@. อ่านละครทีวี.@

อ่านละคร รักเกิดในตลาดสด ตอนที่ 8 วันที่ 14 ส.ค. 55

อ่านละคร รักเกิดในตลาดสด ตอนที่ 8 วันที่ 14 ส.ค. 55

พอตามไปทัน ต๋องร้องเรียกกิมลั้ง เธอชะงักหันมองถามเสียงขุ่นว่า
“ตกลงว่าเธอไม่เข้าใจที่ฉันพูดจริงๆใช่ไหม”

“เอาอย่างนี้นะกิมลั้ง ขอให้การคุยครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย ถ้าเธอฟังฉันแล้วเธอยังยืนยันคำเดิม ฉันสัญญาว่าจะไม่ไปยุ่งไปข้องเกี่ยวอะไรกับชีวิตเธออีก”

“งั้นเธอก็เลิกยุ่งกับฉันตั้งแต่ตอนนี้เลยก็แล้วกัน ฉันไม่อยากเสียเวลา” กิมลั้งตัดเยื่อไม่เหลือใยแล้วเดินไปเลย ต๋องรีบตามฉุดมือเธอไว้ พูดเสียงเว้าวอน

“เดี๋ยวซิ...กิมลั้ง...” ถูกกิมลั้งสั่งให้ปล่อย “ไม่ปล่อย...จนกว่าเธอจะบอกฉันว่าเธอแน่ใจแล้วหรือกับสิ่งที่พยายามจะทำกับจาตุรงค์ เธอจะโกรธเกลียดฉัน ฉันไม่ว่า แต่อย่าทำอะไรโง่ๆ เพราะต้องการประชดฉัน เพราะมันจะทำให้เธอไม่มีความสุขไปทั้งชีวิต”

กิมลั้งจ้องหน้าพูดอย่างเจ็บปวดว่า “เรื่องโง่ๆกว่านั้นฉันก็เคยหลงทำมาแล้ว แล้วจะต้องกลัวอะไรอีก ปล่อย!!” สิ้นเสียง กิมลั้งกระทืบที่เท้าต๋องจนเขาปล่อยมือเธอ กิมลั้งวิ่งอ้าวไป ต๋องยังไม่ยอมแพ้วิ่งไล่ตามไป...

คิตตี้กับชมพู่กำลังวิ่งหนีลูกน้องบังเว้ยเฮ้ยสุดชีวิต ทิ้งห่างจนคิดว่าหนีพ้นแล้ว แต่พอเลี้ยวไปก็เจอบังกับลูกน้องมาดักหน้าอย่างจัง บังสั่งลูกน้องให้จับตัวไป ลูกน้องบังเอาปืนจ่อ พอคิตตี้กับชมพู่เห็นปืนก็เป็นลมหมดสติทรุดฮวบกับพื้น ลูกน้องบังเข้าไปจับสองคนขึ้นพาดบ่าแบกไปอย่างง่ายดาย

ต๋องเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด กิมลั้งตกใจถามว่า “เราจะทำยังไงดีต๋อง”

“ตอนนี้คงทำได้แค่ตาม” พูดแล้วทั้งสองก็ย่องตามไป จนกระทั่งเห็นพวกบังพาคิตตี้กับชมพู่ขึ้นรถตู้ ต๋องจะตามโชคดีเจออี๊ด มอเตอร์ไซค์รับจ้างแถวตลาดผ่านมา ต๋องเลยขอยืมรถไปใช้ก่อน กิมลั้งจะตามไปด้วย ต๋องไม่ให้ไปเพราะอันตราย

“ไม่...ถ้าเธอไป ฉันก็ไป” กิมลั้งยื่นคำขาดแล้วเร่ง “รีบไปเถอะ เดี๋ยวไม่ทันกันพอดี” ว่าแล้วกระโดดซ้อนท้ายรถทันที

ooooooo

ด่าศักดิ์ชายแล้วณดาเดินหนีไปที่ชายหาด

ครู่หนึ่งศักดิ์ชายตามมาถามลูกน้องว่าณดาอยู่ไหน ลูกน้องบอกว่ากำลังกวาดใบไม้อยู่ เห็นบ่นว่านั่งๆนอนๆไม่รู้จะทำอะไร

ศักดิ์ชายตามไปเจอเธอกวาดใบไม้กิ่งไม้ไปกองรวมๆไว้ เขามองออกรู้ทัน เดินสำรวจเห็นกิ่งไม้วางเรียงๆไว้ที่ชายหาด ถามว่า “นี่อะไร?!”

