@. อ่านละครทีวี.@

อ่านละคร รักเกิดในตลาดสด ตอนที่ 7 วันที่ 11 ส.ค. 55

อ่านละคร รักเกิดในตลาดสด ตอนที่ 7 วันที่ 11 ส.ค. 55

ต๋องเองฟังแล้วทั้งเครียดทั้งงงว่าเกิดอะไรขึ้น เดินลิ่วไปหาณดาที่ห้องทำงานของเธอในตลาดทันที พอเล่าเรื่องที่ได้ฟังจากเขียวหวานกับคำมูลให้ฟัง ณดาตกใจถามว่า “คนในตลาดพูดกันถึงขนาดนั้นเลยเหรอคะ”

แล้วเธอก็เล่าให้ต๋องฟังว่า ตนเป็นคนบอกคุณแม่ไปอย่างนั้น เพราะถูกคุณแม่บังคับให้แต่งงาน ต๋องถามอย่างรับไม่ได้ว่าเธอหาเหตุผลดีกว่านั้นไม่ได้แล้วหรือ เธอชี้แจงเสียงอ่อยว่า ขนาดตนบอกอย่างนั้นไปแล้ว

คุณแม่ยังจะบังคับให้ตนเลิกกับเขาเพื่อไปแต่งงานกับเพชรแท้ ต๋องฟังแล้วพูดไม่ออก

“ณดาขอโทษที่โกหกจนทำให้คุณเดือดร้อน แต่ณดาคิดว่ายังไงเสียเรายังไปจัดการแก้ปัญหากันทีหลังได้ แต่ถ้าณดาต้องรับปากคุณแม่เรื่องแต่งงาน ชีวิตที่เหลือของณดาคงต้องจบแน่ๆ”

“แต่ชีวิตผมคงจบตั้งแต่ตอนนี้”

“ก็ได้ค่ะ ถ้ามันทำให้คุณลำบากใจ ณดาจะไปบอกความจริงกับคุณแม่เดี๋ยวนี้” ณดาพูดอย่างน้อยใจ หยิบกระเป๋าจะเดินออกไป ต๋องเรียกไว้ มองหน้าเธอ ถอนใจ ถามว่า

“ถ้าผมยอมช่วยคุณ บอกได้ไหมว่าทุกอย่างมันจะจบลงเมื่อไหร่”

“ณดาขอเวลาไม่นานหรอกค่ะคุณต๋อง ให้คุณแม่กับคุณป้าพลอยจรัสเชื่อสนิทใจว่าณดาไม่มีทางกลับไปหาพี่เพชรแท้แน่ แล้วณดาจะบอกความจริงกับทุกคนเอง” ณดารีบรับปากด้วยความดีใจ ต๋องจำต้องยอมตามนั้น แต่พอเขาจะเดินไป เธอกลับเรียกเขาไว้ “เดี๋ยวค่ะคุณต๋อง ณดาขอให้เรื่องนี้เป็นความลับระหว่างเราสองคนนะคะ จะมีใครรู้ไม่ได้แม้แต่...กิมลั้ง”

“ทำไมกิมลั้งถึงรู้ไม่ได้ครับ” ต๋องไม่สบายใจที่ต้องปกปิดกิมลั้งต่อไป

“ก็ต่อจากนี้ไป ใครๆก็คงต้องเฝ้าสังเกตอาการของกิมลั้งกับคุณอยู่แล้ว ถ้าทุกคนเห็นว่ากิมลั้งเสียใจจริงๆ คุณแม่คงเชื่อเหมือนกันว่าคุณคงไม่มีทางกลับไปหากิมลั้งแน่ๆ”

เหตุผลของณดา ทำให้ต๋องพยักหน้าเห็นด้วย ณดาเข้าไปเกาะแขนต๋องพูดอย่างซึ้งใจ “ขอบคุณมากนะคะ...”

ooooooo

ศักดิ์ชายยังไม่ละความพยายามที่จะแย่งณดามาเป็นของตน เขายุกิมลั้งว่า ใครๆก็รู้ว่าเธอกับต๋องคิดอย่างไรต่อกัน กิมลั้งถามว่ามาพูดเรื่องนี้กับตนทำไม

