก็เห็นข้าวตูแอบมองมาจากมุมนึงแล้วทำท่าทางให้รู้ว่าจะไปรอที่อื่น ธีระพยักหน้าแล้วฝืนยิ้ม พนักงานเสริฟเอาก๋วยเตี๋ยวเข้ามาให้ธีระ
“มาแล้วครับ เส้นเล็กสี่ชาม”
“โอ้โห กัปตันสตาร์ททีเดียวสี่ชามเลยหรือ” ช้อยแซว
“ครับ ผมหิว”
ทั้งสามหันไปสั่งกันเสียงดัง ธีระลอบถอนใจ

เวลาผ่านไป ธีระเปิดประตูรถแล้วก้าวเข้าไปนั่ง ข้าวตูนั่งรออยู่ในรถเรียบร้อยแล้ว
“พี่ขอโทษนะ ตูเลยไม่ได้กินก๋วยเตี๋ยวเลย”
“ไม่เป็นไรค่ะ เมื่อกี้ตูกินข้าวเหนียวหมูปิ้งไปแล้ว” ข้าวตูบอก
ธีระถอนใจ “นี่ไง พี่ถึงไม่อยากคบกับใคร”
“ไม่เอาน่าพี่ธี อย่าคิดมากสิคะ ตูบอกแล้วไงว่าตูเข้าใจพี่ธี”
“แต่พี่ก็ไม่อยากต้องหลบๆซ่อนๆหรือทำเป็นว่าเราไม่รู้จักกัน มันเหมือนกับพี่ไม่เป็นลูกผู้ชาย”
“อย่าคิดแบบนี้สิคะ เราก็รู้อยู่แล้วว่าที่เราทำไปก็เพราะมันจำเป็น แล้วตูก็รู้ว่าพี่ธีไม่อยากให้คุณแม่ไม่สบายใจ ถึงต้องทำแบบนี้”
ธีระมองหน้าข้าวตูเหมือนจะพูดต่อ แต่ข้าวตูตัดบท
“เชื่อตูสิคะ ไม่ต้องห่วงตู” ธีระจับแก้มข้าวตู
“ขอบใจตูมากนะ”
“ไม่ต้องขอบใจหรอกค่ะ ตูว่าวันนี้ก็สนุกไปอีกแบบ ได้เล่นบทนักท่องเที่ยวด้วย”
ข้าวตูยิ้มให้อย่างอารมณ์ดี ธีระมองหน้าอย่างซึ้งใจแล้วยิ้มตอบ
“พี่รักตูนะ”
ข้าวตูยิ้มแล้วเคลื่อนมาหอมแก้มธีระ
“ตูก็รักพี่ธีค่ะ”
ทั้งสองยิ้มให้กัน สักพักรถก็เคลื่อนออกไป