ณดาบอกว่ากวาดไปกองไว้เดี๋ยวจะเผา เขาดักคอว่า กองไว้เป็นคำว่า HELP เนี่ยนะ ณดาตะแบงแก้เกี้ยวว่า ตอนนี้ตนกำลังช่วยงานเขาอยู่ก็เลยเอาไปเรียงคำว่า HELP แล้วมันผิดตรงไหน

“นี่คุณคิดว่าผมกินหญ้าแทนข้าวรึไง ทั้งจุดไฟ ทั้งเรียงตัวหนังสือส่งสัญญาณขอความช่วยเหลืออย่างนี้ แต่ขอโทษนะ คุณคิดเหรอว่าจะมีใครหลงมาเห็น เกาะนี้น่ะมันจุดอับ ไม่มีเรือหรือเครื่องบินที่ไหนคิดผ่านมาหรอก ตั้งแต่มาอยู่ หมาสักตัว คุณเคยเห็นไหมล่ะ”

ณดาตอบหน้าตาเฉยว่า ก็เห็นตัวหนึ่งยืนอยู่แถวนี้ไง ศักดิ์ชายรู้ว่าถูกด่า คว้าตัวเธอเข้าไปขู่ว่า

“ด่าผมเป็นหมา คุณนี่มันมากขึ้นทุกวันแล้วนะ งั้นก็อยู่ที่นี่ต่อไปจนกว่าจะหายนิสัยเสีย ถ้าไม่หายก็อยู่มันไปตลอดชีวิต เพราะคุณไม่มีทางหนีผมไปไหนได้หรอก”

“ถ้าฉันหนีไม่ได้ ก็ตายมันไปเดี๋ยวนี้เลยก็แล้วกัน” ณดาทิ้งไม้กวาดเดินลิ่วๆ ลงทะเลไปเลย ศักดิ์ชายนึกว่าเธอขู่เลยเย้ยว่า อยากตายก็ไปเลย

แต่พอเห็นณดาเดินไปไม่หยุด เขาเริ่มใจไม่ดี ตะโกนเรียก เธอก็ยังเดินลุยลงทะเลจนจมหายไป

“คุณณดา...” ศักดิ์ชายตะโกนสุดเสียงแล้ววิ่งลงทะเลตามไป เขามองหา ดำหา ใจก็ภาวนาขอเธออย่าเป็นอะไรเลย

ศักดิ์ชายดำลงไปครั้งแล้วครั้งเล่า สุดท้ายเห็นร่างไร้สติของเธอลอยอยู่ใต้นํ้า เขาโผเข้าไปอุ้มพาเธอขึ้นไปวางที่ชายหาด พยายามผายปอดอยู่หลายครั้ง เธอก็ยังไม่ฟื้น เขาทุ่มสุดแรงผายปอดให้เธอชุดใหญ่ เธอจึงสำลักนํ้าออกมา

ครู่หนึ่ง เมื่อณดาลืมตาขึ้น เขารีบถาม

“ณดา...คุณได้ยินผมไหม...คราวหลังอย่าทำแบบนี้อีกนะ...” ณดาพยายามจะพูดแต่อ่อนล้าจนพูดไม่ไหว ศักดิ์ชายรีบบอก “ไม่เป็นไร ยังไม่ต้องพูด คุณไปพักก่อนแล้วกันนะ” พลางก็อุ้มเธอกลับไปที่บ้านพัก

ooooooo

แผงปลาที่ตลาดร่วมใจเกื้อ กิมฮวยเดินหงุดหงิดงุ่นง่านอยู่หน้าแผง บ่นว่าไม่รู้กิมลั้งหายไปไหน ป่านนี้ยังไม่มาอีก พยายามโทร.เข้ามือถือก็กลายเป็นว่ากิมลั้งไม่ได้เอาไป ฉุกคิดอะไรมองขวับไปที่แผงขายผักของต๋อง พลันก็คำรามตาวาว