“จริงอยู่ ฉันเป็นเพื่อนกับจาตุรงค์ แต่ฉันก็ไม่เคยเห็นด้วยเลยนะที่มันจะมาพรากเธอจากคนที่เธอรัก กรณีคุณณดาก็เหมือนกัน เขาก็ไม่มีสิทธิ์จะมาแย่งต๋องไปจากเธอ”

แต่ศักดิ์ชายก็ต้องผิดหวัง เมื่อยุกิมลั้งไม่ขึ้น เลยปรามาสว่า “ทำไมเธอทำตัวเป็นคนขี้แพ้อย่างนี้ล่ะกิมลั้ง เธอจะยอมเสียคนที่เธอรักให้คนอื่นไปง่ายๆแบบนี้น่ะเหรอ”

“มันจะมีประโยชน์อะไรที่ฉันจะรั้งคนที่เอาหัวใจให้คนอื่นไปแล้ว” กิมลั้งพูดอย่างเด็ดเดี่ยว แล้วเดินไปเลย

“เดี๋ยวซิกิมลั้ง...เธอจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ...โธ่เว้ย!!” ศักดิ์ชายฮึดฮัดหัวเสียที่ทำแนวร่วมกับกิมลั้งไม่สำเร็จ

ooooooo

แต่แล้ว เรื่องกลับกลายเป็นว่า สดศรีรีบกลับมาที่ตลาด เจอต๋องกับณดายังยืนคุยกันอยู่ก็รี่เข้าไปหา

บอกว่าดีแล้วเจอกันพร้อมหน้าพร้อมตาจะได้พูดเสียทีเดียวเลย

ณดาใจไม่ดีถามว่าคุณแม่มีอะไรหรือ สดศรีเล่าอย่างเร่งด่วนว่า ตนไปคุยกับคุณหญิงพลอยจรัสเรียบร้อยแล้ว จึงต้องรีบกลับมาจัดการปัญหาที่เหลือ พูดแล้วจ้องหน้าต๋องเขม็ง ณดาใจคอไม่ดีถามว่าเรื่องอะไรหรือ

“นายต๋อง! เธอทำให้ลูกสาวคนเดียวของฉันต้องเสียหายขนาดนี้แล้ว เธอจะทำกับลูกสาวฉันเหมือน

ผักปลาไม่ได้” ต๋องกลั้นใจถามว่าแล้วคุณนายจะให้ทำอย่างไร สดศรีโพล่งออกไปว่า “แต่งงานกับลูกสาวฉัน”

ต๋องอึ้ง ศักดิ์ชายที่แอบฟังอยู่ก็อึ้งไปด้วย ณดาถามสดศรีว่าทำไมต้องทำถึงขนาดนั้นด้วย

“แม่จะไม่มีวันยอมให้นายต๋องมาเอ้อระเหยลอยชายอยู่แบบนี้ เพราะลูกสาวแม่มีเกียรติมีศักดิ์ศรี

ที่สำคัญ...ใครๆก็รู้ว่านายต๋องกับกิมลั้งน่ะยังไงๆกันอยู่เพราะฉะนั้นแม่ต้องการจัดพิธีแต่งงานเพื่อประกาศให้ผู้หญิงทุกคนรู้ว่าจะมายุ่งเกี่ยวกับนายต๋องไม่ได้อีก”

แล้วสดศรีก็หันไปพูดกับต๋องว่าการแต่งงานครั้งนี้จะไม่มีการจดทะเบียนสมรส หวังว่าคงไม่มีปัญหา ทั้งยังพูดลำเลิกว่า “เพราะเท่าที่ฉันยอมให้นี่ก็ถือว่ามากเกินไปสำหรับคนอย่างเธอแล้ว”

ต๋องจะโต้แย้ง แต่ถูกณดาชิงพูดขึ้นก่อน เธอเสนอว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่สำหรับคนสองคน ตนขอเวลาปรึกษาหาข้อสรุปกันก่อน เย็นนี้จะกลับไปบอกแม่