เช้าวันใหม่ จินดาตื่นนอนแล้วเดินลงมาตะโกนเรียก
“อร ... อรเอ๊ย ...”
จินดาเดินไปมองหาอรที่หน้าบ้านแต่ก็ไม่เจอ เธอจึงเดินไปดูที่ครัว
“นังอร... มันไปไหนของมัน ... เอ๊ะ หรือเมื่อคืนมันไม่ได้นอนกับเรา” จินดาคิด “ใช่สิตอนเรานอนมันยังไม่ขึ้นมา นี่เราตื่นก็ไม่เห็นมัน ... นังอร ...”
อรเปิดประตูบ้านเข้ามา
“ขาคุณยาย”
“นี่แกไปไหนมา” จินดาถาม
“เอ่อ หนูกวาดบ้านอยู่หน้าบ้านน่ะค่ะ” อรบอก
“แล้วทำไมชั้นไม่เห็นแก” จินดามองเสื้อผ้าของอร “นี่เมื่อวานแกใส่ชุดนี้นี่”
“คุณยายจำผิดแล้วค่ะ เมื่อวานหนูใส่กระโปรงสีชมพู แล้วเรียกหนูทำไมคะ”
“แกต่อโทรศัพท์หาคุณธีให้ชั้นหน่อยซิ”
“ค่ะ”
อรหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดแล้วฟังเสียงปลายสายอยู่ครู่หนึ่ง
“คุณธีไม่รับสายค่ะ”
“ก็ต่ออีกทีสิ” จินดาบอก
อรกดซ้ำแล้วฟัง
“ไม่มีคนรับค่ะ จะให้ต่ออีกมั้ยคะ”
“ไม่ต้องแล้ว ทำไมพักนี้ตาธีไม่ค่อยรับโทรศัพท์เรา”
“เค้าคงรำคาญน่ะค่ะคุณยาย หนูพูดจริงๆนะคะ หนูยังรำคาญเลย”
“เอ็งอย่ามาทำปากดีนะ ข้าจ่ายเงินเอ็งนะ ไม่ได้ให้เอ็งมาดูแลข้าฟรีๆ ไปเอายาตอนเช้ามาซิ”
อรเดินไปที่ตู้เย็น เธอเปิดตู้พร้อมกับบ่นพึมพัม
“จ้างสี่พัน ทำยังกะจ้างหมื่นนึง” อรมองยาแต่ก็ไม่เห็น “คุณยายขายาหมดแล้วค่ะ”
“อ้าว แล้วทำไมไม่บอกข้าล่วงหน้า”
“หนูลืมค่ะ ค่อยกินรวบยอดพรุ่งนี้แล้วกันนะคะ เดี๋ยวบ่าย ๆหนูจะออกไปซื้อให้” อรจะเดินผละไป
“แล้วนี่จะไปไหน”
“ก็ไปอาบน้ำสิคะ หนูยังไม่ได้อาบน้ำเลยนะ”
อรเดินจากไป จินดามองอย่างไม่ชอบใจ
“นังนี่ นับวันจะยิ่งเหิมเกริม”
เสียงโทรศัพท์ที่บ้านดัง จินดารับ
“ฮัลโหล”
ธีระยืนพูดโทรศัพท์อยู่ริมทะเล
“แม่หรือครับ โทรหาผมมีอะไรหรือ”
“แหม เดี๋ยวนี้ต้องมีอะไรหรือแม่ถึงโทรหาลูกได้” จินดาตัดพ้อ
“ไม่ใช่อย่างงั้นครับ พอดีผมกำลังยุ่งอยู่” ธีระบอก
“ทำไมช่วงนี้ลูกยุ่งจังเลย แม่ถามกี่ครั้งก็บอกยุ่ง ๆ อยู่ทุกครั้ง”
ข้าวตูเอากาแฟเข้ามาให้ธีระ
“กาแฟค่ะ”
ธีระจุ๊ปากไม่ให้ข้าวตูเสียงดัง
“งานมันก็มีปัญหาน่ะครับแม่ พรุ่งนี้ผมไปเยี่ยมแม่แล้วกันนะ”
“วันนี้มาไม่ได้หรือลูก” จินดาถาม
“เอ่อ ... แม่มีอะไรสำคัญรึเปล่าครับ”
“แม่ก็แค่คิดถึงลูก”
“งั้นเป็นพรุ่งนี้เช้าแล้วกันนะ”
“ได้ ๆ ถ้าลูกงานยุ่งพรุ่งนี้ก็ได้”
“ผมรักแม่นะครับ” ธีระบอก
“ธี” จินดาเรียก
“ครับ”
“นั่นลูกอยู่ที่ไหน แม่ได้ยินเหมือนเสียงคลื่น อยู่ทะเลหรือ”
“อ๋อ ไม่ใช่ครับ คงเป็นเสียงเครื่องยนต์มากกว่า”
“แค่นี้ล่ะลูก”
จินดาวางโทรศัพท์ลงอย่างหงอย ๆ
ธีระกดวางสาย
“คุณแม่โทรมาหรือคะ” ข้าวตูถาม
“จ้ะ พรุ่งนี้ต้องกลับแล้วนะ พอดีแม่เค้าอยากจะเจอพี่” ธีระบอก
“อ้าว หรือคะ”
“แต่ถ้าตูอยากอยู่ต่อ พี่ไปคนเดียวก็ได้ แล้วพรุ่งนี้เย็นพี่ขับรถกลับมาหาตู”
“เอางั้นก็ได้ค่ะ”
ธีระถอนใจ “เบื่อเรื่องของพี่มั้ย”
“ไม่ค่ะ ตูบอกแล้วไง ตูรับได้ ชิล ชิล”
ข้าวตูพูดยิ้มๆ ธีระยิ้มโล่งใจแล้วจึงยกกาแฟขึ้นจิบ