“หรืออีจะแอบไปจู๋จี๋กับไอ้ต๋องอีก...อ๊ายยยยย...นังลูกไม่รักดี” คิดแล้วก็เดินอ้าวออกไปตามหา

ที่บ้านร้างกลางสวน...คิตตี้กับชมพู่ถูกแบกมาวางไว้ ลูกน้องบังเอานํ้าสาดใส่ ครู่หนึ่งก็รู้สึกตัว พอลืมตาเห็นบังเว้ยเฮ้ยยืนหน้าถมึงทึงอยู่ ทั้งสองก็รีบยกมือไหว้ปลกๆ อ้อนวอนอย่าทำอะไรตนเลย ถ้าปล่อยไป

ตนยินดีที่จะรับใช้บังทุกอย่าง กระทั่งจะให้ไปขายถั่วขายโรตีก็ยอม

“อีนี่บังเคยบอกแล้วไงว่า บังไม่เคยต้องการอะไร นอกจากให้จ่ายหนี้ตามนัด คิตตี้กับชมพู่ทำแบบนี้เท่ากับว่า คำพูดของบังไม่มีความหมาย ถือว่าไม่ให้เกียรติบัง”

“ไม่ใช่นะคะ เราน่ะให้เกียรติบังเสมอ แล้วก็อยากจะให้ตังค์พอๆกับให้เกียรติ แต่ที่ผ่านมาระบบการเงินเรามันลัดวงจรจริงๆ” คิตตี้ตีหน้าเศร้า ชมพู่ช่วยเสริมว่า

“หมายถึงเงินมันช็อตน่ะค่ะ เราก็เลยจัดการอะไรไม่ได้จริงๆ แต่ถึงเราเป็นนักจัดการที่ไม่ดี แต่เราก็เป็นลูกหนี้ที่ซื่อสัตย์นะคะ” แล้วทั้งสองก็คลานเข้าไปกอดขาบังไว้คนละข้าง

“เอาเถอะ...ถึงบังจะเป็นแขกแต่บังก็ชอบคำสั่งสอนของพุทธศาสนา”

คิตตี้รีบพนมมือท่อง ปานาติปาตาเวระมะณี สิขาปะทังสะมาทิยามิ ทั้งยังแปลเป็นไทยแบบเอาประโยชน์เข้าตัวว่า “พึงละเว้นการฆ่า การเบียดเบียน การทำร้ายร่างกายคนและสัตว์ มีเมตตากรุณา สงสารเห็นอกเห็นใจผู้อื่น” แล้วทั้งคิตตี้และชมพู่ก็ยกมือท่วมหัวร้องพร้อมกัน “สา...ธุ”

“ไม่ใช่...บังชอบที่เขาว่า สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ใครทำอะไรก็ต้องได้อย่างนั้น!”

ทันใดนั้น ลูกน้องสามสี่คนของบังก็วิ่งเข้ามารายงานว่า “จับตัวณเดชน์กับไอ้หมากมาแล้วครับนาย”

บังถามว่าสองคนนั้นติดหนี้เท่าไหร่ ลูกน้องรายงานว่า ณเดชน์ 120 ส่วนหมาก 250 บังฟังตัวเลขแล้วพึมพำ

“ไอ้สองคนนั่นมันติดน้อยกว่านังสองตัวนี่เยอะ งั้นไปจัดการมันก่อนก็แล้วกัน คงใช้เวลาไม่นาน”

แล้วทุกคนก็พากันออกไป ปิดประตูขังชมพู่กับคิตตี้ไว้ในห้อง ทั้งสองมองกันหน้าซีด คุยกันว่าสองคนนั้นติดเงินไม่กี่ร้อยยังโดนขนาดนั้นอย่างเราต้องโดนมันฆ่าแน่ๆ

ทั้งสองพากันไปทุบประตูตะโกน “ปล่อยเราไปเถอะ...อย่าฆ่าเราเลย...”