“ก็ได้...แต่ถ้าเย็นนี้แม่ยังไม่ได้คำตอบที่แน่นอนละก็...รับรองว่าคราวนี้หนูได้กลับไปเป็นสะใภ้คุณหญิงพลอยจรัสแน่ เพราะจนถึงขนาดนี้แล้ว คุณหญิงก็ยังอ้าแขนรอจับหนูใส่ตะกร้าล้างน้ำให้ลูกชายเขาอยู่เลย” ทิ้งระเบิดซ้ำไปอีกลูกแล้วสดศรีก็
ขับรถกลับไป ศักดิ์ชายที่แอบฟังอยู่ทนไม่ได้หันหลังเดินออกไปเหมือนกัน

ณดาบอกต๋องให้กลับไปพักผ่อนก่อน ต๋องทุกข์หนักบอกว่าเรื่องชักจะบานปลายไปกันใหญ่แล้ว ณดาปลอบใจว่าไม่ต้องห่วง ตนจะขอเวลาคุณแม่อีกสักสามเดือนเพื่อเตรียมตัว ท่านจะได้ตายใจไม่มาบีบคั้นอะไรเราอีก

“แล้วหลังจากสามเดือนล่ะ”

“ณดาไม่ยอมปล่อยให้คุณรอจนอกแตกตายขนาดนั้น หรอกค่ะ แล้วณดาจะหาจังหวะค่อยๆบอกความจริงท่านเอง สบายใจขึ้นรึยังคะ” ต๋องขอตัวไปอย่างเหนื่อยล้ามาก ณดาจิกตามองตาม บอกกับตัวเองว่า “ระหว่างนี้ล่ะที่ฉันจะทำให้คุณเปลี่ยนใจมาขอฉันแต่งงานเอง”

ooooooo

ต๋องซ้อมดนตรีกับเลื่อน รักเร่ และเพื่อนร่วมวงที่ร้านขายของเก่าตามปกติ แต่เขาไม่มีสมาธิในการซ้อม เสียงของกิมลั้งที่บอกว่า เราไม่มีอะไรจะพูดกันอีกต่อไปแล้ว ยังอื้ออึงอยู่ในความรู้สึก จนสุดท้ายเขาซ้อมต่อไม่ได้ ต้องขอโทษเพื่อนร่วมวงพอแค่นี้ก่อน แล้วลุกเอาเครื่องดนตรีไปเก็บหงอยๆ

เลื่อนเข้าใจความรู้สึกของต๋อง จับบ่าเขาบอกว่า ใครจะว่าไงก็ช่าง แต่ตนเชื่อว่าข่าวลือเรื่องเขากับณดาไม่ใช่เรื่องจริงแน่นอน ส่วนรักเร่ก็บอกให้กลั้นใจอดทนรอหน่อย ไม่ช้าความจริงต้องปรากฏ ต๋องขอบใจทั้งสองด้วยความซึ้งใจ

ส่วนกิมแชบอกกิมลั้งที่ห้องนอนว่า ตนไม่เชื่อว่าต๋องจะทำเรื่องแบบนี้ เพราะ “อั๊วรู้นะว่าเจ้กับพี่ต๋องน่ะรักกันจะตาย”

“บางทีเราอาจจะเข้าใจผิดคิดว่ามันเป็นความรักก็ได้” กิมลั้งพูดปลงๆ

กิมแชไม่เชื่อ จะโทร.ไปหาต๋องพูดกันให้รู้เรื่อง ถูกกิมลั้งห้ามไว้เพราะถ้าไม่จริง คนอย่างต๋องไม่มีทางนิ่งเฉยอยู่หรอก ทั้งยังพูดอย่างมั่นใจว่า “ลื้อจำได้ใช่ไหมที่อั๊วเคยบอกว่าระยะหลังต๋องเปลี่ยนไป ที่แท้เหตุผลมันก็เป็นอย่างนี้นี่เอง”

กิมแชยังจะโทร.อีกเพราะเชื่อว่าต้องมีอะไรซับซ้อนกว่าที่เรารู้แน่ๆ ทำให้กิมลั้งห้ามเสียงดัง พอรู้ตัวก็ขอโทษน้องบอกว่าไม่ได้ตั้งใจ กิมแชจับมือพี่สาวไว้พูดอย่างเห็นใจ เข้าใจว่า