วันใหม่ ที่บ้านจินดา จินดาถามกลุ่มของช้อยที่มาคุยด้วย
“แก้เคล็ดหรือ”
ช้อย ใหญ่และภานั่งคุยกับจินดา ช้อยพูดเรื่องแก้เคล็ดต่อ
“ใช่ อาจารย์สมภพบอกว่าคืนวันเพ็ญให้อาบน้ำท่ามกลางแสงจันทร์”
“ให้ชั้นไปแก้ผ้าอาบน้ำกลางสนามงั้นหรือ” จินดาถาม
“ไม่ใช่ ก็แค่นุ่งผ้าถุงแล้วตักน้ำอาบซักสามขันก็จบ” ใหญ่บอก
“ถ้าอย่างงั้นก็พอไหว”
“แต่ชั้นว่าต่อให้ต้องแก้ผ้าก็ต้องทำนะพี่จิน ดีกว่าเสียลูกชาย” ภาเสนอ
“ใช่ เออพูดถึงกัปตันธี อาทิตย์ที่แล้วพวกเรายังไปเจอที่อยุธยาเลยนะ” ช้อยบอก
จินดาชะงัก “ไปเจอตาธีหรือ เค้าไปทำไม”
“ไม่รู้” ช้อยตอบ
“ไปกับใคร” จินดาถามต่อ
“ไปคนเดียว ตอนแรกก็นึกว่าไปกับแฟน เห็นนั่งกินก๋วยเตี๋ยวอยู่กับผู้หญิง เรายังเข้าไปแซวกัน หน้าแหกกันเป็นแถบ” ใหญ่เล่า
“ทำไม”
“ก็ผู้หญิงเป็นชาวต่างชาติน่ะสิ พูดภาษาปะกิตฟุดฟิดฟอไฟ”
“แล้วทำไมอยู่ๆตาธีไปอยุธยาคนเดียว” จินดาถามต่อ
“เค้าอาจจะไปไหว้พระก็ได้” ช้อยพูด
ทันใดนั้นธีระก็เดินเข้ามา
“หวัดดีครับแม่”
“อ้าว พูดถึงอยู่พอดี”
ธีระชะงักมองทั้งสามแล้วฝืนยิ้ม
“หวัดดีครับป้าใหญ่ ป้าช้อย น้าภา” ธีระยกมือไหว้
“พักนี้เราเจอกันบ่อยนะจ๊ะ” ช้อยว่า
“เห็นพวกแม่ช้อยเค้าบอกว่าเจอลูกที่อยุธยาหรือ” จินดาถาม
“ครับ”
“ไปเที่ยวหรือ”
“ก็ .. ไปไหว้พระน่ะครับ”
“ทำไมไม่ชวนแม่” จินดาถาม
“พอดีผมไปธุระแถวนั้น ก็เลยแวะไหว้พระ”
“เอ หรือไปกับผู้หญิงแล้วไม่อยากให้พวกป้าเห็นใช่มั้ยล่ะ” ใหญ่เดา
“คุณป้าก็เห็นนี่ครับว่าผมไปคนเดียว” ธีระบอก
จินดามองลูกชายแบบเริ่มสงสัย กลุ่มเพื่อนก็เม้ากันต่ออย่างสนุก
“ป้าก็นึกว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นแฟนซะอีก” ช้อยบอก
“จะว่าไปเค้าก็สวยนะ” ภาเสริม
“นั่นน่ะสิ ถ้าไม่พูดภาษาฝรั่งต้องเข้าใจผิดกันใหญ่” ใหญ่บอก
จินดามองลูกชายด้วยความสงสัย

จินดาเดินออกมาส่งใหญ่ ช้อยและภาหน้าทางเดิน ธีระยืนพูดโทรศัพท์อยู่ในบ้าน
“เดี๋ยวพี่ออกจากที่นี่แล้วจะกลับไปหาตูนะ”
ข้าวตูพูดโทรศัพท์อยู่ที่บ้านริมทะเล
“ไม่ต้องรีบหรอกค่ะ อยู่คุยกับคุณแม่ก่อนเถอะ”
“พี่คุยกับท่านเสร็จแล้ว ตูอยากได้อะไรที่กรุงเทพมั้ย” ธีระถาม
“ไม่ล่ะค่ะ ขอแค่พี่ธีกลับมาหาตูก็พอแล้ว”
“งั้นเดี๋ยวเจอกันนะ”
“ค่ะ”
ธีระวางสาย จินดาก้าวเข้ามาเห็นธีระถือโทรศัพท์พอดี
“คุยกับใครหรือลูก” จินดาถาม
“เพื่อนน่ะครับ” ธีระตอบ
“ผู้หญิงหรือผู้ชาย”
“ผู้ชายครับ แม่ก็รู้นี่ครับตอนนี้ผมไม่มีเพื่อนผู้หญิงแล้ว”
“นี่ลูกพูดจริงหรือ”
“จริงสิครับ ผมบอกแม่แล้วไงว่าผมจะรักแม่คนเดียว”
ธีระเดินเข้าไปกอดจินดา จินดายิ้ม
“ผมไปนะครับ วันอาทิตย์ผมกลับจากบินผมจะมาหาแม่”
“เดินทางปลอดภัยนะลูก” จินดาอวยพร
“แม่อยากได้อะไรมั้ยครับ”
“ไม่ล่ะลูก แค่ลูกบอกว่าลูกรักแม่คนเดียวแม่ก็ไม่อยากได้อะไรอีกแล้ว”
“งั้นผมไปนะครับ”
“ขับรถดีๆนะลูก”
“ครับ”
ธีระเดินออกไป จินดามองตามด้วยความหวั่นใจ
“หวังว่าลูกคงไม่หลอกให้แม่ดีใจนะ”