ครู่เดียวประตูก็เปิดออกอย่างง่ายดาย ทั้งสองเงียบกริบ มองหน้ากันงงๆไม่เห็นใครอยู่แถวนั้นก็พากันวิ่งออกไป

ooooooo

คิตตี้กับชมพู่เดินย่องไปที่บันไดลงไปชั้นล่างผ่านห้องหนึ่งที่ประตูเปิดแง้มๆไว้ ได้ยินเสียงแว่วออกมาจากในห้อง...

“อย่าทำผมเลยครับ...อย่า!” เสียงหมากร้องอย่างหวาดกลัว คิตตี้กับชมพู่จึงแอบดู เห็นชายสองคนถูกมัดอยู่กับเก้าอี้ มีบังและลูกน้องยืนรายล้อมอยู่

“ผมจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว ให้โอกาสเราเถอะนะครับบัง” ณเดชน์อ้อนวอน

“โอกาสน่ะมีไว้ให้เฉพาะคนที่รักษาสัญญาเท่านั้น” เสียงบังเหี้ยมมาก แล้วสั่งลูกน้อง “จัดการมัน!!”

ทันทีที่บังปล่อยผ้าเช็ดหน้าในมือลงพื้น ลูกน้องคนหนึ่งก็ฟันเข้าที่แขนข้างหนึ่งของณเดชน์ และอีกคนก็ฟันที่ขาข้างหนึ่งของหมาก ทั้งสองแผดร้องสุดเสียงด้วยความเจ็บปวด

ชมพู่ตะลึงอึ้งอ้าปากจะร้อง ถูกคิตตี้เอามือปิดปากไว้ อีกมือก็ปิดปากตัวเอง ตาดูหูฟังอย่างหวาดกลัว

“ดีนะที่พวกแกติดไม่กี่ร้อย ไม่งั้นแกได้ตายเหมือนอีสองตัวที่อยู่ข้างบนแน่ ไปเว้ย...ถึงคิวอีอ้วนผอมแล้ว”

คิตตี้กับชมพู่ตาเหลือก พอได้สติก็วิ่งอ้าวออกไปจากบ้าน อึดใจเดียวบังเดินออกมาเห็นหลังสองคนวิ่ง

อยู่ไวๆ บังยิ้มสะใจบอกลูกน้องว่า

“แค่นี้มันก็กลัวกันจนฉี่แตกแล้ว รับรองว่าถ้าพวกในตลาดรู้ข่าวความโหดเหี้ยมของบังเว้ยเฮ้ย มันต้องหนีตายกันหัวซุกหัวซุนแน่” พูดแล้วทั้งบังและลูกน้องก็พากันหัวเราะชอบใจ

แต่พอทั้งหมดหันมองไปข้างหลัง เห็นณเดชน์แขนข้างหนึ่งโชกเลือดมืออีกข้างถือแขนที่ถูกฟันเดินออกมา พร้อมหมากที่เดินเขยกๆขาข้างหนึ่งขาดโชกเลือดเช่นกัน ที่มือถือขาข้างที่ถูกฟันขาด ทุกคนตกใจร้องลั่น

“เฮ้ย...”

“นังสองตัวนั่นมันหนีไปแล้วใช่ไหมครับ พวกผมจะได้ขอเบิกค่าตัวเลย เดี๋ยวจะได้ไปนั่งขอทานต่อ” ณเดชน์ทวง

บังหยิบเงินส่งให้กำชับปิดปากให้สนิทขู่ว่า “ไม่อย่างนั้น ฉันจะให้ไอ้พวกนี้ตามไปฟันแขนขาที่เหลือของแกจริงๆ”
ไม่ต้องห่วงครับเสี่ย เงินน่ะปิดปากพวกผมแน่นเสมอ งั้นพวกผมลานะครับ อ้อ...เกือบลืมไป” หมากนึกได้