“เจ้...อั๊วเข้าใจ...อั๊วว่าอั๊วปล่อยให้เจ้อยู่คนเดียวสักพักแล้วกันนะ เผื่ออะไรๆ จะดีขึ้น”

พอกิมแชออกไป กิมลั้งก็น้ำตาไหลออกมาอย่างไม่อาจกลั้นไว้ได้ ลุกเดินไปยืนร้องไห้ที่ระเบียง

ต๋องมายืนมองขึ้นไปที่ห้องกิมลั้งอยู่หน้าบ้าน เขาพึมพำอย่างทำใจไม่ได้ว่า

“ทำไมฉันกับเธอต้องเจอเรื่องบ้าๆ แบบนี้ด้วย”

พลันต๋องก็สะดุ้งเมื่อมีแสงไฟหน้ารถสาดเข้ามา เขารีบหลบ เห็นเคี้ยงลงจากรถมาเปิดประตูรั้ว แต่พอเขามองขึ้นไปที่ระเบียงอีกที ไม่เห็นกิมลั้งแล้ว จึงเดินคอตกกลับไป

ooooooo

เคี้ยงเข้าบ้านอย่างระแวดระวัง ไม่เห็นกิมฮวยที่ก้มเก็บของพอดี พอเดินผ่านไปกิมฮวยก็ย่องตามหลังอย่างจับพิรุธ เคี้ยงหันมาเห็นตกใจร้องลั่นเลยทำให้กิมฮวยตกใจไปด้วย

กิมฮวยตั้งข้อสังเกตว่าหมู่นี้เคี้ยงสังสรรค์บ่อยเหลือเกิน เพื่อนพวกนั้นเป็นลูกเมียรึไงถึงต้องพบกันทุกคืน

“อากิมฮวย...ที่ผ่านมายี่สิบสามสิบปีน่ะ ชีวิตอั๊ว

ก็มีแต่เรื่องส่งของกับนอนเฝ้าบ้าน ชีวิตที่เหลือนี่ขอให้อั๊วได้พูด ได้คุย ได้มีเพื่อนชดเชยเวลาที่หายไปบ้างได้ไหม ไม่งั้นลื้อจะมีผัวเป็นโรคประสาทนะ”

กิมฮวยระบายความกลัดกลุ้มเรื่องลูกเรื่องผัว

ของตัวเองบ้าง บอกเคี้ยงว่าทุกวันนี้กิมลั้งก็ซึมเศร้าเอาแต่ร้องไห้อย่างกับพ่อแม่ตาย

ขณะนั้นเอง มีโทรศัพท์เข้ามือถือของเคี้ยง พอเคี้ยงเห็นเป็นเบอร์โทร.ของเบิร์ดก็ตกใจ กิมฮวยคิดว่าเป็นเต็กกอโทร.มาก็คว้าโทรศัพท์ไปดู เคี้ยงรีบบอกว่าไม่ใช่เต็กกอแต่เป็นพวกโทร.มาขายของ ทำเป็นบ่นว่า บอกแล้วว่าไม่ซื้อๆ ก็ยังโทร.มาไม่ดูเวล่ำเวลา กิมลั้งจึงเอาไปรับสายบอกว่าตนจะจัดการเอง

พอได้ยินเสียงปลายสายเป็นผู้หญิงก็ปรี๊ดแตก ด่าไปทันที “นี่...เป็นโรคจิตรึไงหา ผัวอั๊วบอกว่าไม่ซื้อลื้อไม่เข้าใจรึไง แล้วก็ไม่ต้องโทร.มาอีกนะไม่งั้น อั๊วจะคิดว่าลื้อมีเจตนาแอบแฝงจะขายอย่างอื่นให้ผัวอั๊วด้วย” ด่าแล้วกดตัดสายเลย
เคี้ยงถึงกับสะอึกกับท่าทีเกรี้ยวกราดของกิมฮวย

ส่วนเบิร์ดกดปิดสายแล้วยืนหูอื้อที่ถูกด่ามาเป็นชุด

ooooooo

ศักดิ์ชายไม่ยอมแพ้ หาทางที่จะรวบรัดณดาให้ได้ คืนนี้จึงไปนั่งพิงประตูรั้วบ้านณดาอย่างหมดอาลัยตายอยาก เมื่อเธอออกมาถามว่ามาทำอะไร เขาบอกว่าแค่อยากจะมาบอกลา มาเห็นหน้าเธอเป็นครั้งสุดท้าย เพราะทนไม่ได้ที่ตัวเองกลายเป็นส่วนเกินในชีวิตของเธอไปแล้ว