พระอาทิตย์สีส้มอ่อนลอยอยู่เหนือน้ำทะเลเล็กน้อย ธีระกับข้าวตูนั่งกินอาหารอยู่ด้วยกัน เมื่อกินเสร็จทั้งคู่ก็พากันไปเดินเล่นริมทะเล
พระอาทิตย์ลับขอบฟ้า ธีระนอนกอดข้าวตูอยู่บนระเบียงบ้านบังกะโล

วันใหม่ แดงกับข้าวตูทำอาหารอยู่ในครัวที่ร้านต้นไม้ ข้าวตูตักยำแหนมสดให้แดงชิม
“พี่แดงลองชิมยำแหนมสดหน่อยค่ะ”
“อืมม์ อร่อย” แดงหันไปเรียกลูกชาย “ไตรตั้นเอายำแหนมสดนี่ไปให้พ่อกับน้าธีนะลูก บอกว่าน้าตูให้ลองชิมว่าเป็นไง”
“ครับ”
ไตรตั้นถืออาหารเดินออกไปหาธีระที่กำลังคุยกับกบอยู่ที่ระเบียง
“น้าธีครับ น้าตูให้ชิมหน่อยครับ”
ธีระตักยำเข้าปาก
“อืมม์ อร่อย บอกน้าตูว่าอร่อยมาก” ธีระบอก
“น้าธีพูดจริงหรือแกล้งพูด”
“พูดจริงสิ” ธีระบอก ไตรตั้นวิ่งกลับไป ธีระชวนกบให้ชิม “พี่กบลองครับ”
กบตักกิน “อืมม์ อร่อยจริง ๆ ไม่น่าเชื่อว่าข้าวตูจะทำกับข้าวเก่งนะ”
“ไม่ใช่แค่ยำนี่อย่างเดียวนะครับ ข้าวตูเค้าทำได้ทั้งอาหารไทยอาหารฝรั่ง” ธีระบอก
“ความจริงพี่ว่าให้เค้าเปิดร้านอาหารดีกว่า อย่าไปสมัครเป็นแอร์เลย” กบเสนอ
“เค้าก็ปรึกษาผมเหมือนกัน”
“แล้วนายว่าไง”
“ผมว่าก็ดีเหมือนกันครับ ผมกลับจากบินจะได้เจอเค้าทุกวัน”
“ในที่สุดนายก็สมหวังจนได้นะ” กบบอก “ตอนแรกพี่คิดว่านายพลาดจากพิมแล้วจะไม่มีใครเหมาะสมกับนายอีก แต่พอมาเจอน้องอุ้ม เค้าก็น่ารักไปอีกแบบ แต่พอมาเจอน้องข้าวตู พี่ว่าคนนี้เพอร์เฟคเหมาะกับนายที่สุด”
“ทำไมครับ” ธีระถาม
“ก็เค้าไม่สนใจเรื่องแม่นาย เป็นสาวสมัยใหม่ เผลอๆเอาเข้าจริงถ้าแม่เจอ อาจจะกลัวเค้ายอมให้นายแต่งงานก็ได้นะ”
“อยากให้เป็นจริงอย่างที่พี่กบพูดจัง”
แดงโผล่หน้ามาเรียก
“หนุ่มๆอาหารเสร็จแล้ว มาเร็ว กำลังร้อนๆ”
“กำลังหิวอยู่เลย” กบบอก
กบกับธีระเดินเข้าไปในร้าน

กบกับธีระเดินตามแดงเข้ามาในร้าน บนโต๊ะมียำแหนม ไก่ทอด ต้มแซ่บ สลัดผักและอาหารอีกสามอย่างวางอยู่
“น่ากินจังเลย วันนี้ต้องท้องแตกแน่” กบว่า
ทั้งหมดนั่งล้อมรอบโต๊ะอาหาร ข้าวตูกับไตรตั้นนั่งรออยู่ที่โต๊ะแล้ว ข้าวตูตักต้มแซ่บให้ธีระชิม
“ลองต้มแซ่บกระดูกหมูสิคะพี่ธี” ธีระชิม ข้าวตูถาม “อร่อยมั้ยคะ”

อ่านละครย่อ รักคุณเท่าฟ้า ตอนที่ 10/4 วันที่ 10 ส.ค. 55

ละครเรื่อง รักคุณเท่าฟ้า บทประพันธ์ และ บทโทรทัศน์โดย วิลักษณา
ละครเรื่อง รักคุณเท่าฟ้า กำกับการแสดงโดย ชูชัย องอาจชัย
ละครเรื่อง รักคุณเท่าฟ้า ดำเนินงานสร้างโดย ธีรเดช-บุษกร วงศ์พัวพันธ์ บริษัท ซิติเซ่น เคน จำกัด
ติดตามชมละครเรื่อง รักคุณเท่าฟ้า ได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา manager.co.th

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

บทความละครย่อTVตอนล่าสุด