ทั้งสอง ส่งแขนขาเทียมที่ถูกฟันเหวอะหวะเลือดแดงฉานคืนให้ บังไม่ทันคิดรับไปแล้วก็ตกใจ โยนใส่ลูกน้องที่ยืนอยู่ร้องลั่น “เฮ้ย...ขนลุก...มันเหมือนของจริงอะไรได้ขนาดนี้วะเนี่ย...” แล้วทำท่าขนลุกขนพอง

ต๋องกับกิมลั้งขี่มอเตอร์ไซค์ของอี๊ดไล่ตามรถตู้ที่อุ้มคิตตี้กับชมพู่ไป แต่พอเข้าสวนก็ต้องทิ้งมอเตอร์ไซค์เดินเข้าไป กิมลั้งเดินอย่างยากลำบากต๋องต้องคอยช่วย จนเห็นท่าไม่ไหวต๋องบอกให้กิมลั้งรอที่นี่ก่อนดีไหม ตนไปจัดการพวกนั้นเอง

กิมลั้งกัดฟันบอกว่าตนยังไหว เดินไปได้อีกครู่เดียวก็เห็นบ้านหลังหนึ่ง ต๋องเชื่อว่าพวกมันต้องเอาคิตตี้กับชมพู่มาไว้ที่บ้านนี้แน่ๆ พากันย่องเข้าไป

ส่วนคิตตี้กับชมพู่พากันหนีออกมาคิดว่าพวกบังไม่รู้ หนีมาจนถึงทางออก เห็นลูกน้องบังคนหนึ่งเฝ้าอยู่ ลูกน้องบังเห็นสองคนวิ่งมาก็แกล้งทำเป็นหลับ

คิตตี้กับชมพู่ดีใจที่เห็นยามหลับ พากันย่องไปตาก็คอยมองลูกน้องบังอย่างระวัง เลยสะดุดก้อนหินล้มลงร้องออกมาไม่รู้ตัว พอร้องแล้วก็หลับตาปี๋เชื่อว่ายามต้องตื่นแล้วแน่ๆ แต่เห็นทุกอย่างเงียบกริบ ค่อยๆลืมตาดู เห็นยามยังหลับคอพับคออ่อนอยู่ แม้จะแปลกใจแต่ก็ไม่รอช้ารีบลุกขึ้นจะหนีต่อ

อารามรีบร้อนหัวเลยชนกันล้มไปชนยามจนตกเก้าอี้ลงไปนอนกับพื้น ทั้งสองคิดว่าคราวนี้ตายแน่ๆ แต่แล้วก็อัศจรรย์ใจเมื่อเห็นยามตกจากเก้าอี้ท่าไหนก็ยังหลับอยู่ท่านั้น ทั้งสองรีบลุกขึ้นมา

“นี่มันหลับหรือมันตายเนี่ย” ชมพู่สงสัย

“มันจะหลับหรือตายก็ช่างเถอะ แต่ถ้าเรายังไม่ไปจากตรงนี้ได้ตายแน่” คิตตี้ลากชมพู่วิ่งออกไปทันที

พอสองคนนี้วิ่งหนีไปแล้ว ยามจึงค่อยๆขยับลุกขึ้นนิ่วหน้าอย่างเจ็บปวด บ่นเซ็งๆ

“กูล่ะเชื่อมึงเล้ย...”

ooooooo

ต๋องกับกิมลั้งมาซุ่มอยู่หน้าบ้านร้าง เห็นบังเว้ยเฮ้ยเดินออกมากับลูกน้องตรงไปที่รถ บังหันไปสั่งลูกน้อง

“ให้ไอ้ดำกลับไปกับฉันคนเดียว พวกแกที่เหลือซ่อนตัวอยู่ที่นี่ก่อน”

“ครับเสี่ย”

ต๋องหันมองหน้ากิมลั้งถามกันงงๆ “ตกลงมันเป็นบังหรือเป็นเสี่ยกันแน่” เห็นรถบังแล่นออกไป ต๋อง

บอกกิ้มลั้งให้ช่วยจำเลขทะเบียนรถไว้ด้วย กิมลั้งท่องทะเบียนรถออกมาดังๆ ต๋องรีบหยิบมือถือขึ้นมากดเรียก 191 แต่จู่ๆก็มีสายแทรกเข้ามา เกิดเสียงดัง

พวกลูกน้องบังหันขวับมาที่เสียงโทรศัพท์ กิมลั้งตกใจ ต๋องคว้ามือเธอพาวิ่งออกไป ทำโทรศัพท์หล่นจะหันมาเก็บก็ไม่ทัน จึงทิ้งไป

“ใครวะ...หยุดเดี๋ยวนี้นะ” ลูกน้องบังตะโกนขู่

โทรศัพท์ของต๋องที่หล่น ยังมีเสียงเรียกสายไม่หยุด...