เมื่อเห็นท่าทีณดาอ่อนลง เขาขอเวลาคุยกับเธอดีๆเป็นครั้งสุดท้ายในชีวิตได้ไหม เมื่อณดาใจอ่อน เขาเสนอว่า

“แต่ต้องไปคุยกันที่อื่นนะ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้าจะไม่ดี”

เมื่อณดาขึ้นรถไปด้วย ศักดิ์ชายขับรถไปจอดที่ริมน้ำบรรยากาศดี แล้วพากันลงจากรถไปยืนที่ริมฝั่งแม่น้ำ ณดาเร่งว่ามีอะไรจะคุยก็ว่ามาเลย

ศักดิ์ชายไม่พูด แต่เอาผ้าเช็ดหน้าปิดกึ่งปากกึ่งจมูกเธอและล็อกเธอไว้อย่างแข็งแรง ครู่เดียวณดาก็หมดสติไป

เช้าวันรุ่งขึ้น ณดารู้สึกตัวขึ้นมา พบว่าตัวเองอยู่ในเรือเร็วที่ศักดิ์ชายกำลังขับบ่ายหน้าออกทะเล เธอลุกพรวดจะไปเอาเรื่องเขา แล้วตัวเองก็ถูกกระชากล้มเพราะที่เท้ามีเชือกผูกอยู่ ทำได้แค่ด่าเขาอย่างโกรธจัด ถูกศักดิ์ชายลุกมาจับจูบปากอย่างระห่ำขู่ว่าถ้ายังไม่หยุดพูดจะจูบอีก ทำให้ณดาไม่กล้า เขาจึงเดินย้อนกลับไปขับเรือบอกว่าจะพาไปเกาะสวาทหาดสวรรค์...

ooooooo

เช้าวันเดียวกันนี้ สดศรีเดินอ้าวไปที่ตลาดท่าทางหน้าตาเอาเรื่อง ตรงไปที่แผงขายผักของต๋อง คว้ากะหล่ำปลีปาต๋อง ทั้งด่าทั้งถามว่า เอาณดาไปซ่อนไว้ที่ไหน

ต๋องปัดป้องพลางก็บอกว่าตนไม่รู้เรื่อง สดศรีไม่เชื่อ ครู่เดียวกิมฮวย จะเด็ด และเต็กไฮ้ก็มาผสมโรงด่าต๋อง ยุคุณนายให้ไล่ต๋องออกจากตลาดไปเลย คิตตี้กับชมพู่ช่วยต๋องชี้แจง แต่ไม่มีใครฟัง ถูกพวกสดศรีด่ากลบเสียงหมด

อ่านละคร รักเกิดในตลาดสด ตอนที่ 7 วันที่ 11 ส.ค. 55

ละคร รักเกิดในตลาดสด บทประพันธ์โดย : นราวดี
ละคร รักเกิดในตลาดสด บทโทรทัศน์โดย : สนุกคิด-สนิทเขียน
ละคร รักเกิดในตลาดสด กำกับการแสดงโดย : พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง
ละคร รักเกิดในตลาดสด แนวละคร : โรแมนติก คอมเมดี้ เบาสมองตลกสนุกสนาน
ละคร รักเกิดในตลาดสด ผลิต : บริษัท แอ็คอาร์ต เจเนอเรชั่น จำกัด โดยผู้จัด ธัญญา วชิรบรรจง
ละคร รักเกิดในตลาดสด ออกอากาศ : ทุกวันศุกร์-เสาร์ และวันอาทิตย์
หลังข่าวภาคค่ำ 20.30 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3 ออกอากาศต่อจากละครเรื่องธรณีนี่นี้ใครครอง
ละคร รักเกิดในตลาดสด เริ่มออกอากาศ ตอนแรกวันเสาร์ที่ 4 สิงหาคม 2555
ที่มา ไทยรัฐ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

บทความละครย่อTVตอนล่าสุด