ที่แท้เป็นสายจากกิมฮวย เมื่อกิมลั้งไม่ได้เอาโทรศัพท์ไปจึงเปลี่ยนมาโทร.เข้ามือถือของต๋องก็ยังไม่มีคนรับสายอีก เลยหันไปคาดคั้นเอากับเลื่อนและรักเร่ที่มาดูแผงผักให้ต๋องว่า ต๋องต้องนัดกิมลั้งไปเจอกันข้างนอกแน่ๆ

เลื่อนกับรักเร่เองก็ไม่รู้ พยายามชี้แจงแต่กิมฮวยฟังไม่เข้าหู จนกระทั่งอี๊ดเจ้าของรถมอเตอร์ไซค์ที่ต๋องยืมไป มาถามเลื่อนกับรักเร่ว่า ต๋องกลับมาหรือยัง เลื่อนบอกว่ายังมีอะไรหรือเปล่า

“อ๋อ...เขายืมมอเตอร์ไซค์ข้าไปน่ะ ก็นึกว่ากลับมาแล้ว”

กิมฮวยหูผึ่ง พุ่งมาถามอี๊ดว่าต๋องยืมรถไปไหน ไปนานหรือยัง ไปกับใคร อี๊ดนิ่งนึกอึดใจจึงเล่าว่า ต๋องเอามอเตอร์ไซค์ของตนไปตอนสาย ส่วนไปกับใคร อี๊ดมองหน้าเลื่อนกับรักเร่เชิงขอความเห็น กิมฮวยแทบจะมาเค้นคอถามว่า

“ตกลงมันไปกับอากิมลั้งใช่ไหม...ใช่รึเปล่า”

“ชะ...ใช่จ้ะ...” อี๊ดทนแรงกดดันไม่ไหวโพล่งออกไป

“อ๊าย...ลองดีกับอั๊วใช่ไหมไอ้ต๋อง วันนี้อั๊วเอาตำรวจไปลากคอลื้อเข้าซังเตแน่”

อี๊ดหน้าเสียหันไปบอกเลื่อนกับรักเร่หน้าจ๋อยๆว่า “มึงก็รู้...กูโดนบีบคั้น...”

ooooooo

อ่านละคร รักเกิดในตลาดสด ตอนที่ 8 วันที่ 14 ส.ค. 55

ละคร รักเกิดในตลาดสด บทประพันธ์โดย : นราวดี
ละคร รักเกิดในตลาดสด บทโทรทัศน์โดย : สนุกคิด-สนิทเขียน
ละคร รักเกิดในตลาดสด กำกับการแสดงโดย : พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง
ละคร รักเกิดในตลาดสด แนวละคร : โรแมนติก คอมเมดี้ เบาสมองตลกสนุกสนาน
ละคร รักเกิดในตลาดสด ผลิต : บริษัท แอ็คอาร์ต เจเนอเรชั่น จำกัด โดยผู้จัด ธัญญา วชิรบรรจง
ละคร รักเกิดในตลาดสด ออกอากาศ : ทุกวันศุกร์-เสาร์ และวันอาทิตย์
หลังข่าวภาคค่ำ 20.30 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3 ออกอากาศต่อจากละครเรื่องธรณีนี่นี้ใครครอง
ละคร รักเกิดในตลาดสด เริ่มออกอากาศ ตอนแรกวันเสาร์ที่ 4 สิงหาคม 2555
ที่มา ไทยรัฐ



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

บทความละครย่อTVตอนล่าสุด